Nowo powstały Hotel Renaissance wraz z Courtyard by Marriott i Hampton by Hilton stanowić miał uzupełnienie oferty pierwszego w Polsce airport city, które przewidziano na Okęciu. Czy plany budowy Centralnego Portu Lotniczego w gminie Baranów podważają sens tych inwestycji? – pisze Tomasz Żylski.
I nagroda w konkursie na koncepcję urbanistyczną planu regulacyjnego Chopin Airport City w Warszawie. Autorzy: JEMS Architekci; Il. archiwum pracowni JEMS Architekci
Oddany do użytku w kwietniu tego roku hotel Renaissance autorstwa JEMS Architekci wraz z sąsiadującym Courtyard by Marriott (proj. Kuryłowicz & Associates, 2003) i pobliskim Hampton by Hilton (proj. AGK Architekci, 2013) planowano jako uzupełnienie większego założenia – pierwszego w Polsce miasteczka lotniskowego: Chopin Airport City. Konkurs na projekt obiektu Przedsiębiorstwo Państwowe Porty Lotnicze zorganizowało we współpracy z warszawskim SARP-em jeszcze w 2009 roku. Nowy, pięciogwiazdkowy hotel z 220 pokojami i rozbudowaną częścią balowo-konferencyjną zaplanowano na płycie trzypoziomowego parkingu, vis-à-vis hali odlotów Terminalu 2.
Podcień strefy wejścia w elewacji południowo-zachodniej hotelu; Fot. Juliusz Sokołowski
Do udziału w konkursie zgłosiło się 117 zespołów. Ostatecznie pierwsze miejsce zajęli Jemsi, a drugie Bulanda Mucha Architekci. Jury przyznało też dwa wyróżnienia – dla biura Maas s.c. oraz Architekci Łosiak Siwiak. Budowa miała się wkrótce rozpocząć, by obiekt był gotowy na Euro, ale z powodu przedłużających się negocjacji dotyczących umowy franczyzowej z siecią Marriott ruszyła w czerwcu 2012 roku. Dwanaście miesięcy później, gdy budynek osiągnął stan surowy zamknięty, zbankrutował główny wykonawca, austriacka firma Alpine, i inwestycja została przerwana. Nowego wykonawcę udało się wyłonić w przetargu dopiero w 2015 roku. Jednocześnie przez cały ten czas trwały przygotowania do realizacji Chopin Airport City, planowanego na 22-hektarowym terenie za hotelem Courtyard by Marriott, między ul. Żwirki i Wigury oraz Gordona Bennetta. Konkurs na koncepcję urbanistyczną planu regulacyjnego dla tego obszaru Porty Lotnicze rozstrzygnęły w kwietniu 2010 roku. Ponownie zwyciężyła pracownia JEMS Architekci, proponując m.in. przedłużenie ul. Żwirki i Wigury jako drogę wjazdową do miasteczka, a następnie jej kontynuację w formie alei wysadzanej szpalerami drzew, która stałaby się osią kompozycyjną całego założenia. Nowe obiekty projektanci widzieli po obu stronach, planując, że ich powierzchnia użytkowa mogłaby wynieść ok. 179 tys. m2. Na podstawie tej koncepcji firma ARUP opracowała następnie szczegółowy projekt zagospodarowania terenu. Zakładał on realizację 16 biurowców o wysokości od trzech do ośmiu kondygnacji (w koncepcji Jemsów wysokość zabudowy nie przekraczała pięciu). Wyróżnikiem kompleksu, tak jak zaplanowano wcześniej, miał być ogólnodostępny park z usytuowanym centralnie placem, przy którym przewidziano restauracje, sklepy i inne funkcje ogólnomiejskie. Szacowano, że inwestycja rozpocznie się w 2015 roku, na wniosek Portów Lotniczych władze miasta musiały bowiem przeprowadzić jeszcze korektę studium zagospodarowania, podwyższając limit dopuszczalnej wysokości zabudowy obok lotniska z 30 do 40 metrów. Wkrótce po wyborach parlamentarnych w 2015 roku minister infrastruktury Andrzej Adamczyk powołał nowego prezesa Portów Lotniczych, który zlecił audyt planowanej inwestycji. Zanim opinia publiczna poznała wyniki tej kontroli, rząd ogłosił pomysł budowy Centralnego Portu Komunikacyjnego w gminie Baranów, 40 kilometrów od Warszawy. W czerwcu tego roku weszła w życie ustawa umożliwiająca realizację inwestycji. Według wstępnych założeń, po uruchomieniu nowego portu w 2027 roku, lotnisko Chopina miałoby zostać zamknięte dla ruchu cywilnego. Do momentu oddania tego numeru do druku nie udało nam się uzyskać oficjalnej odpowiedzi na pytanie o przyszłość projektu Chopin Airport City. W kwietniu tego roku Gheorghe Marian Cristescu, prezes Chopin Airport Development, spółki inwestycyjnej należącej do Portów Lotniczych, tłumaczył PAP: Nie ukrywam, że na początku mocno się zastanawialiśmy, jak ewentualne zamknięcie lotniska na Okęciu może wpłynąć na trzy nasze hotele zlokalizowane w jego bezpośrednim sąsiedztwie. Szybko jednak doszliśmy do wniosku, że tak naprawdę [ta sytuacja] stworzy wiele szans. (...) serce biznesowe Warszawy powoli będzie się zmieniało i ewoluowało właśnie w stronę lotniska.
Gładka bryła hotelu Renaissance osadzona została na stropach parkingu wypełniającego trójkąt szerokich dróg dojazdowych do hali portu lotniczego Warszawa Okęcie; widok od strony południowo-zachodniej; Fot. Juliusz Sokołowski
I nagroda w konkursie na koncepcję urbanistyczną planu regulacyjnego Chopin Airport City w Warszawie. Autorzy: JEMS Architekci; Il. archiwum pracowni JEMS Architekci
Podcień strefy wejścia w elewacji południowo-zachodniej hotelu; Fot. Juliusz Sokołowski
Elewacja południowo-wchodnia; czarny korpus budynku z barwionego szkła urozmaicono białymi, poziomymi wstęgami okien rozłożonymi na elewacji w nieregularnym układzie; Fot. Juliusz Sokołowski
Na piętrze zlokalizowano foyer sali balowej z panoramiczną loggią; Fot. Juliusz Sokołowski
Widok od północy; taras Panoramiczny taras przylega do foyer sali balowej od strony północno- -wschodniej hotelu; Fot. Juliusz Sokołowski
Wątek przełamywanych struktur w holu kontynuuje foyer sali balowej wcinające się w głąb bryły hotelu aż do panoramicznego tarasu od strony północno-wschodniej budynku; Fot. Juliusz Sokołowski
Wnętrze holu głównego, sufit w strefie wejściowej ma przywodzić na myśl geometryczne motywy polskiego wzornictwo lat 50. i 60. Zewnętrzną powłokę wykonano z drewna tak, aby przypominała modną w tamtych latach plecionkę. Wewnętrzna zaś przekształca się w układ trójkątnych kasetonów, swoją formą nawiązujących do sufitu dawnego dworca lotniczego, zaprojektowanego przez Krystynę i Jana Dobrowolskich w 1969 roku; Fot. Juliusz Sokołowski
Wnętrze jednej z pięciu sal konferencyjnych ze szklanymi ścianami tablicowymi do rysowania, wysuwanymi stopniami do siadania i papierową dekoracją oświetlenia; Fot. Juliusz Sokołowski
Zaprojektowane przez pracownię JEMS wnętrze holu hotelowego wypełniają meble polskich projektantów, m.in. krzesła barowe Mishell firmy NOTI (proj. Piotr Kuchciński); Fot. Juliusz Sokołowski
Restauracja hotelowa z podłogą o historycznym, warszawskim motywie tzw. gorsecików i mosiężnymi elementami wykończenia; Fot. Juliusz Sokołowski
Restaurację hotelową zaprojektowano z otwartą kuchnią w duchu tzw. fine dining; Fot. Juliusz Sokołowski
Hol główny z barem; Fot. Juliusz Sokołowski
Przestrzeń sali basenowej oświetlają luźno rozmieszczone lampy sufitowe, a w centralnej części zlokalizowano sztuczny świetlik nawiązujący do geometrii przestrzeni parteru; Fot. Juliusz Sokołowski
Basen w strefie SPA hotelu znajduje się w południowym narożniku drugiego piętra budynku; z okien widać budynek terminalu lotniska; Fot. Juliusz Sokołowski
Lounge klub na siódmym piętrze hotelu z grafikami autorstwa Edgara Bąka wycinanymi laserowo w Corianie; Fot. Juliusz Sokołowski
Sofa i fotel w lounge klubie to elementy stworzonego przez Towarzystwo Projektowe systemu Altair, który został wdrożony do produkcji przez firmę Comforty; Fot. Juliusz Sokołowski
oyer sal konferencyjnych; można je łączyć zależnie od potrzeb przesuwnymi panelami ściennymi; Fot. Juliusz Sokołowski
Toalety strefy SPA; grafitowe lastryko pokrywa wielkopłytową podłogę, korpus i blat umywalni; Fot. Juliusz Sokołowski
Wnętrze holu głównego; Fot. Juliusz Sokołowski
Wątek przełamywanych struktur w holu kontynuuje foyer sali balowej wcinające się w głąb bryły hotelu aż do panoramicznego tarasu od strony północno-wschodniej budynku; Fot. Juliusz Sokołowski
Pokój hotelowy, wezgłowie łóżka przylega do ściany wykończonej panelami z betonu GRC; Fot. Juliusz Sokołowski
Wystrój pokoi hotelowych uzupełniają prace Polskiej Szkoły Plakatu; Fot. Juliusz Sokołowski
Mozaikowe układy posadzek w łazienkach pokoi nawiązują do motywów warszawskich z lat 30. XX wieku; Fot. Juliusz Sokołowski
Wizualizacja podcienia wejścia głównego strefy wejściowej; Il. archiwum pracowni JEMS Architekci
Warszawa rozpoczęło kampanię informacyjno-promocyjną na temat dostępności architektonicznej. Cel to miasto w pełni dostępne dla wszystkich, także dla osób z niepełnosprawnościami.
Realizacja kolejnych etapów głównej konstrukcji gmachu ukazywała pełen katalog żelbetowych form przemyślanych na etapie tworzenia jego przestrzeni. Beton jako podstawowe tworzywo, z którego powstaje obiekt, ukazuje się w zróżnicowanych fakturach i formach – o realizacji nowej siedziby Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego piszą Karolina Tunajek i Jacek Wochowski z pracowni Projekt Praga.
Budynek jest ze wszech miar nowoczesny, energię pozyskuje się z paneli fotowoltaicznych i pomp ciepła, a linię produkcyjną elastycznie modyfikuje – o projekcie 77STUDIO architektury pisze Jerzy S. Majewski.
Zakończyły się prace nad koncepcją modernizacji i rozbudowy stadionu Polonii w Warszawie. Pracownia JSK Architekci pokazała nowe wizualizacje budynków i stadionu głównego przy Konwiktorskiej.
Rozpoczyna się rozbiórka biurowca Atrium International w al. Jana Pawła II. Budynek zaprojektowany w latach 90. przez Biuro Kazimierski i Ryba zdobył tytuł Ulubieńca Warszawy w pierwszej edycji organizowanego przez naszą redakcję konkursu Życie w Architekturze.
Firma Profbud przymierza się do realizacji osiedla przy ul. Szeligowskiej na warszawskim Bemowie. Zespół z 700 mieszkaniami według projektu pracowni BBGK powstać ma w trybie lex deweloper.