Miasto Tel Awiw zostało założone w 1909 roku na północ od portowej Jaffy, na wzgórzach wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego. W czasie gdy Palestyna znajdowała się pod administracją Wielkiej Brytanii (do 1948 roku) w mieście nastąpił niezwykle intensywny rozwój architektury modernistycznej.
W latach 1931-1948 w Tel Awiwie postało ponad 3700 budynków. Nadrzędnym celem przedsięwzięcia była budowa budynków przystępnych cenowo dla nowych imigrantów. W wyniku tych działań powstało nowoczesne miasto.
1,600 wzniesionych w tym czasie realizacji znalazło się na liście budynków nazwanych Białym Miastem wpisanym przez UNESCO na listę światowego dziedzictwa kultury. Jest to największe na świecie zagęszczenie budynków reprezentujących modernistyczną architekturę w centrum miasta.
Architekci działający w Tel Awiwie odbywali studia w awangardowych szkołach w Europie, centrach architektury nowoczesnej w okresie międzywojennym. Byli uczniami m.in. Le Corbusiera, Ericha Mendelsohna oraz Hansa Meyera. Po imigracji z nazistowskich Niemiec do Izraela podjęli się budowy nowego miasta, a swoje doświadczenia europejskie przefiltrowali przez lokalny kontekst i dostosowali do panujących w Tel Awiwie warunków klimatycznych.
Budynki wzniesione w latach 1931-48 realizują najważniejsze zasady architektury nowoczesnej: płaskie dachy, wstęgowe okna, oparcie na wolnostojących podporach pilotis, otwarte plany. Dostosowanie do lokalnych warunków polegało przede wszystkim na ograniczeniu dostępu promieni słonecznych do wnętrz - stosowaniu małych przeszklonych powierzchni, głębokich balkonów, brise-soleil. Charakterystyczne są również zaokrąglone balkony oraz umiarkowane stosowanie dekoracji widocznej jedynie w formach kwietników czy balustrad.
Inicjatorem i kuratorem wystawy architektury nowoczesnej w Tel Awiwie jest professor emerytowany Nitza Szmuk oraz architekt Tal Eyal. Ekspozycja została zaprojektowana przez architekta Petera Szmuka. Od 2005 roku wystawa została pokazana w wielu miastach na całym świecie w m.in. Montrealu, Rzymie, Paryżu, Wiedniu, Brukseli, Frankfurcie, Sao Paulo i Sankt Petersburgu.
Wystawę w Fińskim Muzeum Architektury można obejrzeć do końca marca 2014.