Miejskie Przedszkole w Sosnowcu

Pionierami współczesnej pedagogiki w wieku poprzedzającym edukację szkolną są niemiecki teoretyk Friedrich Fröbel (który wprowadził tzw. freblówki) oraz włoska lekarka Maria Montessori. W Polsce upowszechnianie wychowania przedszkolnego zaczęło się w okresie II Rzeczypospolitej, dokładnie sto lat temu. Już wtedy uznano, że jakość wychowania w przedszkolu zależy z jednej strony od metod pracy, troskliwości i umiejętności wychowawców, z drugiej strony – od warunków fizycznych: od terenu, pomieszczeń i urządzeń, dostosowanych do wieku, wzrostu, sił i potrzeb dziecka, co da się osiągnąć tylko w budynkach specjalnie do tych celów wznoszonych (Przedszkola. Teren – urządzenia terenowe – budynek i jego wykonanie – urządzenie pomieszczeń, red. arch. Zdzisław Mączeński, Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego 1935). Lata 60., 70. i początek 80. XX wieku to okres typizacji budynków przedszkolnych. Chociaż przez lata zmieniały się standardy użytkowe i wymogi społeczne, to główne kryteria funkcjonalne kształtowania architektury przedszkolnej są wciąż podobne. Wśród dzisiejszych rozwiązań formalnych widać dwie tendencje: używanie powszechnie uznawanych za przyjazne dla dzieci form, materiałów i kolorów lub korzystanie z uniwersalnych archetypów architektonicznych.

To artykuł, do którego dostęp mają prenumeratorzy cyfrowej „Architektury-murator”.Chcesz dalej czytać ten tekst?

KUP DOSTĘP