Konkurs KOŁO organizowany od 1998 roku przez firmę Geberit (dawniej KOŁO), skierowany jest do architektów i projektantów oraz studentów. Zwycięzcy oprócz nagród finansowych otrzymują możliwość realizacji projektu. Do tej pory udało się to w przypadku trzech projektów: w Kazimierzu Dolnym (Piotr Musiałowski, Łukasz Przybyłowicz, 2007), Warszawie (Katarzyna Szpicmacher, Maja Matuszewska, Aleksandra Krzywańska, 2010) i Wrocławiu (Aleksandra Zalewska, Anna Siwiec, Joanna Ejzler, 2012), a dwa (Płock, 2016, Katowice, 2013) są w trakcie realizacji. Prace tegorocznej, 19. edycji, oceniało jury w składzie: Ewa Kuryłowicz (profesor Wydziału Architektury PW, APA Kuryłowicz & Associates), Robert Konieczny (szef biura KWK Promes), Piotr Libicki (Pełnomocnik Prezydenta Miasta Poznania ds. Estetyki Miasta Poznania), Joanna Bielawska-Pałczyńska (Miejski Konserwator Zabytków), Maciej Dźwig (Dyrektor Usług Komunalnych Miasta Poznania), Anna Rybarczyk (Robak – Biuro Koordynacji Projektów i Rewitalizacji Miasta Poznania), Przemysław Powalacz (Prezes Zarządu Geberit Sp. z o.o.).
Za najlepszą uznano pracę Anny i Ewy Grządki, studentek Politechniki Wrocławskiej i Politechniki Warszawskiej. Oprócz nagrody głównej, jury przyznało pięć wyróżnień, które otrzymali: Marcin Kropidło (wyróżnienie I stopnia), Łukasz Mizia (wyróżnienie II stopnia), Michał Bela i Aneta Zembura (wyróżnienie równorzędne III stopnia), Agata Surowiec, Aleksander Podvornyi (wyróżnienie równorzędne III stopnia), oraz Klaudia Piekacz, Dobrochna Lata, Agata Czechowska (wyróżnienie równorzędne III stopnia). Wyróżnienie internautów otrzymała praca Aleksandry Galińskiej, Magdaleny Jawień, Magdaleny Szczerbiak, Anny Rębiś i Pawła Szewczyka (wszystkie projekty na architektura.murator.pl).
(RED.)
i
Grand Prix
Temat: Łazuenka Koło Warty
Autorki: Anna Grządka (Politechnika Wrocławska), Ewa Grządka (Politechnika Warszawska)
Opis autorski (fragment)
Ideą projektu jest symboliczne nawiązanie do rzeki (Warta), która niegdyś przepływała przez te tereny. Efekt ten osiągnięto dzięki kinetycznej elewacji, stworzonej z małych metalowych płytek, które pod wpływem działania wiatru mają możliwość ruchu w jednej płaszczyźnie. Odbijając jasną płaszczyznę nieba oraz ciemną przyziemia wywołują wrażenie poruszającej się tafli wody. Przestrzeń pomiędzy łazienką a wypożyczalnią sprzętu sportowego jest zadaszona i wyposażona w ławki, automaty z żywnością, wodopój oraz citylight (rodzaj zewnętrznej reklamy ulicznej – przyp. red.). Zewnętrzna siłownia oraz siedziska w postaci uniwersalnych, modularnych kostek umożliwiają aktywne spędzanie czasu. Pawilony zaprojektowane są na module ze stalowej konstrukcji szkieletowej. Przestrzeń pomiędzy zamkniętymi profilami zimnogiętymi wypełnia pianka poliuretanowa. Powierzchnię zewnętrzną oraz wewnętrzną ścian zdobią okładziny ścienne z betonu architektonicznego. Surowy charakter wnętrza podkreśla zastosowana na ścianach, drzwiach oraz akcesoriach stal nierdzewna.
Opinia Jury (fragment)
Koncepcja zakłada skromną obecność pawilonu z podzieloną na duże części kubaturą. Ściany, wyposażone w elewację kinetyczną, stwarzają ruchome tło, dyskretnie odwołujące się do efektów, jakie daje zieleń. Dodatkowy program funkcjonalny – wypożyczalnia sprzętu sportowego wraz z toaletami, będą stanowić pożądane uzupełnienie rekreacyjnego potencjału rozwijającego się terenu, na którym na początek zaproponowano przylegające do pawilonu boisko sportowe. Projekt, dzięki powściągliwości zastosowanych środków architektonicznych, stwarza możliwość dobrego rozpoczęcia rewitalizacji terenu starego koryta Warty.
