„Playboy” był czymś znacznie więcej niż zwykłym magazynem erotycznym – pisze w swojej nowej książce Paul B. Preciado, hiszpański pisarz, filozof i kurator sztuki − współtworzył architektoniczne imaginarium drugiej połowy XX wieku. „Playboy” to rezydencje i imprezy, tropikalna grota i przeszklona podziemna bawialnia, w której goście mogą podziwiać króliczki pływające nago w basenie; to okrągłe łóżko, w którym Hefner baraszkuje z playmates; to garsoniera, prywatny odrzutowiec, klub z sekretnymi pokojami, zoo w ogrodzie, to tajemny zamek i oaza w wielkim mieście. Z czasem „Playboy” stał się pierwszą pornotopią epoki mass mediów.
Tematyka publikacji Pornotopia. „Playboy”, architektura i biopolityka w czasach zimnej wojny oscyluje wokół architektury, powojennego modernizmu, zarządzania, nowych form w mediach, rewolucji obyczajowej, eksploatacji seksualności, odwróconego feminizmu, ewolucji kapitalizmu, rynku nieruchomości i gender − podanych w formie eseju antropologicznego. Nowe dzieło Paula B. Preciado jest analizą wpływu, jaki czasopismo „Playboy” miało na kształtowanie wyobrażeń, pragnień i praktyk w praktycznie wszystkich sferach życia społecznego, łącznie z wytwarzaniem oporu wobec lansowanych przez siebie modeli.
8 listopada 2021 o godzinie 19.00 w Nowym Teatrze przy ul. Madalińskiego 10/16 w Warszawie odbędzie się premiera publikacji. W dyskusji pod hasłem Pornotopia, świat w którym łóżko zawsze jest w centrum wezmą udział: Grzegorz Piątek − krytyk architektury, autor tłumaczenia książki, Dorota Jędruch − historyczka architektury XX wieku, autorka wstępu do publikacji, Agata Pyzik − krytyczka współczesności, badaczka popkultury okresu zimnej wojny oraz Rafał Księżyk − dziennikarz i krytyk muzyczny, w latach 2012-2017 redaktor naczelny polskiej edycji „Playboya”. Wstęp wolny, spotkanie będzie również transmitowane online na profilu FB Fundacji Bęc Zmiana.
O autorze: Paul B. Preciado wykładał historię polityczną ciała, teorię gender oraz historię performance’u na Uniwersytecie Paris VIII. Jego zainteresowania obejmują problemy tożsamości, płci, architektury, seksualności. Jest autorem wielu tekstów dotyczących tej tematyki oraz książek, z których w polskim przekładzie ukazał się Testo ćpun. Seks, narkotyki i biopolityka w dobie farmakopornografii – dziennik dokumentujący proces przyjmowania przez autora testosteronu podczas procesu korekty płci, a zarazem polityczna historia technologii związanych z ludzką seksualnością. Preciado był dyrektorem programów publicznych w Muzeum Sztuki Współczesnej w Barcelonie w latach 2012–2014, kuratorem programów publicznych realizowanych w ramach documenta 14 w Kassel i Atenach w 2017 roku oraz kuratorem pawilonu tajwańskiego na biennale sztuki w Wenecji w 2019 roku. Współpracuje z Centrum Georges Pompidou w Paryżu.
