Zadaniem konkursowym było zaprojektowanie położonego nad brzegiem Sekwany baru specjalizującego się w podawaniu szampana. Zarówno rzeka jak i szampan to symbole Paryża, do których miał odwołać się projekt lokalu. Jednym z warunków konkursu było zlokalizowanie baru obok mostu Pont des Arts, jednego z głównych punktów turystycznych Paryża, prowadzącego spod Instytutu Francji pod Luwr.
Ideą konkursu Paris River Champagne Bar było rozpoczęcie dyskusji o zabudowie przy brzegu rzeki. Konkurs miał charakter koncepcyjny, nie stawiał więc wielu granic i dawał młodym architektom możliwość dowolnego zaprojektowania lokalu na brzegu Sekwany. Zadaniem uczestników było wpisanie projektu w istniejącą już zabudowę wzdłuż rzeki - niski mur i deptak. Młodzi architekci mieli wykazać się umiejętną integracją funkcji z detalem architektonicznym i kontekstem.
I nagrodę otrzymali portuglascy architekci Pedro Manuel Araújo i Michael Oliveir za projekt, w którym wykorzystana została forma łuku nawiązująca do znajdującego się obok Pont des Arts. Drugie miejsce przypadło zespołowi Tomas Ghisellini, Andrea Andreotti, Nicola Cataldo z Włoch, a trzecie zajął australijski absolwent architektury Joon Bom Shim.
Wśród wyróżnionych prac znalazły się dwa projekty z Polski. Autorami pierwszej z nich jest zespół trzech architektów: Szymona Nowakowskiego, Jędrzeja Pawlaczyka i Doroty Piechocińskiej. Dostosowali się oni do unikalnej lokalizacji, łącząc wyższą część deptaku panoramicznym pomostem z konstrukcją baru. Lokal tworzą podesty pełniące jednocześnie funkcje schodów i kolejnych platform ze stolikami dla odwiedzających. Całość układa się w formę spirali, położonej na okrągłym, lustrzanym tarasie. Publiczna część środkowa jest przeszklona, a pod nią znajduję się strefa VIP, umieszczona całkowicie pod wodą. Projekt wykorzystuje również położenie budynku na rzece i zakłada użycie turbin czerpiących energię uzyskaną z przepływu wody wokół platformy.
Drugie wyróżnienie dla polskiego zespołu przyznano studentkom Oliwii Stachowskiej i Annie Sokalskiej. Autorki wykorzystały butelki po szampanie do stworzenia fasady budynku. Ażurowa konstrukcja ścian pozwala na dowolne ułożenie butelek i zamienia je w moduł tworzący elewację. Lokal składa się z głównego budynku przy deptaku biegnącym wzdłuż rzeki i serii kilku mniejszych platform ze stolikami. Praca ma też walor edukacyjny - autorki zakładają, że pawilon mógłby przyczynić się do promocji wtórnego wykorzystywania odpadów.
