ŻYCIE W ARCHITEKTURZE

II edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE

2024-07-06 14:55

II edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE ogłoszona została we wrześniu 1997 roku. Celem konkursu była próba podsumowania i oceny dorobku architektonicznego Warszawy lat 1996-1997, a więc zmian, które zaszły w architektonicznym krajobrazie stolicy po rozstrzygnięciu pierwszej edycji konkursu.

Spis treści

  1. II edycja 1996-1997 – zasady i gala
  2. Obrady jury II edycji konkursu
  3. Zwycięzcy II edycji
  4. Plebiscyt mieszkańców II edycji
  5. Wycinki prasowe II edycji

II edycja 1996-1997 – zasady i gala

Obiekty zrealizowane w latach 1996-1997 zgłaszać można było w trzech kategoriach:

  • budynków użyteczności publicznej
  • budynków mieszkalnych wielorodzinnych
  • domów jednorodzinnych

O nagrody za najlepsze realizacje ubiegali się projektanci i inwestorzy, zaś kandydatury zgłaszać mogli właściciele budynków, urzędy gmin, przedstawiciele samorządów lokalnych, władze administracyjne oraz sami autorzy projektów.

Do konkursu zgłoszonych zostało 148 prac, w tym:

  • 67 budynków użyteczności publicznej
  • 56 wielorodzinnych budynków mieszkalnych
  • 25 domów jednorodzinnych

Do finału zakwalifikowane zostały 22 obiekty, z nich zaś 8 uzyskało nominacje do nagrody.

16 stycznia 1998 roku w warszawskiej siedzibie Stowarzyszenia Architektów Polskich uroczyście ogłoszone zostały wyniki konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE, a nagrodzone prace zaprezentowano na wystawie pokonkursowej.

Obrady jury II edycji konkursu

W jury II edycji konkursu zasiadali: Jacek Cybis, architekt, sędzia z ramienia Zarządu Głównego SARP, Stanisław Fiszer, architekt, przewodniczący jury, sędzia z ramienia Zarządu Głównego SARP, Stefan Kuryłowicz, architekt († 2011), sędzia z ramienia Zarządu Głównego SARP, Marek Mikos, architekt, sędzia z ramienia Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy, Ewa Porębska, architekt, sędzia z ramienia miesięcznika „Architektura-murator”, inicjator konkursu.

Zwycięzcy II edycji

Jury pod przewodnictwem Stanisława Fiszera przyznało nagrody w dwóch kategoriach:

Tytuł Najlepszy budynek Warszawy 1996-1997 w kategorii obiektów użyteczności publicznej przyznano ratuszowi gminy Warszawa-Białołęka, autorstwa architektów: Grzegorza Stiasnego i Jakuba Wacławka. Budynek ten nagrodzony został również dyplomem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji dla najlepszego budynku użyteczności publicznej

Tytuł Najlepszy budynek Warszawy 1996-1997 w kategorii domów wielorodzinnych otrzymał zespół budynków mieszkalnych na Żoliborzu, autorstwa architektów: Olgierda Jagiełły, Macieja Miłobędzkiego, Jerzego Szczepanika-Dzikowskiego i Violetty Popiel-Machnickiej

W kategorii domów jednorodzinnych nie przyznano nagrody, nominację do niej uzyskała jedna realizacja

Jurorzy II edycji konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE odwiedzili każdy z 22 zakwalifikowanych do finału obiektów.

Plebiscyt mieszkańców II edycji

W plebiscycie czytelnicy „Architektury-murator” i „Życia" przyznali nagrodę specjalną: zaszczytny tytuł Ulubieńca Warszawy 1996-1997 otrzymał budynek biurowy przy ul. Kasprzaka, autorstwa architekta Andrzeja Buchnera

Tytuł Ulubieńca Warszawy w II edycji konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE mieszkańcy miasta przyznali budynkowi biurowemu przy ulicy Kasprzaka 25, znajdującemu się na terenie Gazowni Warszawskiej. Takie rozstrzygnięcie plebiscytu było zaskoczeniem, ponieważ ze względu na usytuowanie obiekt nie jest ogólnie dostępny, a z ulicy widać tylko jego boczną elewację. Jak się okazuje, musi być w nim jednak coś przyciągającego uwagę, chociaż członkowie jury nie myśleli o wyróżnieniu go żadną nagrodą.

Obszar Gazowni położony jest w granicach Woli, robotniczej dzielnicy Warszawy. Od końca XIX wieku na terenie Gazowni powstawało wiele budowli o interesującej architekturze, zrealizowanych głównie z czerwonej cegły, tworząc rodzaj żywego, choć nie udostępnianego do zwiedzania skansenu budownictwa przemysłowego. Formy nowego biurowca trudno wpisać w ramy konkretnego stylu. Jest to dzieło współczesne, ale nawiązujące do dziewiętnastowiecznej, sąsiedniej zabudowy. Projekt dotyczył w założeniu adaptacji części istniejącego obiektu. Koncepcja architekta przewidywała wykorzystanie pozostałości konstrukcji pieca koksowniczego, w którym w latach 1952-1972 wytwarzano gaz. Po zakończeniu produkcji budynek stał pusty, wreszcie częściowo rozebrano go, pozostawiając tylko szkielet, z jednej strony stalowy, a z drugiej żelbetowy. W projektowanym biurowcu miała być wykorzystana dawna konstrukcja, która charakteryzowała się, między innymi, nieregularnym układem przęseł .

Dariusz Śmiechowski

(fragment artykułu opublikowanego w miesięczniku „Architektura-murator" nr 4/ 1998, s.18)

Ponadto jeden ze sponsorów konkursu, firma Olivetti Solutions przyznała nagrodę dla najlepszej rekonstrukcji-modernizacji. Uzyskał ją pałac Jabłonowskich przy placu Teatralnym, autorstwa architektów: Jerzego Czyża, Leszka Klajnerta, Janusza Matyjaszkiewicza, Marka Różańskiego, Macieja Szwedzińskiego

Wycinki prasowe II edycji

Wybrane wycinki prasowe informujące o II edycji konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE.

Organizator: miesięcznik „Architektura-murator”
Współorganizacja: Stowarzyszenie Architektów Polskich, Urząd Miasta Stołecznego Warszawy, Warszawski Ośrodek Telewizyjny, dziennik „Życie”
Współpraca: Przewodnickie Biuro Turystyczne Trakt
Patronat: Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy