Założenia autorskie:
Ostatnie kilka lat dyskusji na temat znaczenia rzeki w mieście przyniosło duże zmiany w myśleniu o sposobie jej zagospodarowania. Rozpoczęte inwestycje w rejonie nabrzeża, takie jak Centrum Nauki Kopernik czy system miejskich plaż na praskim brzegu, przyciągają nad rzekę tłumy mieszkańców, co pomaga zwrócić miasto w kierunku Wisły. Jednak pomimo stopniowego powrotu życia nad rzekę, jej dolina nadal stanowi barierę pomiędzy lewobrzeżną i prawobrzeżną Warszawą.
Silny podział miasta na dwie odseparowane od siebie części jest szczególnie niekorzystny dla rejonu Pragi Północ, który od lat pozostaje w cieniu coraz bardziej atrakcyjnego Powiśla. Długotrwała izolacja obszaru wzmacnia efekt degradacji całej dzielnicy; obszar Pragi, pomimo swojej historycznej wartości, jest dziś miejscem wyjątkowo zaniedbanym, nieprzyjaznym i odciętym od reszty miasta.
Niniejsza praca dyplomowa podejmuje problematykę połączenia dwóch części Warszawy w jeden miejski organizm, przy czym szczególnie wyróżnia projekt Traktu Praskiego – wyodrębnionego w strukturze miasta szlaku prowadzącego z rejonu Krakowskiego Przedmieścia w samo serce Starej Pragi. Uczytelnienie pieszo-rowerowej drogi, która połączyć miałaby ulicę Karową poprzez kładkę z ulicą Okrzei oraz dalej z ulicą Ząbkowską i Kawęczyńską, mogłoby stanowić impuls dla rozwoju Pragi Północ, a tym samym wspomóc proces jej rewitalizacji.
KŁADKA PIESZO-ROWEROWA PRZEZ WISŁĘ
Wisła w rejonie Warszawy jest rzeką szeroką. Kładka pieszo-rowerowa o długości 400 metrów z funkcją jedynie komunikacyjną i widokową na takim dystansie może być więc niewystarczająco atrakcyjna dla potencjalnego użytkownika. Dlatego propozycją projektową jest w tym miejscu most pełniący funkcję budynku. Rozszerzenie funkcji kładki o ofertę usługową może uatrakcyjnić ciąg pieszy prowadzący na Pragę oraz jeszcze bardziej zbliżyć zarówno dwie sąsiadujące ze sobą dzielnice, jak i miasto do rzeki.
Dyplom magisterski na Wydziale Architektury Politechniki WarszawskiejPromotor: prof. nzw. dr hab. inż. arch. Ewa KuryłowiczKonsultacje: dr inż. arch. Krzysztof Domaradzki, mgr inż. Jan Jakiel, prof. nzw. dr hab. inż. arch. Danuta Kłosek – Kozłowska, dr inż. Piotr Pachowsk
