Z inicjatywy Ambasady RP w Skopje, redakcja „Architektury-murator” po raz drugi przyznała nagrodę Tygrysy dla najlepszej pracy magisterskiej obronionej na Wydziale Architektury tamtejszego Uniwersytetu Świętych Cyryla i Metodego. Nazwa wyróżnienia upamiętniać ma Wacława Kłyszewskiego (1910- 2000), Jerzego Mokrzyńskiego (1909-1997) i Eugeniusza Wierzbickiego (1909-1991), żartobliwie nazywanych tygrysami, którzy w stolicy Macedonii zaprojektowali monumentalny gmach Muzeum Sztuki Współczesnej, w ramach pomocy Polski dla Skopje po trzęsieniu ziemi w 1966 roku. Jury w składzie: prof. Minas Bakalchev, Wydział Architektury UCiM w Skopje (przewodniczący), doc. dr Ana Ivanovska-Deskova, Wydział Architektury UCiM w Skopje, Pavel Veljanoski, laureat nagrody Tygrysy 2017, oraz dr Kinga Nettmann-Multanowska, Ambasada RP w Skopje, spośród wszystkich prac magisterskich z lat 2017-2018 wytypowało do nagrody w pierwszym etapie 11 projektów, a w drugim dwa – pracę Stefana Angelovskiego pt. Strategia rewitalizacji wsi Lesnovo oraz Ruzhicy Minovej pt. Architektura gór, która otrzymała nagrodę. Ceremonia wręczenia odbyła się 12 czerwca br. w Muzeum Miasta Skopje podczas wernisażu wystawy Wieczność i chwila. Polska polityka architektoniczna w latach 1918-1939 zrealizowanej w ramach obchodów 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Nagrodę wręczył ambasador RP w Skopje Jacek Multanowski.
(RED.)
Temat: Architektura gór
Autorka: Ruzhica Minova
Promotor: prof. dr Minas Bakalachev
Uczelnia: Uniwersytet Świętych Cyryla i Metodego w Skopje (Macedonia), Wydział Architektury
Opis autorski
Wschodnia, górzysta część Republiki Macedonii jest jednym z najsłabiej rozwiniętych regionów. Jednocześnie ma ona znakomite warunki do rozwoju turystyki górskiej. Szczególnie atrakcyjne są najwyżej położone obszary gór Osogovska Planina (szczyty: Ponikva 1614 m npm; Carev Vrv 2085 m npm; Sokol 2038 m npm) z dużym, choć do tej pory niewykorzystanym, potencjałem turystycznym. Brak bazy wypoczynkowej i noclegowej, szczególnie na dłuższych szlakach, jest tu jednak wyjątkowo uciążliwy. Celem niniejszej pracy jest ożywienie turystyki górskiej w tym regionie w oparciu o architektoniczną interwencję. Interwencja ta obejmuje stworzenie obiektów wypoczynkowych: bazy turystycznej, schroniska i centrum badawczego, ulokowanych odpowiednio w trzech punktach: Ponikva, Carev Vrv i Sokol. Projekt zakłada przekształcenie pozostałości architektury militarnej sprzed II wojny Światowej (lata 30.) w oparciu o zasadę wykorzystania „nadstruktury”. Pomysł pozostaje w zgodzie z otaczającą przyrodą, zmniejszając do minimum kontakt z terenem, bowiem cała struktura budynków opiera się na słupach nośnych tworzących konstrukcję w formie „nadstruktury”. Założenia koncepcyjne projektu to prostota, artykulacja horyzontalna, lekki i pozbawiony wizualnego ciężaru obrys, pozwalający na wniknięcie otaczającej przyrody do wewnątrz budynków.
i
Opinia Jury (fragment)
Projekt w interesujący i niestandardowy sposób zajmuje się pewnym specyficznym terenem górskim. Są to najwyższe szczyty gór Osogovska Planina. Wykorzystując pozostałości wojennych zabudowań, projekt wyznacza mapę punktów-stanic przeznaczonych do różnych celów turystycznych i badawczych, zachowując jednocześnie zasadę minimalnej interwencji w otaczający teren i grunt. Dawne punkty strategiczne o znaczeniu militarnym – posiadające ze swej natury fantastyczną widoczność i dominujące w przestrzeni – stają się miejscami przeznaczonymi dla wielbicieli przyrody, gór i pejzaży. Projekt w oczywisty sposób nawiązuje do idei dobrej architektury opisanej przez Tygrysy.
