Architektura MuratorKrytykaDlaczego nie używamy już słowa „slumsy”. Depesza Balu architektek z Kenii

Dlaczego nie używamy już słowa „slumsy”. Depesza Balu architektek z Kenii

„Słowo, którego już nie używamy niesie za sobą skojarzenia nie tylko skrajnej biedy, lecz także braku podmiotowości i całkowitego uzależnienia od działań charytatywnych zachodniego świata”. Założycielki Balu architektek tym razem relacjonują działalność kenijskiego kolektywu Wajukuu Arts.

Dlaczego nie używamy już słowa „slumsy”. Depesza Balu architektek z Kenii
fot. Barbara Nawrocka

Słowo, którego nie będziemy już używać opisuje oddolnie tworzone osady w obrębie miast. W samej stolicy Kenii – Nairobi, jest ich wiele. W największej, o nazwie Kibera, mieszka ponad 800 tys. osób. Jakakolwiek infrastruktura realizowana jest tu poza legalną ścieżką administracyjną, a często kontrolowana przez organizacje przestępcze. Osadę Mukuru w Nairobi charakteryzują wąskie, nieutwardzone przejścia między budynkami przeznaczone tylko dla ruchu pieszego, brak terenów zielonych, bardzo gęsta i niska zabudowa, najczęściej wznoszona z materiałów najbardziej dostępnych cenowo. Dominują arkusze blachy falistej. Mimo wielu niedogodności, głębokich problemów ekonomicznych, społecznych, a także wysokiego wskaźnika przestępczości, w wielu takich osadach prowadzone są oddolne działania o charakterze kulturotwórczym.

Społeczność Mukuru Lunga Lunga poznałyśmy dzięki projektowi MATZA Edgelands, którego ostatnia edycja pt. Digital informalities odbywała się w Nairobi, a została przygotowana wspólnie z lokalnie działającym kolektywem artystycznym Wajukuu Arts. Artyści i artystki wizualne z Mukuru własną działalność łączą z animacją i edukacją kulturalną lokalnej młodzieży. Organizują dla nich regularnie zajęcia, m.in. muzyczne i plastyczne, co przywołuje na myśl bardzo prężnie działający dom kultury czy centrum lokalne i streetworking. W ramach międzynarodowego projektu artystycznego MATZA Edgelands Digital Informalities powstało wiele prac i instalacji przestrzennych. Na szczególną uwagę zasługuje inicjatywa artystki Joan Otieno The Hut – pawilon na planie koła wzniesiony z myślą o stworzeniu bezpiecznej przestrzeni spotkań dla dziewcząt.

Słowo, którego już nie używamy niesie za sobą skojarzenia nie tylko skrajnej biedy, lecz także braku podmiotowości i całkowitego uzależnienia od działań charytatywnych zachodniego świata. My tymczasem serdecznie polecamy zapoznanie się z działalnością artystyczną i aktywnością prospołeczną Wajukuu Arts Collective, grupy nagrodzonej w zeszłym roku główną nagrodą na wystawie Documenta w Kassel.

Założycielki Balu architektek realizują projekt Horyzont Europa pt. Community and Artistic Participation In Hybrid Environment. Z tej okazji prowadzą badania w kilku miastach w Europie i Afryce.

Konkurs realizacyjny na projekt modelowej szkoły dla południowego Senegalu Trwa przyjmowanie zgłoszeń do kolejnej edycji konkurs Kaira Looro. Tym razem zadaniem uczestników jest zaprojektowanie modelowej szkoły podstawowej dla wsi w południowym Senegalu. Jury pod przewodnictwem Kengo Kumy wybierze 30 projektów, z których najlepszy zostanie zrealizowany.
Francis Kéré z nagrodą Pritzkera 2022 Pochodzący z Burkina Faso Francis Kéré został tegorocznym laureatem nagrody Pritzkera. „Twórczość Francisa Kéré ukazuje nam siłę materialności zakorzenioną w lokalności. Jego budynki, realizowane dla społeczności i ze społecznościami, wynikają bezpośrednio z lokalnego kontekstu, począwszy od procesu budowy i materiałów, a na programie i unikalnym charakterze skończywszy” – czytamy w uzasadnieniu przyznania nagrody.
Tagi:
Święto kobiet branży nieruchomości: relacja z konferencji Top Woman Experience – Kobieta Przyszłości Za nami konferencja Top Woman Experience – Kobieta Przyszłości. W czasie wydarzenia premierę miała książka „Jak zostać Top Woman”, w której znajdziemy wywiady m.in. z architektkami Agnieszką Kalinowską-Sołtys, Dorotą Jarodzką-Śródką i Ewą P. Porębską.
Pritzker 2023: typuje Bal Architektek Sezon na narty i łyżwy, ferie i zimowiska to w świecie architektury czas ogłaszania wyników Pritzkera. Już wkrótce dowiemy się, kto w 2023 roku otrzymał „architektonicznego Nobla”. Czy jury nas zaskoczy? Bal Architektek przedstawia swoje typy.
Lina Ghotmeh zaprasza do stołu Nowy pawilon Serpentine zaprojektuje Lina Ghotmeh, francuska architektka libańskiego pochodzenia. Założycielki Balu architektek tym razem o inicjatywie londyńskiej galerii, która w ogrodach Kensington od ponad 20 lat realizuje co roku inną tymczasową instalację.
Belinda Tato w Katowicach! Do Katowic przyjeżdża ceniona architektka Belinda Tato, propagatorka miejskiego projektowania społecznego z madryckiego biura Ecosistema Urbano. Tato spotka się między innymi ze studentami i mieszkańcami regionu.
Apel ukraińskich architektek o wsparcie dla ich mężów, braci i ojców, którzy walczą o niepodległą Ukrainę Na portalu zrzutka.pl trwa zbiórka pieniędzy na samochody, środki medyczne i wyposażenie dla ukraińskich żołnierzy. Akcja została zainicjowana na prośbę tamtejszych architektek, a także córek i żon architektów, którzy walczą w obwodzie donieckim, jednym z najgorętszych miejsc na Ukrainie.
Własny pokój: historia kobiet w duńskiej architekturze W 1929 roku Virginia Woolf napisała esej „Własny pokój”. W tekście zwraca uwagę na potrzebę niezależności finansowej oraz prywatnej przestrzeni, które wspólnie pozwolą kobietom tworzyć. Czy sto lat później kobiecie-matce nie przyznaje się własnego pokoju w ostatniej kolejności? Podpowiadamy od razu, że kuchnia czy pralnia to nie jest prywatne pomieszczenie do samorozwoju.