Klinika / Gdańsk

Projekt rewitalizacji zabytkowego obiektu wiąże się z koniecznością umiejętnego połączenia nowej funkcji z istniejącą strukturą w taki sposób, aby budynek mógł być użytkowany przez kolejne dekady. Wówczas może on opowiedzieć swoją historię. Ta wartość jest jednak ulotna, dlatego projekt wymaga dogłębnej wiedzy o obiekcie oraz wyobraźni co do sposobu, w jaki dawne i nowe elementy będą współtworzyć rewitalizowany budynek. Nowa siedziba kliniki dentystycznej w Gdańsku-Wrzeszczu, zaprojektowana przez pracownię IFA Kamil Domachowski, mieści się w budynku, który w przeszłości wykorzystywano jako spichlerz. W czasach powojennych był on poddawany przebudowom: wprowadzono podział na kondygnacje, powstały ściany wewnętrzne i schody, zmieniono kształt okien, a docieplenie wpłynęło na wygląd detali. Przed rewitalizacją był użytkowany jako warsztat samochodowy i biura. Objęty ochroną konserwatorską obiekt znajduje się w centrum miasta, w bezpośredniej bliskości ważnych tras komunikacyjnych oraz galerii handlowej. Wytyczne konserwatorskie nakazywały zachowanie bryły w dotychczasowej postaci, wymagania postawiono także głównej elewacji budynku z jej charakterystycznym portalem w kształcie łagodnego łuku – ochroną objęto formę i kolorystykę. T

e uwarunkowania wskazały kierunek prac projektowych, w którym zachowaną strukturę należało pogodzić z wymogami współczesnej technologii medycznej. Jak zauważają autorzy, stanowiło to najważniejszy problem. Rezultatem jest budynek, w którym w pełni zmodernizowane i uwspółcześnione wnętrza kryją się w tradycyjnej obudowie. Zewnętrzne zmiany polegały na wprowadzeniu odmiennego kształtu i rytmu okien, wymianie więźby dachowej i pokrycia dachu, wykonano też okna dachowe oraz świetlik w dachu. Najbardziej znaczącym architektonicznie gestem było wyburzenie wszystkich stropów i ścian wewnętrznych, co pozwoliło na stworzenie otwartej przestrzeni w strefie centralnej oraz na lepsze jej doświetlenie światłem dziennym. Wejście do budynku przez zabytkowy portal prowadzi do wysokiej na trzy kondygnacje i zwieńczonej świetlikiem przestrzeni foyer, stanowiącego funkcjonalne i przestrzenne centrum budynku. Na to miejsce zwrócona jest szklana ściana sali konferencyjnej, z widokiem na wiążącą całość założenia spiralę schodów, które zapewniają komunikację między poziomami. Dostępną dla wszystkich część budynku wykończono naturalnymi materiałami, odwołującymi się do pierwotnego charakteru obiektu. Są tu więc: surowy beton architektoniczny, wykonane w konstrukcji stalowej i obłożone fornirem z drewna orzechowego schody, ceglane ściany, a także skórzane kotary przy wejściu i w sali konferencyjnej oraz lampy nad recepcjami.

Zgodnie z założeniami inwestora i projektantów wnętrza nawiązują stylem do lobby hotelowego, zapewniając profesjonalne i komfortowe środowisko dla pacjentów i personelu. Ustawiony na półpiętrze zawieszonym pomiędzy kondygnacjami fortepian wzmacnia ten efekt, stąd opracowanie prawidłowej akustyki było dodatkowym wyzwaniem. We wnętrzach zaprojektowano wytłumienia brzmień w postaci tapicerki i obrazów, a także kierunkujące dźwięk ekrany. Gabinety i inne pomieszczenia rozmieszczono wokół centralnej przestrzeni. Zaprojektowano je w odmiennym stylu: ciemne barwy i organiczna forma schodów ustępują miejsca jasnym, prostym wnętrzom. Znajdujące się bezpośrednio pod dachem pomieszczenia mają ponad pięć metrów wysokości. Nowa funkcja stanowi kolejny rozdział historii zabytkowego budynku, dlatego – jak w opisywanym projekcie – wzajemne relacje między tym, co oryginalne, a tym, co zaprojektowano współcześnie, powinny być czytelne i podkreślone celowym doborem materiałów. Dążenie do ponownego użytkowania historycznych budynków, jako część działań na rzecz zrównoważonego projektowania, jest jednocześnie poszukiwaniem ciągłości w zmiennej rzeczywistości, która nas otacza.

Założenia autorskie

Wejście do kliniki prowadzi przez unikatowy portal, który sprawił, że obecni właściciele kilka lat temu zdecydowali się kupić ten zabytkowy obiekt. Zależało im na tym, aby podczas adaptowania budynku również we wnętrzu odnieść się do jego przeszłości. Założeniem było, aby pacjenci poczuli się w nim nie jak w obiekcie medycznym, a raczej jak w stylowym lobby hotelowym ze strefami wypoczynku. Dlatego też na zawieszonym pomiędzy kondygnacjami półpiętrze pojawił się fortepian. Aby dźwięk idealnie wybrzmiewał w całym budynku, zastosowano 150m2 wytłumień akustycznych w różnych formach. W klinice znajduje się 15 gabinetów stomatologicznych, pracownia protetyczna i stosowne zaplecze. Pomieszczenia są ulokowane wokół wysokiego na trzy kondygnacje foyer, ze spiralą schodów i świetlikiem w dachu. Na tę przestrzeń skierowana jest szklana fasada sali konferencyjnej. Podczas aranżacji wnętrz kliniki postawiono na naturalne materiały, które nawiązują do pierwotnego charakteru budynku oraz dobrze ze sobą współgrają. Kamil Domachowski