Fasada pawilonu w postaci tężni nawiązuje do hasła organizatora Expo „woda a zrównoważony rozwój”.Wewnątrz pawilonu jedna ze ścian jest kontynuacją tężni i wprowadza na wystawę. Zewnętrza elewacja składa się z pionowych, zamkniętych profili stalowych, mocowanych do stropów co 2 metry. Między słupkami rozpięta jest struktura nośna ze stalowych linek. Na nich ułożone zostały gałęzie dębu i olchy. W górnej części elewacji poprowadzono rurę z dyszami do kapilarnego dostarczania wody na gałęzie. Woda odprowadzana liniowo, krąży w zamkniętym obiegu. Wnętrze stanowią „bąble” z ekspozycją. To drewniana lub stalowa konstrukcja żebrowa, podobna do tej stosowanej w jachtach. Plastyczna powłoka zewnętrzna daje możliwość uzyskania kształtów o dowolnej formie, z gładką, niemal lustrzaną powierzchnią. Pomiędzy białymi, polakierowanymi strukturami, poruszamy się po pomostach. Główny “pomost” wykonany z włókna szklanego ze specjalną powłoką anty-poślizgową jest uniesiony 20 cm nad taflą wody. “Wodna posadzka” została zaprojektowana z miękkiego, zgrzewanego tworzywa, stosowanego do basenów pływackich.Ciąg komunikacyjny "przecinają" kładki z drewna. To rozwiązanie porządkuje ruch w pawilonie, jednocześnie dając możliwość dowolnego zwiedzania ekspozycji.
Newsletter „Architektury-murator”co tydzień nowa porcja najświeższych architektonicznych newsów z Polski i ze świata!
