| Nazwa obiektu | Nowe Muzeum Śląskie w Katowicach |
| Adres obiektu | Katowice, ul. Tadeusza Dobrowolskiego 1 |
| Autorzy | Riegler Riewe Architekten, architekci Florian Riegler, Roger Riewe |
| Współpraca autorska | architekci Anna Zbieranek (arch. prow. do 09.2012), Paulina Kostyra- Dzierżęga (arch. prow. od 09.2012), Markus Probst, Nicole Lam, Mikołaj Szubert-Tecl, Lavinia Floricel, Minoru Suzuki, Bettina Tòth, Bartłomiej Grzanka, Tomasz Kabelis- Szostakowski, Dorota Żurek, Paweł Skóra |
| Architektura krajobrazu | Rotzler Krebs Partner, Winterthur (etap konkursu) |
| Konstrukcja | Firma Inżynierska Statyk, Katowice |
| Generalny wykonawca | Budimex S.A. |
| Inwestor | Muzeum Śląskie |
| Powierzchnia terenu | 27332.0 m² |
| Powierzchnia zabudowy | 3343.0 m² |
| Powierzchnia użytkowa | 25067.0 m² |
| Powierzchnia całkowita | 39370.0 m² |
| Kubatura | 228702.0 m³ |
| Projekt | 2007-2010 |
| Data realizacji (początek) | 2011 |
| Data realizacji (koniec) | 2013 |
| Koszt inwestycji | 273 719 885 PLN |
Jak wiele innych miast Górnego Śląska, również Katowice ściśle powiązane są z przemysłem ciężkim i górnictwem. Charakterystyczne nienaturalne krajobrazy i kompleksy przemysłowe, zakorzenione w zbiorowej świadomości jako niepowtarzalne i współtworzące zbiorową tożsamość, stanowią jednak wyzwanie z planistycznego i budowlanego punktu widzenia. Fabryczne i kopalniane budynki zostały zaprojektowane dla specyficznych potrzeb i obecnie poddawane są albo kosztownej adaptacji, albo, z braku spójnych koncepcji ich rewitalizacji, nie są w ogóle wykorzystywane.
Jedna z niedziałających kopalni węgla kamiennego położona jest w bezpośrednim sąsiedztwie centrum Katowic. Wybranie tej lokalizacji pod budowę muzeum stanowić może punkt wyjścia dla długofalowej rewitalizacji śródmiejskiego terenu, a jednocześnie stać się projektem-impulsem do przekształcania podobnych obszarów w przyszłości.
i
Nasza koncepcja przewidywała powstanie obszernych powierzchni muzealnych, przy minimalnej ingerencji w otoczenie. Przestrzenie muzeum oraz przyszłego tzw. Centralnego Holu Kwartału Muzeów zaprojektowane zostały w całości pod ziemią. Na zewnątrz widoczne są jedynie przeszklone kubatury, w których przewidziano wejścia i funkcje administracyjne, a które służą też doświetleniu i wentylacji części podziemnych. Są one tak rozmieszczone, aby harmonizowały z układem zachowanych obiektów historycznych. Wraz z nowo utworzoną siecią ścieżek, placów oraz terenów zielonych powstaje w ten sposób publiczny park miejski. Dwa istniejące budynki zostały zaadaptowane do potrzeb restauracji oraz pracowni muzealnych, a wieża wyciągowa szybu Warszawa I, dzięki dobudowaniu windy oraz uzupełnieniu klatki schodowej, stała się dostępna dla zwiedzających, oferując widok na panoramę Katowic.
