Pawilon przed Serpentine Gallery to cykliczna inicjatywa architektoniczna. Co roku londyńska galeria sztuki zleca innemu projektantowi stworzenie tymczasowego obiektu, który za dnia ma służyć za miejsce do spotkań, natomiast wieczorem za tło różnych wydarzeń. Każdy pawilon stawiany jest na trawniku przed galerią latem na okres 4 miesięcy; w poprzednich latach swoją wizję tej przestrzeni przedstawili tacy architekci jak Zaha Hadid, Jean Nouvel i Peter Zumthor.
Struktura projektu Fridy Escobedo nawiązuje do tradycyjnej architektury meksykańskiej, wykorzystując materiały wyprodukowane w Wielkiej Brytanii - będzie miała formę zamkniętego podwórza, składającego się z dwóch prostopadłościennych brył ustawionych pod kątem. Forma podwórza nawiązuje do rodzaju zabudowy często wykorzystywanego w meksykańskich domach, natomiast jego główna oś będzie wskazywała kierunek południka zerowego w Greenwich.
Wykorzystane w projekcie materiały zostały wybrane ze względu na ich teksturę i ciemną barwę. Ażurowe ściany, powszechnie stosowane w meksykańskiej architekturze, będą filtrować widok na otaczający park; zostaną wykonane z cementowych dachówek. Zakrzywione sklepienie pawilonu będzie pokryte lustrzanymi panelami, natomiast w podłogę zostanie wpuszczony trójkątny zbiornik wodny, który będzie odbijać światło słoneczne. Wszystkie te elementy w ciągu dnia będą nadawać bardziej wyrazisty charakter letniemu światłu.
i
Frida Escobedo jest najmłodszym w historii architektem projektującym pawilon dla galerii Serpentine. Od 2006 prowadzi własną pracownię w Mexico City, gdzie pracowała nad znaczącymi w skali kraju realizacjami, w tym biblioteką Librería del Fondo Octavio Paz oraz rozbudową galerii La Tallera Siqueiros. Jej prace pojawiły się na Biennale Architektury w Wenecji (2012, 2014) oraz Triennale Architektury w Lizbonie (2013).
