Wojciech Zabłocki był absolwentem wydziału architektury Akademii Górniczej w Krakowie (1953). W 1968 roku obronił doktorat, w 1980 roku habilitował się, a w 1999 roku otrzymał tytuł profesora. Był autorem wielu śmiałych pod względem konstrukcyjnym hal sportowych przykrytych „wiszącymi dachami”, które powstawały we współpracy z najwybitniejszymi polskimi konstruktorami: Stanisławem Kusiem, Wiktorem Humięckicm i Wacławem Zalewskim. Zrealizował m.in. sale treningowe na AWF w Warszawie (1964), ośrodek sportowy w Koninie (1972), stadion olimpijski w Latakii (1987), jak również pomnik Powstańców Śląskich w Katowicach (1967, wspólnie z rzeźbiarzem Gustawem Zemłą). Potrzeby użytkowników architekt poznał bardzo dobrze – sam przez kilkanaście lat uprawiał szermierkę, wielokrotnie reprezentował Polskę na olimpiadach i mistrzostwach świata w tej dziedzinie. Jako szablista drużyny narodowej w latach 1948-1965 był trzykrotnym medalistą olimpijskim (dwa srebrne medale i brązowy) oraz dziesięciokrotnym medalistą mistrzostw świata (w tym cztery złote medale). W 2017 roku Wojciech Zabłocki został wyróżniony Honorową Nagrodą SARP. Jego realizacje stanowią świadectwo, że architektura nie zamyka się tylko w budowaniu, a jest stanem ducha, którego energia znajduje ujście w różnych dziedzinach twórczości i twórczych pasji – uzasadniali członkowie kapituły przyznającej nagrodę. Dnia 5 grudnia po krótkim niedomaganiu i w pełni zadowolony z odbytego życia zmarł w wieku 90 lat prof. dr hab. Wojciech Zabłocki, trzykrotny medalista Igrzysk Olimpijskich, dziesięciokrotny medalista mistrzostw świata, wybitny architekt, twórca wielu obiektów sportowych, znawca broni białej i szermierki historycznej, ceniony wykładowca, akwarelista, autor wielu książek, mąż aktorki Aliny Janowskiej, o czym zawiadamiają z wielkim smutkiem oddane dzieci i wnuki – napisał na swoim Facebookowym profilu syn architekta, Michał Zabłocki, poeta, autor tekstów piosenek i scenarzysta.
i
