Stanisław Młyński, Jak wyhodować miasto, projekt dyplomowy, Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej

i

Autor: Archiwum Architektury Stanisław Młyński, Jak wyhodować miasto, projekt dyplomowy, Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej

Projekt rewitalizacji Stoczni Gdynia. Miasto jak żywy organizm

2013-06-28 18:54

Projekt dyplomowy Stanisława Młyńskiego podejmuje problem rewitalizacji terenu Stoczni Gdynia

Stanisław Młyński, Jak wyhodować miasto, projekt dyplomowy, Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej

i

Autor: Archiwum Architektury Stanisław Młyński, Jak wyhodować miasto, projekt dyplomowy, Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej

Projekt rewitalizacji nie ogranicza się do zmian architektonicznych. Koncepcja nowego miasta zakłada całościową przebudowę zgodną z potrzebami i oczekiwaniami użytkowników. Upadek wielkiego przemysłu stoczniowego oznaczał dla wielu robotników i inżynierów utratę pracy; autor proponuje wykorzystanie istniejącego potencjału i produkcję zaawansowanych technologicznie konstrukcji morskich, np. farm wiatrowych. Rozbudowa rynku zielonych technologii przyczynić ma się do wzrostu zainteresowania takimi produktami. Eksploatacja nowych nisz rynkowych stanowi zadanie trudne, ale dające szanse na stworzenie nowych miejsc pracy – przykładem może być polski przemysł jachtowy. Przedsięwzięcie to będzie wiązało się z wykreowaniem obszernego zaplecza serwisowego, laboratoryjnego i bazy badawczej, które mogłyby się rozwinąć na porzuconych obszarach zlokalizowanych wokół Stoczni. Dodatkowo mogłoby powstać w tym miejscu centrum edukacyjne oraz bardzo pożądane w Gdyni przestrzenie biurowe. Ważnym elementem koncepcji jest propozycja wyprodukowania zabudowy przy użyciu linii montażowych Stoczni. Poszukując rozwiązań, które maksymalnie wykorzystałyby potencjał zakładu, znalazłem inspirację w Naturze i zależnościach w niej występujących. To budowa organizmów wielokomórkowych i ich możliwości skalowania, rozrostu i adaptacji są procesami, które poprzez przetłumaczenie na język geometrii, stanowiły przyczynek do zastosowania systemu modułowego – podkreśla Stanisław Młyński.Modułowość nowej zabudowy jest jej najbardziej istotną cechą; w przyszłości pozwolić ma na łatwą i szybką zmianę funkcji poszczególnych budynków i dostosowanie ich do zmieniających się potrzeb. W nowej przestrzeni sąsiadować mają ze sobą obiekty postindustrialne i zabudowa mieszkaniowa. Projekt, wyróżniony w konkursie Designing for Adaptable Futures 2012 otrzymał również wyróżnienie honorowe dorocznej nagrody SARP im. Zbyszka Zawistowskiego. Praca dyplomowa Stanisława Młyńskiego przygotowana została na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej pod kierunkiem dr inż. arch. Hanny Michalak.