W programie Muzeum Archiektury, otwarcie wystawy „W BUDOWIE: WRO2040. Miasto przyszłości”.
16.05.2009 ArchiNOC
18.00-24.00 - GRA W MUZEUM Dla najbardziej spostrzegawczych nagroda – książka „Od klasztoru do muzeum” opisująca ponad 500 lat dziejów muzealnej siedziby.
18.00 - „W BUDOWIE: WRO2040. Miasto przyszłości” (otwarcie wystawy) 21.00-23.00 - WRO2040 – miasto przyszłości (prezentacja + dyskusja) Zaproszeni do udziału w przedsięwzięciu wrocławscy architekci z +48 Pracownia Projektowa, Maćków Pracownia Projektowa, Ozone Studio Architektoniczne, Pracownia Architektury Głowacki, Vroa! Architekci, a także studenci Wydziału Architektury PWr, mięli za zadanie wskazać obszar potencjalnie ważny w tkance miasta i opracować nową koncepcję miejsca. Wizjonerskie projekty będą okazją do otwartej debaty na temat przyszłości Wrocławia, a fragment tytułu wystawy – „w budowie” – ma uświadamiać, że tworzenie miasta jest nieustającym procesem.
23.30-00.30 VALIUM4KIDS Krótkometrażowe filmy i wideoarty z architekturą w tle wrocławskiej grupy VALIUM4KIDS.
Wstrzymana z powodu pandemii wystawa „Mnie tu nie ma. Ludzki wymiar architektury” otwiera się w Muzeum Architektury. Ekspozycja podsumowuje dotychczasowy dorobek pracowni SRDK Archicom Studio Śródka i proponuje podróż w czasie po rozpoznawalnych miejscach we Wrocławiu.
Choć jest ich zaledwie sześć, zmieniły sposób myślenia o architekturze mieszkaniowej XX wieku. Osiedla Werkbundu z Polski, Niemiec, Czech i Austrii otrzymały właśnie prestiżowy Znak Dziedzictwa Europejskiego (European Heritage Label).
Wysiłek architektów i plastyków złożył się na trwającą sto dni ekspozycję, którą odwiedziło 1,5 miliona ludzi. Od 12 kwietnia Muzeum Architektury we Wrocławiu zaprasza na wystawę.
Od miejskich wizji po dekoracje sceniczne - Muzeum Architektury we Wrocławiu zaprezentuje prace na papierze rosyjskiego architekta, rysownika i scenografa.
Jak zauważa kurator ekspozycji Lwów 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm, historyk sztuki i wicedyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie Andrzej Szczerski w towarzyszącej jej obszernej monografii, wśród polskich badaczy o modernistycznym Lwowie pisali dotąd szerzej nieliczni. Tymczasem pytanie o tożsamość lwowskiego modernizmu jest jednocześnie pytaniem o tożsamość nowoczesności w Polsce i w całej Europie Środkowo-Wschodniej – twierdzi. Do współpracy przy publikacji, która powstawała równolegle z wystawą, zaproszeni zostali eksperci z Polski i Ukrainy, którzy specyfikę lwowskiego modernizmu definiują jako silnie antropocentryczną, opartą na kontynuacji, nie negacji zastanej architektury, dzięki czemu nowa zabudowa świetnie dopełniała historyczną tkankę i była dość łatwo akceptowana przez mieszkańców – recenzja Tomasza Żylskiego.
