Weronika Konior: Jakie dostrzegasz plusy i minusy prowadzenia zajęć on-line?Zuzanna Matuszna: Wyzwaniem na pewno jest konieczność wykazania się większą samodzielnością i swoboda w gospodarowaniu czasem. Problemem według mnie jest zbyt mały kontakt z prowadzącymi, komunikacja występuje przede wszystkim poprzez wymianę maili. Z drugiej strony na jednego prowadzącego często przypada bardzo dużo osób i ciężko oczekiwać więcej. Pozytywną cechą na pewno jest większa ilość wolnego czasu, który możemy wykorzystać nie tylko na zadania związane z uczelnią, ale również rozwój w innych kierunkach. Sądzę, że takie zajęcia zmuszają nas do większej samodzielności i krytycznego myślenia, nie porównujemy swoich prac z pracami innych osób. WK: W jaki sposób prowadzone są obecnie korekty projektów?ZM: Korekty w większości prowadzone są drogą mailową. Z projektowania architektoniczno- urbanistycznego mamy konsultacje z prowadzącą przez platformę Zoom, wpisujemy się w wyznaczone dni na konkretne godziny i otrzymujemy indywidualną korektę. Zdecydowanie bardziej wolę te drugą formę.WK: A jak prowadzone są zajęcia z rysunku odręcznego, malarstwa, rzeźby?ZM: Na drugim roku mam rysunek odręczny oraz rzeźbę. Rysunek prowadzony jest w ten sposób, że na platformie e-learningowej politechniki wrzucane są tematy na kolejne zajęcia zgodnie z harmonogramem. Wykonujemy pracę w domu, zdjęcie pracy wrzucamy na tę platformę, możemy otrzymać korektę w formie komentarza lub od razu wysłać rysunek do oceny. Z rzeźbą jest trochę inaczej. W związku z zawieszeniem zajęć, prowadzący przygotowali dla nas zadania polegające na stworzeniu dwóch kolaży związanych z tematem, który mieliśmy realizować na zajęciach w formie przestrzennej rzeźby – kompozycji.
i
WK: Jak wygląda praca zespołowa?ZM: Jest odrobinę trudniej, gdy nie możemy się spotkać fizycznie, ale radzimy sobie, tworząc konferencje na Zoomie i udostępniając swoje pomysły, szkice, materiały. Dyskutujemy na ich temat, a następnie każdy pracuje nad swoimi zadaniami, aż do następnego spotkania on-line. Mówiąc krótko, da się to ogarnąć! WK: A czy uległa zmianie jakość prowadzenia zajęć?ZM: Zdecydowanie wolę zajęcia na uczelni. Korekty mailowe nigdy nie są tak pełne jak te przeprowadzane na żywo, brakuje mi również żywej dyskusji, która zawsze miała miejsce i była niezwykle inspirująca i motywująca. Podczas zajęć zdalnych jesteśmy zdani bardziej na siebie. Jak wspomniałam, bardzo lubię za to korekty przez Zooma, prowadzący ma możliwość nanoszenia poprawek na moich pracach, jest to niezwykle pomocne.
Czytaj też: Architektura: studia w Polsce. Jak wyglądają, jak się dostać, gdzie najlepiej studiować architekturę |Najgorzej jednak jest z wykładami. Z większości przedmiotów wykładowych dostajemy po prostu gotowe prezentacje w .pdf do przeczytania. Założę się, że większość studentów nawet ich nie otwiera. Są jednak wyjątki. Jeden z prowadzących nagrywa wykłady i udostępnia je na YouTube, inni prowadzą wykłady przez Zooma – taka forma jest zdecydowanie lepsza, dużo więcej można zapamiętać i wynieść z takiego wykładu. WK: Czy jest więcej czasu na pracę nad projektem? ZM: Tak, czasu jest zdecydowanie więcej, nie tracimy go na dojazdy na uczelnię, układamy sobie plan dnia tak jak nam pasuje, nie musimy się martwić tym, że następnego dnia mamy zajęcia z samego rana. WK: Łatwiej, czy trudniej zmobilizować się do pracy?ZM: Według mnie jest trudniej. Ciężko utrzymać systematyczność, wiedząc, jak dużo wolnego czasu mam do dyspozycji. Sądzę jednak, że to jest bardzo indywidualna sprawa. Oczywiście są też plusy zaistniałej sytuacji. Można brać udział w różnych webinariach i pogłębiać swoją wiedzę chociażby z pracy w różnych programach. Zuzanna Matuszna – stypendystka Rektora Politechniki Krakowskiej. Już na pierwszym roku jej praca została wyróżniona w ramach wystawy „Rynek Krowoderski – wizje studenckie 2018/2019”. Z zaangażowaniem zagłębia się w teksty o architekturze, czerpiąc z nich inspirację. Kieruje się pasją i czujnie obserwuje otoczenie, wykorzystując wysnute wnioski w swoich pracach.
i
