Amplifikacja natury. Polski pawilon na Biennale w Wenecji [WIDEO]

Architektura przez pryzmat synchronizacji z przyrodą - przyglądamy się projektowi Grupy Centrala i kuratorki Anny Ptak, zaprezentowanym na 16 Międzynarodowej Wystawie Architektury.

„Amplifikacja natury” - tak brzmi hasło polskiego pawilonu na tegorocznym Biennale Architektury w Wenecji. Architektura wzmacnia działanie sił naturalnych – nie istnieje bez przyrody, ponieważ jest jej częścią - tak swoją wizję tłumaczą autorzy projektu. Są nimi Grupa Centrala i kuratorka Anna Ptak. Pawilon jest podsumowaniem prowadzonych przez Centralę od 6 lat poszukiwań badawczych, u których sedna leży idea architektury jako wzmacniacza naturalnych zjawisk, które same stają się jej budulcem. Twórcy chcieli przedstawić w jaki sposób architektura wpisuje przyrody w to, co społeczne, a tego, co społeczne – w przyrodę.

Za inspirację posłużyło holistyczne podejście do naturalnych zjawisk, przejawiające się w realizacjach polskich architektów powojennego modernizmu, takich jak Jerzy Sołtan i kompleks Warszawianki, gdzie integralną częścią projektu stały się istniejące cieki wodne skarpy warszawskiej, czy Oskar i Zofia Hansenowie, projektanci Domu w Szuminie, zsynchronizowanego z różnymi fazami światła dziennego. Na wystawie zaprezentowano modele, będące interpretacją tych projektów, jak również konstrukcje przestrzenne, dla których punktem wyjścia były badania regionalnych dialektowych różnic w opisie rodzajów deszczy. Zostały one umieszczone w wypełnionej wodą niecce, którą autorzy wystawy nazwali "pływającym imaginarium". Artystka Iza Tarasewicz wykonała obiekt, który jest przestrzenną interpretacją badań Centrali - swoją formą odwzorowuje rzeźbę terenu skarpy warszawskiej, ukształtowanej przez stulecia erozji. Został on wykorzystany jako element ekspozycyjny.

Wystawę można oglądać w trakcie trwania Biennale Architektury w Wenecji, od 26 maja do 25 listopada br. Więcej informacji na oficjalnej stronie Pawilonu.