Główna idea projektu opiera się na stworzeniu miejsca, w którym można realizować działania zapobiegające niedożywieniu dzieci poprzez dostarczanie żywności, rozwijanie programów budujących świadomość o higienie i opiece zdrowotnej, organizację wizyt pediatrycznych oraz spotkań z pracownikami opieki społecznej, zapewnianie dachu nad głową zagrożonym pacjentom oraz szkolenie pielęgniarek środowiskowych, które będą udzielać porad lokalnym rodzinom w kwestii najlepszych praktyk zapobiegania niedożywienia i żywienia. Oprócz zaprojektowania podstawowych sal hospitalizacyjnych oraz magazynu żywności, projekt zakłada edukację mieszkańców w zakresie uprawy żywności. Takie działania pomogą zapobiegać pogłębianiu się niedożywienia dzieci w wiosce oraz potrzebie ich leczeni, a sam obiekt nie będzie w pełni uzależniony od dostaw zewnętrznych.
i
Kształt bryły budynku wynika z kierunku przepływu wiatrów okresowych występujących na projektowanym obszarze. Obiekt otwiera się na południe stanowiące kierunek wiatrów w porze deszczowej oraz północny wschód – w porze suchej. Na skutek tego plan budynku podzielony został na dwie widocznie odrębne strefy. Umożliwiło to ich lepsze przewietrzanie przez cały rok. Pierwsza część zawiera magazyn połączony bezpośrednio z pomieszczeniem administracji oraz sanitariaty dostępne z zewnątrz aby ułatwić korzystanie z nich zarówno obsłudze jak i pacjentom. Druga strefa to przestrzeń hospitalizacyjno - rekreacyjna. Ze względu na zmieniającą się liczbę chorych w tej części zaprojektowano otwartą przestrzeń wydzielona przez mobilne ścianki działowe, dzięki którym można dostosowywać przestrzenie do aktualnych potrzeb użytkowników. Proponowany układ umożliwia wydzielenie trzech pomieszczeń hospitalizacyjnych, w każdym po 6 łóżek.
i
W budynku zlokalizowane są dwa dziedzińce, pierwszy z nich dostępny jest od frontu dla całej wioski, z którego wydawane będą racje żywnościowe, natomiast drugi w całości został przeznaczony pod uprawy. W obu zlokalizowane są zbiorniki wodne wspierające funkcjonowanie budynku oraz zapewniające w obiekcie bieżącą wodę. Dzięki wprowadzeniu dwóch zbiorników możliwa jest retencja wody. Filtracja zapewniona jest dzięki posadzeniu trzciny umożliwiającej zachodzenie zjawiska phyto-purification. Rosnąca trzcina dzięki swoim właściwościom oczyszczającym oraz bakteriom tlenowym zlokalizowanym wokół jej korzeni pomaga w uzdatnianiu wody. W późnym stadium wzrostu rośliny materiał może być zbierany i wykorzystywany na wymianę pokrycia dachowego. Dach ukształtowany jest w sposób zapewniający jak najefektywniejsze gromadzenie wody. W czasie pory monsunowej, woda opadowa spływa głównym lejem do centralnego zbiornika, gdzie rozpoczyna się proces filtracji. Następnie woda spływa do drugiego zbiornika, skąd może być czerpana do nawadniania roślin przez cały rok. W przypadku upraw wymagających większej ilości wody, zaproponowano wykorzystanie łapaczy mgły, których ilość można zwiększać w zależności od potrzeb. Ze względu na lokalizację i dzikie zwierzęta ogród został zamknięty zapewniając bezpieczeństwo i prywatność użytkowników.
i
Przy wyborze materiałów, ważnym czynnikiem był dla nas aspekt ekologiczny, ekonomiczny oraz dostępność danego produktu na projektowanym obszarze. Uwzględniając te kryteria projekt zakłada wykorzystanie technologii budowy superadobe. Technika opiera się na konstrukcji ścian wykonanych z worków wypełnionych ziemią. Pomiędzy każdą warstwą worka z piaskiem umieszcza się pasma drutu kolczastego, który pełni rolę zarówno zaprawy, jak i wzmocnienia. Ta metoda jest zarówno prosta jak i szybka w konstrukcji. Konstrukcja dachu składa się z drewnianych wiązarów kratowych, natomiast pokrycie właściwe wykonane zostało z trzciny oraz bambusowych mat. Posadzki oraz ściany wykończone są specjalnie formowaną gliną. Wszystkie użyte materiały są neutralne węglowo, tanie oraz dostępne w bliskiej okolicy.
i
