Geocentrum Politechniki Wrocławskiej

Bezpretensjonalny budynek Geocentrum może być modelowym przykładem współczesnego obiektu uczelnianego. Jego architektura jest prosta, ale nie nudna, elegancka, ale nie pompatyczna. Projekt wyłoniony został w przetargu w 2009 roku, choć wcześniej, w 2007 i 2008 roku, odbyły się dwa konkursy architektoniczno-urbanistyczne. Gmach zrealizowano na otrzymanych od miasta pustych działkach po Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji na lewym brzegu Odry, gdzie obecnie rozbudowuje się nowy kompleks Politechniki Wrocławskiej. Przejęty przez uczelnię po wojnie kampus niemieckiej Technische Hochschule wzdłuż prawego brzegu rzeki, ze wspaniałymi neohistorycznymi gmachami z początku XX wieku i towarzyszącymi im znakomitymi realizacjami powojennymi, jest już za mały dla rozwijającej się politechniki. Geocentrum stanęło na miejscu nieużywanych od dawna niecek na wodę. Teren ten, mimo iż narażony na zalania w czasie powodzi, jest jednym z atrakcyjniejszych we Wrocławiu – położony z dala od miejskiego zgiełku, a zarazem blisko centrum i politechniki, otoczony starodrzewem i wodą. Projekt przewiduje dwa niezależne zespoły budynków ze wspólnym placem wejściowym. W pierwszym etapie powstał kompleks przeznaczony dla trzech wydziałów – Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii, Budownictwa Wodnego i Lądowego oraz Mechaniczno-Energetycznego, w drugim planowany jest gmach dla Inżynierii Środowiskowej. Zrealizowany obiekt ma formę zamkniętej struktury grzebieniowej (...)- Tomasz Głowacki; fot. Marcin CzechowiczWiecej o Geocentrum w miesięczniku „Architektura-murator” numer 12/2012

czytaj także: projekt konkursowy Geocentrum