Centrum Zarządzania Innowacjami i Transferem Technologii Politechniki Warszawskiej

Nazwa obiektu	Centrum Zarządzania Innowacjami i Transferem Technologii Politechniki Warszawskiej
Adres obiektu	Warszawa, ul. Rektorska 4
Autorzy	Dedeco sp. z o.o. „Warszawa” sp.k., architekci Piotr Hofman, Małgorzata Hofman, Michał Rzewuski, Monika Bożek
Architektura wnętrz	Dedeco sp. z o.o. „Warszawa”, sp. k.(w zakresie podstawowym w obrębie przestrzeni ogólnych i zasadniczego wykończenia)
Architektura krajobrazu	Architekci Krajobrazu Pracownia – Dorota Dziuban
Konstrukcja	Kuban i Salak Design & engineering, Anna Gołębiewska
Generalny wykonawca	Budimex
Inwestor	Politechnika Warszawska
Powierzchnia terenu	3401.0 m²
Powierzchnia zabudowy	1787.0 m²
Kubatura	57626.0 m³
Projekt	2014
Data realizacji (koniec)	2015

Centrum Zarządzania Innowacjami i Transferem Technologii (CZIiTT) jest jednym z trzech budynków zaprojektowanych przez warszawsko-szczecińską pracownię Dedeco dla Politechniki Warszawskiej. Oprócz CZIiTT, w portfolio biura znajdziemy oddany w 2011 roku gmach Wydziału Matematyki i Nauk Informacyjnych (MiNI) („A-m”, 08/2012) oraz ukończone w 2016 roku Centrum Zaawansowanych Materiałów i Technologii zrealizowane dla PW oraz ośmiu innych jednostek naukowych. Centra innowacji, jak to niedawno ukończone w Warszawie, funkcjonują dziś niemal przy każdej renomowanej uczelni technicznej na świecie. Ich główną rolą jest budowanie relacji między nauką a przemysłem i biznesem. Cele statutowe takich ośrodków, zarówno na wiodącym w międzynarodowych rankingach Massachusetts Institute of Technology, jak i tych działających w Polsce, zawierają ideę praktycznego wykorzystywania wypracowanych w szkołach teorii i rozwiązań, opierając się na słusznym przekonaniu, że spotkanie specjalistów wielu branż z akademikami i studentami sprzyjać będzie powstawaniu wspólnych projektów badawczych i wdrożeniowych.

Budynek CZIiTT również jest tego typu klastrem. Zlokalizowano tu Dział Badań i Analiz, Dział Rozwoju Innowacyjności Młodych Naukowców, Inkubator Innowacyjności, Dział Wsparcia Edukacji i wreszcie – Dział Komercjalizacji i Transferu Technologii. Usytuowanie obiektu na terenie kampusu PW, przy alei Armii Ludowej, tuż obok biurowca Focus projektu APA Kuryłowicz („A-m” 03/2011), jest wyraźnym gestem mającym zachęcić zewnętrzne instytucje do współpracy. Prostokątna, podłużna działka w dużym stopniu zdefiniowała układ przestrzenny nowego gmachu. W sześciokondygnacyjnym prostopadłościanie o bokach mierzących ok. 69 na 25 metrów podział pomiędzy poszczególnymi działami przebiega wertykalnie, przy czym na każdej kondygnacji dominuje odmienna funkcja. Na parterze znajduje się lobby i część biurowa, wyżej zlokalizowano laboratoria badawcze oraz przestronną aulę, na drugim piętrze – laboratoria technologiczne i wdrożeniowe. Trzecie piętro przeznaczone jest na studencką przestrzeń kreatywnego projektowania z salą wyposażoną w drukarkę i skaner 3D oraz aneksem kuchennym, czwarte – na główną przestrzeń konferencyjną (tutaj znajduje się również dział odpowiedzialny za transfer technologii i komercjalizację), ostatnie piętro mieści natomiast dyrekcję i Centrum Obsługi Projektów. Bryła CZIiTT jest zwarta, o wyraźnym pomyśle formalnym – przeszklono krótsze elewacje, od południa i północy, kontrastując je z masywnymi, wykończonymi płytami włóknocementowymi ścianami od wschodu i zachodu, z wysokimi i wąskimi otworami okiennymi. Szklane elewacje odbijają więc od południa Pole Mokotowskie, od północy – budynki kampusu. Rzuty obiektu są proste i klarowne – dwa trakty zewnętrzne, doświetlone naturalnym światłem, oraz środkowy, mieszczący trzony komunikacyjne, toalety i magazyny, przywodzą na myśl biurowiec maszynę. Również wnętrza nasuwają to skojarzenie. Wykorzystano materiały wykończeniowe i meble o stonowanych barwach – dominuje biel i szarości, ciepła dodaje drewniana stolarka drzwiowa czy paneli akustycznych na ścianach auli i sal seminaryjnych. O charakterze pomieszczeń decydują więc dodatki: kolorowe pufy i tablice ścienne pokryte notatkami w przestrzeniach dla studentów czy siedziska-huśtawki w holach. Najciekawszą przestrzenią budynku jest aula. Zaprojektowano ją przy południowej, przeszklonej elewacji, zapewniając piękny widok na Pole Mokotowskie. Niezbyt wysoki budżet, ciasna działka, realizacja w systemie projektuj i zbuduj oraz napięty program funkcjonalny nie sprzyjały większym eksperymentom przestrzennym. Politechnika Warszawska wzbogaciła się jednak o budynek o architekturze rozsądnej, przejrzysty i materiałowo wyważony. Czy spełni pokładane w nim nadzieje, zależy już od programów finansowania edukacji i rozwoju technologicznego.

Założenia autorskie

Stymulowanie współpracy nauki z biznesem i wspieranie przedsiębiorczości akademickiej to najważniejsze zadania Centrum Zarządzania Innowacjami i Transferem Technologii Politechniki Warszawskiej. To tu łączy się świat akademicki z zewnętrznym. To tu firmy rozpoczynają współpracę z jednostkami naukowymi, prowadzi się prace badawczo-rozwojowe, a studenci, doktoranci i młodzi naukowcy zachęcani są do zakładania własnych firm, otrzymują wsparcie merytoryczne, a także przestrzeń do pracy kreatywnej. Działania Centrum obejmą szeroko rozumianą sferę innowacji na Mazowszu. Biuro architektoniczne Dedeco nadało obiektowi oszczędną formę prostopadłościanu, z płaskim dachem i wysoką attyką. Budynek ma sześć kondygnacji nadziemnych i jedną podziemną, mieszczącą garaż. Jego skupiony charakter wynika z konieczności efektywnego wykorzystania relatywnie niewielkiej powierzchni działek. Elewację zachodnią i wschodnią stanowi masywna ściana z nieregularnie rozmieszczonymi oknami, wykończona płytami włókno-cementowymi o powierzchni nawiązującej do naturalnego betonu. Północną i południową elewację wykonano w postaci szklanych ścian kurtynowych, które otwierają się z jednej strony na Pole Mokotowskie, z drugiej na zabudowania uczelnianego kampusu. Obiekt ma tym samym sprawiać wrażenie lunety, przez którą z wnętrza kampusu można byłoby dostrzec zieleń Pola Mokotowskiego.

Piotr Hofman, Małgorzata Hofman, Michał Rzewuski