Budynek wielorodzinny Braniborska 44 projektu pracowni Arch_it zlokalizowany jest na skraju poprzemysłowego terenu, od niedawna funkcjonującego pod nazwą Nowe Śródmieście Świebodzkie. Nazwa obszaru odwołuje się do jednego z dwóch dworców kolejowych, których budowa pod koniec pierwszej połowy XIX wieku ukształtowała tę część miasta. Dworzec Marchijski został zlikwidowany po II wojnie światowej, z kolei Dworzec Świebodzki zamknięto na początku lat 90. XX wieku. Rozległe tereny pokolejowe, będące pozostałością tych dworców nie przypominają miejskiego śródmieścia, bowiem znajdują się tam m.in. magazyny, hurtownie, składy materiałów czy węgla, punkty skupu oraz funkcjonujące tylko w niedziele, kultowe już targowisko na torach Dworca Świebodzkiego.Biorąc pod uwagę ogromne braki w zasobach mieszkaniowych, z jakimi zmaga się Wrocław, dziwi, że tak rozległy obszar zlokalizowany w samym centrum miasta do dziś stanowi w nim „wyrwę”. Przez lata powstawało wiele projektów zagospodarowania omawianego obszaru, jednak dopiero w 2018 roku, miasto zaprezentowało wykonaną przez Biuro Rozwoju Wrocławia koncepcję rewitalizacji. Zakres opracowania objął ponad 70 ha, na których ma powstać zupełnie nowe osiedle wpisujące się w ideę miasta zwartego. Zgodnie z koncepcją, oprócz budynków mieszkalnych, znajdą się tam również obiekty usługowe, tereny zielone, przestrzenie publiczne i rozbudowana infrastruktura komunikacyjna. Śródmiejski charakter ma zostać osiągnięty dzięki przeważającej formie zabudowy kwartałowej i blokowej z usługami w parterze. Plany miejscowe powstają fragmentami, a w pierwszej kolejności zaczęto zabudowywać obrzeża przyszłego osiedla, w tym – omawianą ulicę Braniborską, domykającą obszar od północy.
To artykuł, do którego dostęp mają prenumeratorzy cyfrowej „Architektury-murator”.Chcesz dalej czytać ten tekst?
