i
OPIS AUTORSKI
Oddział Warszawa to miasto przyjazne seniorom oparte na koncepcji opieki postulującej starzenie się w miejscu zamieszkania jak najdłużej bez konieczności przenoszenia się do ośrodków opieki. Koncepcja ta odchodzi od opieki instytucjonalnej na rzecz małych mieszkań zintegrowanych z tkanką miejską, wspartych przez nowe technologie i elastyczny system opieki.
W Oddziale Warszawa infrastruktura miejska rozszerza się o nowe funkcje medyczne, jest wrażliwa na potrzeby i dostosowana do sprawności fizycznej osób starszych. Wyspecjalizowane urządzenia medyczne tworzą środowisko życia wysoko zmedykalizowane, ale jednocześnie zachowują swoją miejską formę, fakturę i koloryt.
OPINIA JURY
Wizja zmedykalizowanego miasta przyszłości rodem z serialu „Black Mirror”. Projekt przedstawia nam przyszłość tylko pozornie oddaloną. Jak donosi autorka zgodnie z prognozami demograficznymi już w 2050 roku na jednego wnuka przypadać będzie dwoje i pół dziadków. Spekulując na temat przyszłości starzejącego się społeczeństwa autorka koncepcji stworzyła przenikliwe studium typologii architektury przyjaznej seniorom. Jury doceniło trafność analizy i przedstawionych rozwiązań widząc olbrzymi potencjał rozwinięcia projektu i stworzenia fragmentu miasta dla seniorów lub/i szczegółowego katalogu nowych rozwiązań im dedykowanych. Oddział Warszawa ma szansę stać się niezwykle ciekawym lustrem, odbijającym sposób organizacji miast przyszłości.
i
ROZMOWA Z LAUREATKĄ STYPENDIUM PRAKTYKA, AGNIESZKĄ DĄBEK
Dlaczego jako temat swojej pracy wybrałaś architekturę dla seniorów?
Trafiłam kiedyś na archiwalne zdjęcie najstarszego szpitala w Londynie, szpitala św. Bartłomieja (St. Bartholomew's Hospital). Budynek szpitala otacza z 4 stron śródmiejski skwer projektu Jamesa Gibba z fontanną na środku. Na zdjęciu plac wypełniony jest pacjentami w szpitalnych łóżkach. Do końca XX wieku pacjenci tego szpitala wywożeni byli na plac miejski, żeby zaczerpnąć świeżego powietrza, wygrzać się na słońcu oraz poobserwować miejskie życie. Tak to się zaczęło. Przestrzeń miejska, którą znam jest w pewnym stopniu ekskluzywna. Trudno jest w niej funkcjonować osobom z ograniczeniami ruchu czy w gorszej kondycji zdrowotnej, do których głównie należą osoby starsze. Obecnie, seniorzy stanowią około 1/3 mieszkańców miast a nie są w przestrzeni miejskiej na co dzień widoczni.
Jak będzie wyglądać realizacja Stypendium Praktyka? Na jakim etapie jest projekt?
Pierwszy etap programu Stypendium Praktyka to poszukiwania tematu projektu, formułowanie jego założeń, poznawanie kontekstu itp. Teraz tak naprawdę będę go rozwijać. W tym momencie zdobywam wiedzę czytając.
Czy Twój projekt będzie zrealizowany czy zostanie tylko w fazie teoretycznej? Jaki będzie efekt stypendium?
Mam nadzieję, że rozwiązania, które proponuję pojawią się kiedyś w przestrzeni miejskiej. Nie jest to jednak projekt, chodzi mi głównie o jego skalę, który mógłby zostać zrealizowany w ramach trwającego kilka miesięcy programu stypendialnego. Chociaż na pewno w pewnym stopniu projektowane przeze mnie elementy infrastruktury miejskiej mogłyby zacząć być wprowadzane do przestrzeni miejskiej stopniowo. Albo w nowo-powstających fragmentach miast. Albo zastępować te obecne już zużyte. Jednak zamiast na budowanie prototypów planuję wykorzystać dalszy czas trwania stypendium na uszczegóławianiu wizji miasta seniorów w formie koncepcyjnej bo temat jest bardzo ciekawy.
Na pewno nie planuję zakończenia prac nad projektem wraz z końcem stypendium. Program stypendium Praktyka stwarza wiele możliwości publikowania projektu przez co poszerzanie grona jego odbiorców. Jestem pewna, że po październikowej prezentacji, która stanowi oficjalne zakończenie programu stypendium praktyka projekt nadal będzie się dzięki temu rozwijał.
Więcej na www.architektura.muratorplus.pl/projekty
