Miedź w architekturze
W Muzeum Historii Żydów Polskich projektant zdecydował się zastosować podwójną fasadę z miedzi. Oznacza to, że na specjalnym ruszcie na ścianie budynku została umocowana pofalowana blacha, a w odległości ok. 1 m od niej druga fasada wykonana ze szkła i miedzianej blachy perforowanej. Zewnętrzna fasada będzie podświetlona, co pozwoli uzyskać efekt znany z wizualizacji budynku. Rainer Mahlamäki wybrał blachę wstępnie patynowaną, dzięki czemu udało się osiągnąć efekt patyny, na który w normalnych warunkach trzeba by czekać ponad 10 lat. Zdecydowano się na zielony kolor patyny, charakterystyczny dla terenów uprzemysłowionych, takich jak np. duże miasta.
Profesor Rainer Mahlamäki o wykorzystaniu miedzi w budynku Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie
- Miedź jest jednym z najważniejszych materiałów zastosowanych w budynku Muzeum Historii Żydów Polskich. Została wykorzystana na fasadzie oraz do pokrycia ścian wewnętrznych w audytorium.W 2005 roku zgłosiliśmy do konkursu niebiesko-zielony budynek z podświetlaną fasadą. Mimo, że była to pierwsza koncepcja, pielęgnowaliśmy tę wizję przez cały proces projektowania. Początkowo do pokrycia zewnętrznych ścian budynku planowaliśmy wykorzystać jedynie szkło, ale później – częściowo przychylając się do opinii jury, które uważało, że pokrycie fasady samym szkłem nie jest dobrym pomysłem - dodaliśmy miedź.Pofałdowane i wstępnie patynowane arkusze blachy miedzianej pokrywają pierwszą fasadę budynku, nadając jej swój naturalny niebiesko-zielony kolor. Na zewnątrz pierwszej fasady, w odległości ok. 1 metra, znajduje się druga fasada umocowana na specjalnym ruszcie. Jest ona wykonana z miedzi i szkła. Podwójna fasada spełnia funkcję ochrony przed słońcem i deszczem.Przestrzeń pomiędzy fasadami jest podświetlona. Dzięki tej energooszczędnej iluminacji uzyskaliśmy efekt latarni w publicznej przestrzeni miejskiej.Inny, istotny architektonicznie efekt, uzyskaliśmy dzięki wykorzystaniu pofałdowanej blachy i szkła na zewnętrznej fasadzie. W rezultacie fasada żyje, zmieniając się wraz ze światłem oraz miejscem przebywania obserwatora. W zależności od kierunku z jakiego się na nią patrzy, fasada wygląda jakby wykonana była ze szkła lub miedzi – oglądana od strony szkła fasada jest bardziej zielona i odbija światło, ale jeśli patrzy się na nią od strony perforowanej miedzi, staje się bardziej miękka, jak aksamit.
Kolor fasady wzbogacony jest również przez zróżnicowane odcienie miedzi. Ostry wzór fasady jest symboliczny – ten sam motyw został powtórzony na dachu restauracji oraz oknie biblioteki. W kontraście to tego hol główny jest znacznie bardziej przyjazny.Kolejna cecha budynku to efekt stereoskopii – zależnie od kierunku światła i cieni wewnętrzna struktura jest częściowo widoczna przez zewnętrzną elewację. Zróżnicowane powierzchnie dają wrażenie głębi. Rozwiązanie takie jest często stosowane we współczesnej architekturze, ale budynek Muzeum Historii Żydów Polskich przynosi jego nową interpretację.Oprócz powodów estetycznych zastosowaliśmy miedź również ze względu na jej długowieczność, co jest zgodne z zasadą zrównoważonego budownictwa. Elementy fasady można łatwo wymieniać, a dzięki mostom wbudowanych w system podwójnej fasady jest ona również łatwa w utrzymaniu.Estetyczne i techniczne rozwiązania wykorzystane w tym wyjątkowym budynku użyteczności publicznej sprawiają, że przetrwa dla przyszłych pokoleń.
Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie
Muzeum Historii Żydów Polskich, którego otwarcie jest planowane na wiosnę 2013 roku na terenie byłego getta warszawskiego, będzie pierwszym i jedynym muzeum na świecie poświęconym w całości historii Żydów polskich. Powstaje jako wielofunkcyjne centrum edukacji i kultury. Jedną trzecią przyszłego budynku zajmie wystawa główna, angażująca zwiedzających na poziomie emocjonalnym i intelektualnym, pomagająca zrozumieć bogactwo oraz wyjątkowość 1000 lat polsko-żydowskiej historii i kultury. Muzeum powstaje dzięki powstaniu partnerstwa publiczno – prywatnego Miasta Stołecznego Warszawy, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Stowarzyszenia ŻIH.
