Imprezę od lat charakteryzuje architektura na najwyższym poziomie, znani i nagradzani goście oraz zapierające dech w piersiach prezentacje projektów. Jednak tym razem wykład był zupełnie inny. Uczestnicy wydarzenia mieli nie tylko możliwość wysłuchania głosu architekta spoza Europy, ale też wykład nie był jedynie prezentacją twórczości autora, lecz manifestem idei, poglądów oraz myśli okołoarchitektonicznych.
Singhal - architekt, biznesmen, rzemieślnik, fotograf. Człowiek o wielu talentach, wielkiej empatii i wielkiej… skromności. Taki obraz zaproszonego gościa maluje się już w pierwszych minutach wykładu. On sam zapewnia, że nie czuje się godny określenia "mistrz". Współzałożyciel Studia SAAR, które od 2019 roku jest inicjatywą dwóch architektów o zupełnie różnych korzeniach kulturowych, etnicznych i historycznych, jednak wspólnym celu. Ananya Singhal oraz Johnny Buckland, którzy poznali się podczas studiów w Wielkiej Brytanii, mimo odmienności, znaleźli porozumienie w postaci architektury. Charakteryzuje ją wysoka wrażliwość na czynniki społeczne, takie jak ludzie, kultura i miejsce.
"Rozumienie innych pomoże nam się zjednoczyć"
W pierwszej części wykładu Singhal zabiera słuchaczy w podróż po współczesnych problemach Krajów Trzeciego Świata. Ogromne ubóstwo, głód, zanieczyszczenia, zmiany klimatyczne, błędy kolonializmu i ich wpływ na współczesnych mieszkańców Krajów Południa - to tylko kilka wątków, które przewijają się podczas wykładu. Do podjęcia tej tematyki, jak mówi, motywuje go ogromny smutek, wynikający z faktu, że państwa niegdyś tak wspaniałe, o tak bogatej historii i kulturze, teraz upadają. Podkreśla również, jak ważną rolę odgrywają architekci. To oni są odpowiedzialni za wprowadzanie "narracji empatycznej". To oni mają przywilej kreowania przestrzeni dobrych i ludzkich, zielonych miast i dobrych budynków, i powinni z tego przywileju korzystać. Podkreśla również, że powinniśmy - jako ludzkość - zjednoczyć się w poczuciu odpowiedzialności za godne życie wszystkich ludzi. I w tym znajduje klucz do osiągnięcia globalnego sukcesu humanitarnego.
Balkrishna Doshi, Rajeev Khatpalia, Hassan Fathy, Winu Daniels, Anupama Kundo - to tylko kilka z nazwisk, które pojawiły się podczas prezentacji, oraz których twórczość została przywołana, jako wybitna dla Krajów Trzeciego Świata. Wszystkich wymienionych cechuje ogromna dbałość o rdzenną kulturę, historię czy o lokalną florę i faunę. Singhal podkreśla również inne, ważne aspekty ich pracy, między innymi wykorzystywanie lokalnych technologii budowlanych, które są lepsze nie tylko ze względu na ekologię, ale również społecznie - w ten sposób mamy możliwość zapewniania pracy mieszkańcom biedniejszych obszarów.
Udaan Park
Pierwszym autorskim projektem zaprezentowanym podczas wykładu był Udaan Park - "kieszonkowy" park w indyjskim mieście Udaipur. Boryka się ono z ogromnym brakiem przestrzeni zielonych oraz środków na jakiekolwiek działania rewitalizujące. Projektanci, w ramach współpracy z lokalnymi władzami otrzymali szansę przemiany jednego ze zdewastowanych mikroparków na obrzeżach. Ze względu na minimalny budżet ich działania wymagały kreatywnych rozwiązań i nietypowych materiałów. Huśtawki zostały wykonane z nieużywanych sari, plac zabaw z opon. Kluczowym elementem nie był jednak sam projekt, a to w jaki sposób zaangażowani zostali mieszkańcy. We współpracy z miejscową organizacją udało się wprowadzić do parku zieleń, w szczególności lokalne gatunki drzew i krzewów. Proste i budżetowe rozwiązania oraz sąsiedzka współpraca sprawiły, że rozpoczęta podczas tego projektu współpraca zapoczątkowała zieloną rewolucję w mieście.
Third space
Kolejnym projektem było Centrum Lokalnej Społeczności "Third Space", będące miejscem spotkań, rozwoju oraz propagatorem kreatywności i sztuki wśród dzieci i młodzieży. Poprzez przestrzenne rozwiązania architekci nawiązali do elementów charakterystycznych dla Indii. W budynku znajdują się liczne otwarte przestrzenie, strefy spotkań w cieniu oraz kameralna wielopoziomowa "scena".
Third Space jest typem budynku integrującego, a działania i programy nauczania są nierozerwalnie powiązane z terenami ponownie zalesionej dżungli. Zapewnia to możliwości poznania lokalnej natury, nieprzerwanego monitorowania flory i fauny, a - co najważniejsze - połączenia społeczności z ekosystemem, który ją podtrzymuje.
Stołówka w Secure Sanand
Budynek Doshi to stołówka i przestrzeń rekreacyjna dla osób pracujących w Secure Sanand. Obiekt, poprzez dekoracyjną formę wyróżniającą się na tle budynków fabryki, stara się podkreślić ważność codziennych przestrzeni pracowniczych. Oddaje cześć ludziom, którzy pracują, tworząc tym samym inspirującą przestrzeń do odpoczynku i wyciszenia. To właśnie te przestrzenie - według Singhala - powinny przykuwać uwagę architektów.
i
Ananya Signal zakończył wykład zachętą do współpracy, nie tylko międzybranżowej, jak to ma miejsce w architekturze, ale międzyludzkiej. Podkreślił, że racjonalne uwzględnianie cen, kontekstu i społeczeństwa jest kluczem do uzyskania satysfakcjonujących rozwiązań architektonicznych.
Polecany artykuł:
