Chmielna 25 - znak w przestrzeni miejskiej

Autorzy podjęli odważną grę, balansując między tradycją warszawskiej kamienicy a agresywną ekspresją współczesnej ulicy.

Projektowany budynek wypełnia miejsce po wyburzonej kamienicy, odtwarzając ciągłość pierzei ulicy Chmielnej. Zmiana jego programu, z historycznej funkcji mieszkalnej z usługami w parterach na funkcję biurową z usługami w parterach, stała się pretekstem do redefinicji charakteru fasady. Miała to być architektura współczesna, zaawansowana technologicznie, harmonijnie skontrastowana z otaczającą zabudową, zarówno tą historyczną, XIX-wieczną, jak i bezpośrednio sąsiadującą, z lat powojennych. Ulica Chmielna potrzebuje nowych, współczesnych akcentów. Jej dzisiejszy pieszy charakter oraz nagromadzenie w parterach budynków lokali gastronomicznych i handlowych wymusza niejako tworzenie atrakcyjnych, przestrzennych znaków, przy pełnym respekcie dla wartości urbanistycznych jak linia i skala zabudowy. Te bezdyskusyjne wartości zostały zapisane w decyzji WZiZT, stanowiącej podstawę opracowania. Znane z wielu miast europejskich przykłady reprezentacyjnych ulic handlowych często operują strategią tworzenia z budynku i jego fasady znaku w przestrzeni, który wzbudzać ma ciekawość przechodnia. Dobór środków wyrazu jest tu zdecydowanie odmienny od klasycznego repertuaru. Fasada warszawskiego obiektu staje się atrakcyjnym produktem, choć nie skrywa za sobą – zwłaszcza w wyższych kondygnacjach – funkcji handlowych. Przekrój ulicy Chmielnej powoduje specyficzny odbiór znajdującej się przy niej architektury. Mamy tu do czynienia z handlowymi parterami, atrakcyjnymi komercyjnie, przeszklonymi, zmiennymi w czasie. Drugi poziom odbioru fasady to jej wymiar urbanistyczny, postrzegany w większości w długich skrótach lub na tle nieba w bliskich widokach w górę. Pierzeje ulicy w tej jej części ponad parterami są jednorodne stylistycznie, choć zróżnicowane wysokościowo. Chmielna nie jest tu spójnie planowanym założeniem, ale przykładem naturalnie zabudowanego fragmentu centrum XIX-wiecznego miasta. W tym kontekście nowa realizacja powinna być znakiem dzisiejszych czasów i ich możliwości technologicznych. Stąd bogata tektonika elewacji będąca swoistym współczesnym wykuszem, odbierana z boku w długich kadrach z charakterystycznie wyartykułowanymi miękkimi, kolorowymi bocznymi płaszczyznami. Estetycznie lekka fasada ze szkła z barwnymi elementami jest bliższa domom handlowym Ściany Wschodniej, które zamykają perspektywę ulicy Chmielnej.