O koncepcji nowego Cedetu Andrzej M. Chołdzyński i Wojciech Grabianowski
Przebudowa i rozbudowa CEDET-u, poprzedzona jego wpisem do rejestru zabytków, jest jednym z nielicznych takich przedsięwzięć przeprowadzonych pod ścisłym nadzorem konserwatora i obejmujących wykonany w monolitycznej technologii żelbetowej, modernistyczny budynek wzniesiony w Polsce po II wojnie światowej – piszą Andrzej M. Chołdzyński i Wojciech Grabianowski.

W 2004 roku właściciel budynku wraz z Andrzejem M. Chołdzyńskim rozpoczęli prace zmierzające do rewitalizacji budynku. MIędzy innymi dzięki ich staraniom w 2006 roku gmach wpisano do rejestru zabytków. Rozbudowa została zaplanowana zgodnie z wytycznymi konserwatorskimi otrzymanymi w 2008 roku, w tym z zaleceniem odtworzenia XIX-wiecznej pierzei ulicy Brackiej. Według nas należało także odwzorować sylwetę, detale i elewację głównego gmachu, wkomponować projekt w istniejącą tkankę śródmiejską, nawiązać do detali, tektoniki oraz gabarytów otaczającej zabudowy, respektować historyczne linie ulic, a w szczególności Brackiej, której układ urbanistyczny wpisany jest do rejestru zabytków. CEDET łączy funkcje handlowe z najwyższej klasy biurami. Gmach składa się aktualnie z dwóch części – starannie odrestaurowanego w swej sylwecie, elewacjach i tektonice dawnego domu handlowego oraz całkowicie nowego budynku u zbiegu ulic Brackiej i Kruczej. Oba obiekty spojone są wąskim łącznikiem. W wielokondygnacyjnym budynku zabytkowym został urządzony dziedziniec pozwalający na właściwe oświetlenie otaczających go biur.

Bryła dawnego domu towarowego pozostała niezmieniona, z wyjątkiem dodania wewnętrznego otwartego atrium oraz dwóch szklanych pawilonów usytuowanych wokół schodów w podcieniach wschodnim i zachodnim. Zachowano charakterystyczne przejścia piesze po obu stronach parteru, kontynuując historyczną zasadę wolnego planu. Główny hol wejściowy znajduje się między obiektem zabytkowym a nowym budynkiem. Do lokali handlowo-usługowych części historycznej wchodzi się wprost z poziomu otaczających go ulic. Posadzki i ściany w holu są kamienne, płomieniowane lub szlifowane, ułożone według rysunku inspirowanego kamieniarką z lat 50. XX wieku. Świetlne plafony również nawiązują do oryginalnych, które zostały całkowicie zniszczone w wyniku pożaru. Nowy budynek ma inny wyraz w zależności od pory dnia i roku. Szklane, cięte na wzór kryształu elewacje reagują na zmieniające się w czasie światło słoneczne. Pod tym względem nowa część wyrasta z filozofii architektury XXI wieku w kontraście do obiektu zabytkowego. Przebudowa i rozbudowa CEDET-u, poprzedzona jego wpisem do rejestru zabytków, jest jednym z nielicznych takich przedsięwzięć przeprowadzonych pod ścisłym nadzorem konserwatora i obejmujących wykonany w monolitycznej technologii żelbetowej, modernistyczny budynek wzniesiony w Polsce po II wojnie światowej. Finał prac wykończeniowych planowany jest na trzeci kwartał 2018 roku.