Architecture at Zero to międzynarodowy konkurs dla studentów i architektów pracujących już w zawodzie organizowany od 12 lat. Konkurs promuje rozwiązania niskoemisyjne i zeroenergetyczne budynki oraz służy zaangażowaniu dziedzin architektury, projektowania, inżynierii i planowania w dążeniu do zrównoważonego projektowania. Zadaniem konkursowym było stworzenie projektu skupionego na dekarbonizacji, równości i elastyczności oraz odpowiedzialności ekologicznej. Wyzwanie konkursowe w 2023 roku polegało na zaprojektowaniu centrum rolniczego łączącego historię pierwszego miasta tworzonego przez osoby czarnoskóre w Kalifornii z jego obecnymi aspiracjami, aby stać się miejscem docelowym dla zrównoważonego rolnictwa i historii osób czarnoskórych. Projekt który stworzyli studenci Politechniki Wrocławskiej w ramach tegorocznej edycji konkursu, pod opieką dr inż. arch. Anny Berbesz, dr hab. inż. arch. Ewy Cisek oraz dr inż. arch. Kajetana Sadowski, otrzymał Citation Award w kategorii Graduate Students.
Motywem przewodnim projektu jest ziemia: Nasza propozycja skupia się na wykorzystaniu dóbr które oferuje nam zaproponowane przez organizatorów otoczenie czyli przede wszystkim ziemie. Posłużyła nam ona jako główny materiał budulcowy, podyktowała zasady projektowe i pokazała ukryty potencjał przestrzeni. Dzięki zastosowaniu konstrukcji z ubijanej ziemi (rammed earth) zmniejszyliśmy do minimum kwestie transportu materiałów oraz postawiliśmy na dynamiczną topografię terenu wykorzystując pozostawione po wykopie obniżenia terenu. Wynikiem takich działań projektowych było powstanie struktury przyjaznej środowisku, która w naturalny sposób zapobiega szkodliwym wpływom środowiska na cały kompleks. Elementami, które pomogły osiągnąć wysokie wyniki efektywności energetycznej były np. panele zacieniające, wbudowane, integralne z budynkiem szklarnie sezonowe, liczne podcienie i naturalne zacienienia, umiejscowione w nasypach ziemnych zbiorniki na wodę deszczową oraz niecki i obniżenia terenu zaprojektowane z myślą o obfitych opadach deszczu powodujących sezonowe powodzie – mówią studenci.
Autorzy twierdzą, że specyficzna geometria budynków i ich umiejscowienie na planie zagospodarowania terenu nie są przypadkowe: wzięliśmy pod uwagę kwestie nasłonecznienia i wykorzystaliśmy je na naszą korzyść. Cały kompleks ma służyć jako integralna część pól uprawnych i farmy znajdującej się na południu zaproponowanej działki i zawierać w sobie część mieszkalną i część użytkową. Budynek zlokalizowany w północnej części mieści w sobie sklep z lokalnymi produktami oraz bar. W zachodniej części znajduje się pawilon mieszkaniowy z dwoma typami pokoi oraz wspólnotową kuchnią, a także rozdzielającymi je szklarniami sezonowymi. Budynek w którym znajdują się biura i pomieszczenia wykładowe zlokalizowany jest we wschodniej części. Z obydwu budynków w ich południowych strefach znajdują się półpubliczne schody, które oferują wygodną przestrzeń do uprawy sezonowych roślin i pomagają zacieśniać więzi sąsiedzkie i stymulują tworzenie się społeczności co było ważnym aspektem projektu. Z tego powodu na terenie opracowania znajdują się liczne ścieżki, tereny rekreacyjne i zielone a także szklarnie, co umożliwia ludziom podejmowanie działań mających na celu tworzenie więzi społecznych.
Z uwagi na kontekst pozbawiliśmy projekt nadmiernych aspektów dekoracyjnych i skupiliśmy się na pozostawieniu jak największej ilości materiałów użytkowych w ich niezmienionej formie dzięki czemu wyglądają bardziej surowo i naturalnie. Zielone dachy zostały wzbogacone o instalacje paneli fotowoltaicznych co jest częścią bardzo ważnej kwestii zeroemisyjności projektowanego założenia. Mocną stroną projektu za którą udało nam się zdobyć nagrodę było podejście do gry topografią terenu i tworzenie multipikacji założenia w ramach ewentualnego planowanego rozwoju farmy a także dynamiczna kompozycja i wykorzystane materiały – podsumowują architekci.
