Chłód latem i ciepło zimą. Dom z ziemi w środku winnicy w Portugalii. Znana od starożytności technika wciąż jest tam stosowana.

2024-09-27 10:37

Do budowy domu wykorzystano tradycyjną technikę ziemi ubijanej. Pomimo zastosowania tej prostej i znanej od wieków metody, architektom udało się uzyskać oszczędną, nowoczesną formę. Projekt powstał w młodej portugalskiej pracowni blaanc. Przypominamy nasz materiał z 2016 roku.

Spis treści

  1. Dom w otoczeniu winnicy w Portugalii
  2. Część budynku wzniesiona jest metodą ziemi ubijanej
  3. Technologia: ziemia, siatka z włókna szklanego, szkło, kazeina

Dom w otoczeniu winnicy w Portugalii

Nazwa obiektu Dom w otoczeniu winnicy
Adres obiektu Herdade do Contador, Canha, Montijo, Portugal
Autorzy blaanc (Ana Morgado, Lara Pinho, Maria da Paz Braga, Maria do Carmo Caldeira)
Konstrukcja Vasco Farias Engenheiros Consultores Lda
Generalny wykonawca João Bernardino Lda, Ecological Constructions
Data realizacji (koniec) 2015

Dom został wzniesiony na terenie rozległej posiadłości o charakterze rolniczym. Budynek zbudowano po środku winnicy, w sąsiedztwie lasu, gdzie rosną wiecznie zielone dęby korkowe.

Czytaj też:

Wariancja na temat chałupy. Bale i szkło

Dom Fado w centrum Lizbony

Część budynku wzniesiona jest metodą ziemi ubijanej

Poszczególne funkcje domu rozmieszczono w trzech skomunikowanych ze sobą, przekrytych płaskimi dachami bryłach. Przestrzenie wspólne – pokój dzienny, jadalnia i kuchnia – zostały znajdują się w części budynku wzniesionej metodą ziemi ubijanej. To znana od starożytności technika budowlana, wciąż stosowana w niektórych regionach Portugalii, powracająca do łask ze względu na swój naturalny i przyjazny środowisku charakter. Zastosowanie tradycyjnej techniki budowlanej pozwoliło na dostarczenie chłodu latem i ciepła zimą oraz zapewnienie stałego poziomu wilgoci przez cały rok. Pomieszczenia dzienne zostały skomunikowane z zewnętrznym tarasem, który służy jako ich przedłużenie, a jednocześnie przynosi zacienienie całej zachodniej elewacji.

Decyzja o wzniesieniu części domu w technice ziemi ubijanej została podyktowana przekonaniem o wartości dodanej, jaką ta metoda przynosi zarówno pod względem estetycznym, jak i dla ochrony środowiska. Założeniem było połączenie tradycji i nowoczesności, by wykorzystać niesione przez nie korzyści – mówią architekci.

Technologia: ziemia, siatka z włókna szklanego, szkło, kazeina

Do budowy posłużyła zarówno ziemia pozyskaną bezpośrednio z posiadłości, jak i przywieziona z miejsca odległego o 50 km (ze względu na dużą zawartość piasku w ziemi dostępnej na miejscu). Wolnostojące ściany zostały wykonane przy pomocy drewnianej ramy oraz mechanicznie ubijanej ziemi. Na dłuższych ścianach zastosowano dwie dodatkowe podpory. Ponadto ziemię wzmocniono siatką z włókna szklanego, dzięki której uzyskano jednolite warstwy bez pionowych łączeń. Na koniec powierzchnię pokryto warstwą ochronną ze szkła wodnego i kazeiny.

Pozostałe części domu zostały wzniesione w konstrukcji betonowej z ceglanym wypełnieniem ścian, a następnie otynkowane i pomalowane na biało. Umieszczono tu sześć sypialni, biuro, niewielką łazienkę i sypialnię dla gości, a także magazyn, do którego zapewniono bezpośredni dostęp z zewnątrz.

Spacer po Galerii PLATO z Robertem Koniecznym
Listen to "Porębska i Celiński: Czas Nowych Wyzwań" on Spreaker.