Pomnik – zadanie dla ambitnego twórcy, jedno z najtrudniejszych. Niewiele z realizacji architektonicznych czy urbanistycznych wzbudza taki oddźwięk, taką falę dyskusji w społeczeństwie, jak realizacja założenia pomnikowego, którego temat jest silnie związany z historią narodu. Tak Andrzej Nowakowski pisał w maju 1969 w swoim tekście Pomnik współczesny – polskie poszukiwania. Przeczytałem ten tekst z ogromnym zainteresowaniem, mając wciąż bardzo świeże doświadczenia z konkursu na projekt pomnika Bitwy Warszawskiej 1920, który moja pracownia wygrała w lutym 2020. Archiwalny artykuł i odniesienie go do współczesności tylko wzmocniło przekonanie, że zasady podejścia do projektowania tego rodzaju obiektów są uniwersalne. I że dla każdego architekta czy artysty rzeźbiarza stworzenie koncepcji pomnika, jako miejsca pamięci a zarazem zwornika przestrzeni w dynamicznie zmieniającym się miejskim organizmie, jest prawdziwym wyzwaniem. Z kolei dzięki tekstowi Przemysława Szafera Projekty Witolda Korskiego – pomników walk i martyrologii uważniej przyjrzałem się twórczości tego architekta, który stworzył wiele projektów konkursowych. Wspólnym mianownikiem dla rzeźbiarskich i abstrakcyjnych form tych monumentalnych realizacji jest ogromna ekspresja i siła oddziaływania przy minimum środków. Mirosław Nizio
i
i
i
i
i
i
i
i
