| Nazwa obiektu | Duńskie Muzeum Morskie (Danish National Maritime Museum) |
| Adres obiektu | Helsingør, Dania |
| Autorzy | Bjarke Ingels Group (BIG) |
| Generalny wykonawca | Rambøll; ALECTIA |
| Inwestor | Urząd Miasta Helsingør, Muzeum Morskie w Helsingør |
| Powierzchnia całkowita | 6500.0 m² |
| Projekt | 2002 |
| Data realizacji (koniec) | 2013 |
| Koszt inwestycji | Nie podano kosztów inwestycji |
i
Nowe Duńskie Muzeum Morskie powstało w obrębie nieużytkowanego suchego doku stoczni w Helsingør, w rejonie stanowiącym otoczenie wpisanego na listę UNESCO renesansowego zamku Kronborg z 1574 roku, w którym dotychczas mieściła się siedziba instytucji. Istniejącą żelbetową konstrukcję doku odczyszczono i wyeksponowano. Nowa została w nią wkomponowana w taki sposób, że żaden element nie wystaje ponad poziom otaczającego terenu. Zlokalizowany pod ziemią, tworzący zamkniętą pętlę zespół sal wystawowych, konferencyjnych i pomieszczeń pomocniczych doświetlono poprzez przestrzeń doku, nad którą rozpięto trzy mosty o konstrukcji stalowej. Kładki te umożliwiają przejście do części budynku, ale stanowią też skrót prowadzący na drugą stronę nabrzeża.
Duńskie Muzeum Morskie: konstrukcja
Zarówno górny, jak i dolny pas każdego z mostów jest stalowym dźwigarem skrzynkowym o wysokości dochodzącej do ok. 1,5 m. Wewnątrz dźwigarów rozprowadzono instalacje elektryczne, wodociągowe i wentylacji mechanicznej. Dolny pas podwieszony jest do górnego za pomocą łańcuchów stosowanych w przemyśle stoczniowym do kotwiczenia okrętów. Łańcuchy te zmniejszają odkształcenia obu deków i ograniczają ruchy całej konstrukcji. Nie zabezpieczano ich przeciwpożarowo. Boczne ściany Duńskiego Muzeum Morskiego mają wysokość dochodzącą do 7 m i są całkowicie przeszklone – również słupki konstrukcyjne, stabilizujące tafle, są wykonane ze szkła. Sekcje tych elementów ważyły od 26 do 105 ton i były produkowane w Chinach, a następnie transportowane do Helsingør drogą morską. Ustawiano je na czasowych podporach w docelowej pozycji i spawano. Elementy stalowe są kotwione bezpośrednio do istniejącej konstrukcji doku o wymiarach 150 x 25 m w rzucie i 8 m głębokości. Realizacja obejmująca ingerencje w istniejącą konstrukcję była o tyle trudna, że żelbetowe ściany doku mają 1,5 m, a płyta denna – 2,5 m grubości.
