Stadion Polonii od nowa – wyniki konkursu

Historia Polonii przy ul. Konwiktorskiej sięga 1928 roku, kiedy to klub rozpoczął tu realizację nowoczesnego stadionu według koncepcji Tadeusza Tołwińskiego. Zniszczony w czasie wojny obiekt odbudowano w latach 50. Autorem nowej areny był Julian Brzuchowski. Na głównej osi, biegnącej prostopadle do ul. Bonifraterskiej ku Wiśle, architekt zaprojektował plac z centralnie umieszczoną fontanną i pawilonem wejściowym na trybuny, pod którymi znalazło się zaplecze klubowe, hala sportowa i basen.  W ciągu kolejnych dekad stadion kilkukrotnie modernizowano, ostatecznie jednak w 2018 roku Rada m.st. Warszawy zdecydowała o kompleksowej przebudowie obiektu, zapisując na ten cel w wieloletniej perspektywie finansowej 158 mln zł.

Pod koniec ubiegłego roku ogłoszono konkurs na projekt rozbudowy areny. Zadaniem uczestników było też opracowanie koncepcji nowej hali wielofunkcyjnej i centrum sportu młodzieżowego wraz zagospodarowaniem blisko 6-hektarowego terenu wokół. W koncepcji konkursowej należało przy tym przewidzieć etapowanie inwestycji. W jury pod przewodnictwem architekt miasta Marleny Happach znaleźli się architekci Andrzej Bulanda, Marcin Chruśliński, Piet Eckert, Konrad Grabowiecki, a także Mariusz Czaja i Łukasz Tusiński, delegaci Polonii Warszawa, Renata Kaznowska, zastępca prezydenta m.st. Warszawy, Michał Krasucki, stołeczny konserwator zabytków, Paweł Lech, radny, Janusz Samel, dyrektor Biura Sportu i Rekreacji, Stefan Słupczyński ze Stołecznego Centrum Sportu oraz Wojciech Wagner, zastępca dyrektora Biura Architektury i Planowania Przestrzennego.

Przeszliśmy bardzo długą drogę – zaczynając od powołania specjalnego zespołu roboczego. Udało nam się zjednoczyć poszczególne sekcje i środowisko kibiców Polonii, a także zachęcić klub do wytypowania delegatów, którzy pracowali z nami nad przygotowaniem założeń do regulaminu konkursu. Równie istotne było uzyskanie wytycznych konserwatorskich przed jego ogłoszeniem, dzięki czemu mogliśmy, w sposób bardzo szczegółowy, nakreślić wymagania – mówiła podczas ogłoszenia wyników Renata Kaznowska, zastępca prezydenta m.st. Warszawy.

Spośród 17 prac nadesłanych na konkurs za najlepszą jury uznało tę przygotowaną przez biuro JSK Architekci (autorzy: Zbigniew Pszczulny, Mariusz Rutz, Piotr Bury, Jakub Podgórski, Marcin Bieńka, Hubert Stelmasiewicz, Antoni Murza-Mucha, Mikołaj Kącki, Aleksandra Antkowiak, Konrad Kowalczyk i Krzysztof Drewniak). Autorom udało się wytworzyć prawidłowe relacje urbanistyczne i architektoniczne zarówno ze stroną parkową, jak i miejską. Architektura i konstrukcja tworzą zintegrowaną całość, umiejętnie oddającą sportowy charakter zespołu – uzasadnieniało jury.

Sędziowie docenili też fakt, że zaproponowana przez JSK architektura nie naśladuje form historycznych, choć dzięki zastosowaniu klasycznej osiowości i rytmizacji współgra z charakterem Muranowa. Uwagę zwraca przy tym zintegrowanie formy i funkcji w bryle – kubatura została domknięta tylko tam, gdzie wymagała tego wprowadzona funkcja; większa część stadionu pozostaje otwarta, ażurowa, bez parawanowych ścian, przesłaniających spodnią część konstrukcji trybun, otwierając elewacje na przenikającą granice terenu sportowego i parkowego zieleń.

Drugą nagrodę przyznano pracowni OPEN architekci (autorzy: Daniel Mermer, Przemysław Kokot, Paweł Paradowski, Kacper Guranowski, Michał Ruman, Anna Frączkowska, Anna Trząskowska, Piotr Skaliński, Monika Kalita, Paulina Kalska, Karolina Szalbót, Katarzyna Trochimowicz, Sebastian Przestrzelski, Emil Kotowski, Marta Sójka).

Jury doceniło przede wszystkim bardzo dobre powiązanie projektowanego zespołu z otoczeniem. Wszystkie nowe kubatury mają wysokość ok. 15 m, tak, by nie dominować nad zabudową ulicy Konwiktorskiej i pobliskim parkiem Traugutta. Cały układ oparty na historycznej osi wschód-zachód został umiejętnie i z wyczuciem zaprojektowany pod względem krajobrazowym – czytamy w uzasadnieniu.

Jury pozytywnie oceniło zastosowane rozwiązania funkcjonalne. Szczególną uwagę zwrócono na projekt hali sportowej z zagłębioną płytą boiska na poziomie -1, przez co uzyskano wgląd do wnętrza hali z poziomu placu oraz zredukowano wysokość całkowitą budynku. Zlokalizowanie zaplecza sportowego na poziomie -1 pozwoliło na oszczędność powierzchni i wysokości części nadziemnej – podkreślali sędziowie.

Trzecią nagrodę zdobyło biuro JEMS Architekci (autorzy: Aleksandra Dutkowska, Katarzyna Kuźmińska, Mateusz Biskupek, Łukasz Chaberka, Aleksander Gadomski, Łukasz Krzesiak, Grzegorz Moskała, Bartłomiej Najman, Maciej Rydz, Łukasz Stępnik, Maciej Miłobędzki, Paweł Majkusiak). Pracę wyróżnia podkreślenie wagi osi północ–południe, czemu towarzyszy uwolnienie od ruchu kołowego przestrzeni między stadionem a halą i Centrum Wsparcia Sportu – podkreślało jury. Główny plac podzielony został na dwie strefy o z różnicowanym charakterze: zieloną część buforową z wjazdami do parkingu od strony ul. Bonifraterskiej oraz reprezentacyjną strefę w centrum kompleksu. To rozwiązanie pozwoliło na zamknięcie nieatrakcyjnego widoku na przypadkowo skomponowaną zabudowę zachodniej strony ulicy.

W konkursie przyznano też dwa wyróżnienia. Zdobyły je pracownie: Heinle, Wischer and Partner Architekci (autorzy: Edzard Schultz, Anna Stryszewska-Słońska, Katarzyna Skowronek, Łukasz Umiński, Łukasz Kaczmarek, Karol Mądrecki, Joanna Pittner, Tomasz Padło, Marta Wróblewska) za pomysł wprowadzenia do kompleksu dodatkowych ogólnodostępnych funkcji sportowych oraz konsorcjum, w którego skład weszły: ARPA Architektoniczna Pracownia Autorska Jerzego Gurawskiego, GAB i SKI Studio (autorzy: Jerzy Gurawski, Bartosz Gurawski, Piotr Grabowski, Błażej Szurkowski) za prostotę, naturalność i konsekwencję.

Nagrodzone i wyróżnione prace można zobaczyć na wystawie plenerowej na placu przed Warszawskim Pawilonem Architektury „ZODIAK”. 24 maja o godz. 18.00 w Zodiaku odbędzie się też dyskusja pokonkursowa.