Muzeum Gross-Rosen

Koncepcja projektu została podporządkowana idei wyeksponowania części historycznej kamieniołomu, eksploatowanej w okresie funkcjonowania KL Gross-Rosen. Jego oryginalna struktura została zachowana i sąsiaduje z częścią powojenną, eksploatowaną po 1945 roku. Symboliczna droga ku Kamiennemu piekłu rozpoczyna się od południowej strony założenia muzealnego. Łącznikiem pomiędzy muzeum a terenem historycznego wyrobiska są monumentalne, betonowe schody o długości 130 metrów prowadzące na niewielkie wzniesienie, z którego rozpościera się widok na powojenną część kamieniołomu.Podczas zejścia, na wprost widoczna jest metalowa przegroda. Ma ona formę masywnej, stalowej, skorodowanej ściany wznoszącej się na wysokość 30 metrów, przez środek której biegnie pionowa szczelina ukazująca niewielki fragment części historycznej. Przegroda stanowi symboliczne zamknięcie miejsca kaźni ograniczonego z trzech stron granitowymi ścianami.Zwiedzający znajdują się na 30 metrowej platformie widokowej, rozciągającej się w kierunku zalanej części kamieniołomu historycznego, otoczonej przez zbocza wyrobiska. Poniżej platformy widoczny jest granitowy sześcian (8 x 8 m), z czterema nieregularnymi wyżłobieniami, które wyznaczają cztery strony świata. Z każdego z nich wydobywa się płomień – najistotniejszy pod względem symbolicznym, element całego założenia.4,5 metra poniżej platformy widokowej znajduje się Krypta. Wnętrze stanowi uwieńczenie drogi, jaką przemierzamy od momentu wejścia do kamieniołomu. Elementem dominującym w pomieszczeniu jest światło, które dostaje się m.in przez otwory - litery (ciągi numerów obozowych) wycięte w metalowej ścianie.Motyw otworów powtórzono w podłodze Krypty. Rozmieszczone w trzech rzędach, wypełniono granitowymi drobinami. Z Krypty zwiedzający przechodzą do pomieszczeń użytkowych tj. szatni oraz sali projektowej, dalej korytarzem - pod monumentalnymi schodami i windą na powierzchnię.Dalszy ciąg symbolicznej wędrówki prowadzi na Plac granitowy. Drogę pamięci wyznacza układ bloków z wyrytymi nazwiskami upamiętniającymi pomordowanych. Rozstaw granitowych płyt zmniejsza się w kierunku Placu, gdzie osiąga stały rytm, by ponownie ulec rozproszeniu.Ich bieg przejmują historyczne szyny kolejowe, którymi w czasie funkcjonowania obozu ciągnięto wagony wypełnione naturalnym kamieniem (granitem). Plac zamyka betonowa ściana, na której wyryto nazwy 99 podobozów należących do KL Gross- Rosen. Nazwy układają się w mapę Dolnego Śląska i Sudetów. Mniejszą platformę widokową usytuowano na osi monumentalnych schodów, które prowadzą w głąb kamieniołomu ku symbolowi znicza.Projekt został dostosowany do inscenizacji dźwiękowych i świetlnych. Przewidziano również miejsce (na jednej z platform widokowych), które umożliwi organizowanie koncertów muzycznych. Planowana realizacja 2009- 2012.

12 zdjęć