Spis treści
- Ikony architektury współczesnej C.guide
- Filharmonia szczecińska: strzelista i inspirowana muzyką
- Sala koncertowa. Sufit pokrywają przestrzenne trójkąty
- Biały budynek w Szczecinie. Zdjęcia
Ikony architektury współczesnej C.guide
Po latach od otwarcia budynek Filharmonii w Szczecinie nadal znajduje uznanie. W zeszłym roku otrzymał kolejne wyróżnienie – jako jedyna realizacja z Polski znalazł się wśród 200 najbardziej znaczących dzieł architektury współczesnej na świecie.
Lista stworzona została przez autorów interaktywnego przewodnika po współczesnej architekturze C.guide, opracowanego przez hiszpańską Fundación Arquitectura Contemporánea. C.guide proponuje wybór 200 realizacji, które zdaniem autorów reprezentują wyjątkową architekturę i różnorodność strategii odpowiadających na wyzwania współczesności.
Są na niej obiekty powstałe od 1975 roku do dziś. Najwięcej rzecz jasna z samej Hiszpanii (24), ale są też liczne przykłady z Chin (18), Francji (14), Japonii (11), Stanów Zjednoczonych (11) i Niemiec (10).
Podróżowaliśmy po świecie w poszukiwaniu realizacji, które zamiast mówić ludziom, jak mają żyć, aktywizują społeczność, łączą najwyższe technologie z tradycyjną mądrością budowlaną; które stawiają czoła problemowi wyludniania się terenów wiejskich; architektury recyklingu, która rozumie siebie jako proces i szuka równości – tłumaczyli autorzy w informacji prasowej.
Filharmonia szczecińska: strzelista i inspirowana muzyką
Budynek Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie zrealizowano w roku 2014 według konkursowego projektu młodej hiszpańskiej pracowni Estudio Barozzi Veiga. Zewnętrzną powłokę gmachu wykonano z mlecznobiałego szkła.
Aby nadać elewacji strzelistości i ukryć spinające ją elementy, architekci zaprojektowali aluminiowe żyletki. Za nieskazitelnie białą fasadą skrywa się podobne w wyrazie wnętrze. Imponujący jest zwłaszcza zalany światłem hol, z rzeźbiarsko potraktowanymi spiralnymi schodami. Zarówno w nim, jak i w foyer, część ścian również wykończono żyletkami, co pozwoliło przesłonić wszelkie instalacje i zachować jednolity charakter przestrzeni.
Sala koncertowa. Sufit pokrywają przestrzenne trójkąty
W diametralnie odmienny sposób projektanci potraktowali główną salę koncertową. Ściany i sufit pokrywają tu różnej wielkości przestrzenne trójkąty, których rolą jest odpowiednie kształtowanie dźwięku. Ich powierzchnie wykończono szlagmetalem imitującym złoto, naklejając na wszystkie elementy cienkie arkusze folii o wymiarach zaledwie 15 x 15 cm.
- Jest to budynek stworzony dla miasta w północnej Polsce. Przywraca on centralne i historyczne znaczenie miejsca, w którym znajdował się przedwojenny Konzerthaus – piszą projektanci w komentarzu opublikowanym w przewodniku. Miejsca, od którego Filharmonia mogła rozpocząć proces przekształcania miasta – dodają.
C.guide dostępny jest w formie aplikacji, a także na stronie: c.guide.