Najpiękniejsze domy Żoliborza
Nagroda im. Barbary i Stanisława Brukalskich – architektów, którzy mieszkali i projektowali na warszawskim Żoliborzu – to inicjatywa Stowarzyszenia Żoliborzan. Za najlepsze obiekty zrealizowane z poszanowaniem klimatu i charakteru dzielnicy otrzymują ją inwestorzy (ale projektanci również pojawiają się na scenie). 5 czerwca rozstrzygnięto trzecią edycję konkursu dotyczącą realizacji z ostatnich czterech lat – relacja Agnieszki Dąbrowskiej.
Joli Bord – Piękny Brzeg – to określenie, od którego wzięła się nazwa warszawskiego Żoliborza wciąż wiele mówi o tym miejscu. Nie ma w Polsce drugiej takiej dzielnicy, której mieszkańcy kultywowaliby jej wyjątkowość, przyznając własną nagrodę architektoniczną. Nagroda im. Barbary i Stanisława Brukalskich – architektów, którzy tu mieszkali i projektowali – to przedsięwzięcie Stowarzyszenia Żoliborzan. Za najlepsze obiekty zrealizowane z poszanowaniem klimatu i charakteru Żoliborza otrzymują ją inwestorzy (ale projektanci również pojawiają się na scenie).
5 czerwca rozstrzygnięto trzecią edycję konkursu dotyczącą realizacji z ostatnich czterech lat. Wyboru dokonało jury składające się z architektów, znawców architektury i przedstawicieli żoliborskiej społeczności (Maria Brukalska, Andrzej Bulanda, Marta Leśniakowska, Elżbieta Mazur, Tomasz Pawłowski i Antoni Ożyński). Laureaci otrzymali pamiątkowe tablice do umieszczenia na budynkach oraz dyplomy honorowe. Wśród zwycięskich obiektów nie mogło zabraknąć Muzeum Katyńskiego (BBGK Architekci sp. z o.o., Jerzy Kalina i Maksa sp. z o.o., „A-m” 1/2016). Było ono nagradzane już wielokrotnie, a w ubiegłym roku znalazło się w finale Mies van der Rohe Award. Teraz uznano je także za najlepszy budynek użyteczności publicznej Żoliborza. Z kolei najlepsza nowa inwestycja to również nagradzane już wcześniej osiedle Żoliborz Artystyczny (Mąka. Sojka.Architekci, „A-m” 5/2017). Jury zwróciło uwagę na jego układ urbanistyczny, walory neomodernistycznej formy oraz sztukę w przestrzeni publicznej przywracającą pamięć o żoliborskich artystach. Pozostali laureaci wskazani zostali w kategoriach dotyczących renowacji. Najlepsza renowacja placówki oświatowej to remont Zespołu Szkół Specjalnych nr 100, czyli dawnego przedszkola zaprojektowanego w latach 30. przez Jana Koszczyca- Witkiewicza. Udało się w tym przypadku przeprowadzić wzorcową konserwację budynku o wybitnych wartościach artystycznych, historycznych i naukowych (ZOLTAR s.c. – Rojewscy B.T, Małgorzata Żmichowska). Za modelową można uznać również realizację nagrodzoną w kategorii renowacja i rozbudowa segmentu budynku bliźniaczego. Dom przy ul. Kozietulskiego 41, pochodzący także z lat 30., poddano termomodernizacji i rozbudowano z wykorzystaniem nowej cegły betonowej, która doskonale imituje tę przedwojenną (Wojciech Ostrowski i Wojciech Jaworski). W kategorii renowacja zabytkowego budynku wielorodzinnego nagrodzono remont słynnego Szklanego Domu projektu Juliusza Żórawskiego (Leszek Tischner, studio UNITY). Dużym sukcesem wydaje się też termomodernizacja bloku z lat 90. przy ul. Potockiej 4, który zyskał nową, nawiązującą do modernizmu kolorystykę (POB Monument sp. z o.o.). Nagrodę przyznano także za renowację segmentu zabytkowego budynku bliźniaczego przy ul. Sułkowskiego 19 projektu Kazimierza Tołłoczko. Dom z końca lat 20. poddany został remontowi z zachowaniem wszystkich oryginalnych detali architektonicznych (Olgierd Jagiełło). Z kolei niezbyt wartościowy estetycznie segment z lat 60. przy ul. Kaniowskiej 26 dzięki renowacji zyskał zupełnie nową architektoniczną jakość (Luwe Architekci – Łukasz Węcławski). Przyznano również sześć dyplomów honorowych. Warto tu przypomnieć jeszcze jedną inicjatywę Stowarzyszenia Żoliborzan – wydany niedawno Poradnik Dobrych Praktyk Architektonicznych dla Żoliborza, który można bezpłatnie pobrać w internecie.
(AD)
