Co się wydarzyło

Backstage Menis Arquitectos

Hiszpański architekt Fernando Menis znany jest w Polsce przede wszystkim jako autor wielokrotnie nagradzanego centrum kulturalno-kongresowego Jordanki w Toruniu („A-m” 2/16), którego charakterystyczne wnętrza, przypominające wykutą w litej skale grotę, powstały poprzez ręczne usuwanie ze ścian fragmentów wylanego uprzednio betonu z zatopioną w nim cegłą. Takie rzeźbiarskie traktowanie struktury architektonicznej, podkreślonej starannie wyreżyserowanym oświetleniem i zróżnicowaniem faktur, cechuje także inne realizacje projektanta z Teneryfy, by wymienić tylko siedzibę władz lokalnych Santa Cruz de Tenerife oraz inne realizacje na tej wyspie: centrum artystyczne Magma w Adeje, stadion atletyczny Insular na przedmieściach Santa Cruz de Tenerife, szkołę im. Rafaela Arozareny w La Orotavie czy brutalistyczny kościół pod wezwaniem Chrystusa Odkupiciela w La Lagunie. Jak zresztą przyznaje sam Menis, w swojej blisko czterdziestoletniej praktyce wciąż poszukuje idealnej formy za pomocą różnych plastycznych materiałów. Do jego ulubionych tworzyw należy plastelina, choć modele wykonuje także z gliny, gipsu, betonu, sklejki i popularnego styroduru. Plastelina daje bardziej autentyczny efekt niż modele wykonywane przez komputer. Pozwala zobaczyć budynki w trzech wymiarach, sprawdzić, czy będą stały prosto, wyobrazić sobie, jak będzie w nich pracowało światło i cień. Kocham ten materiał, ponieważ natychmiast pozwala się zorientować, czy idea, nad którą pracuję w wyobraźni, sprawdzi się, czy nie w rzeczywistości – mówił w wywiadzie z Mają Mozgą-Górecką opublikowanym w 2016 roku na łamach „Architektury-murator" („A-m” 2/16). Tajniki warsztatu hiszpańskiego architekta odsłoniła wystawa Backstage. Menis Arquitectos, prezentowana od 8 grudnia do 16 stycznia w berlińskim Forum Architektury Aedes. Na ekspozycji można było zobaczyć zarówno makiety obiektów ukończonych, jak i niezrealizowanych. Ich cechą wspólną jest charakteryzująca się wyjątkową ekspresją rzeźbiarska forma, kryjąca jednak przeprowadzony z niezwykłą skrupulatnością proces analityczny, od szczegółowej interpretacji kontekstu, po optymalne rozwiązanie funkcji i zagadnień ekonomicznych. Podczas wernisażu 7 grudnia twórczość Fernando Menisa omówiła Kristin Feireiss, niemiecka kuratorka, dziennikarka, krytyczka architektury i współzałożycielka Forum Architektury Aedes oraz redaktor naczelna „Architektury-murator” Ewa P. Porębska. Widziałam wiele realizacji Fernando Menisa. Wszystkie zdają się wtapiać w naturę. Użyte do ich budowy materiały – betony, kamień, lawa wulkaniczna – nigdy nie są idealne, jednorodne. Chropowate i wystawione na siły erozji, majestatycznie poddają się upływowi czasu. Eksperymentując, szukając innowacji, Menis zdaje się naśladować procesy zachodzące w przyrodzie. Zadaje pytania podstawowe. Użyte materiały – pochłaniają czy oddają – dźwięk, wodę, światło? A może, jak w projekcie Hatching na Saharze, obiekt architektoniczny sam może wytworzyć mikroklimat sprzyjający życiu – mówiła Ewa. P. Porębska. Jak zauważyła Kristin Feireiss, cechą, która odróżnia twórczość Fernando Menisa od dokonań wielu innych architektów, jest jego szczególne wyczucie naturalnego krajobrazu. Każdy z zaprezentowanych na wystawie projektów ukazuje niezwykłą wrażliwość i talent tego projektanta do tworzenia magicznych przestrzeni – dodała. (RED)

25 lat Programu Tennessee

Z okazji jubileuszu 25-lecia współpracy pomiędzy College of Architecture & Design University of Tennessee w Knoxville a Wydziałem Architektury Politechniki Krakowskiej odbyła się w Krakowie konferencja Współczesna praktyka i badania w pracach studentów, która podsumowała program wymiany studentów między obiema uczelniami. Gośćmi spotkania, zorganizowanego przez Prodziekana WA PK Rafała Zawiszę oraz Koordynatora Programu Tennessee WA PK Krzysztofa Bojanowskiego, byli m.in. Scott Poole (Dziekan CA & D UT), Jason Young (Dyrektor Programu Architektury CA & D UT) i William Rudd (były dziekan CA & D UT, inicjator programu wymiany). Wydarzenie rozpoczęło się 15 października od wręczenia jubileuszowego medalu dziekanom partnerskich szkół. Z rąk JM Rektora PK Jana Kaziora odebrali je Jacek Gyurkovich i Scott Poole. Podczas konferencji wysoko oceniony został poziom prowadzonych zajęć, zwłaszcza studia projektowego jako podstawowej metody edukacji architektów na University of Tennessee i ogólnie w Stanach. Ustalono też, że Program Tennessee zostanie rozbudowany o kolejne elementy objęte nową umową o współpracy. Została ona podpisana 6 listopada podczas wizyty polskiej delegacji w Knoxville. Najważniejsze ustalenia to: rozszerzenie wymiany na obydwa semestry każdego roku akademickiego (umożliwi to udział studentom II stopnia WA PK), określenie liczby uczestników w jednym semestrze na 24-40 osób z obydwu wydziałów, a także uzgodnienie, że każdej grupie będzie towarzyszył nauczyciel oraz że w realizacji wymiany dydaktycznej i prowadzeniu wspólnych badań obydwie szkoły będą występowały wspólnie o dodatkowe środki. Ponadto mają one wspomagać wyjazdy studialne absolwentów – byłych uczestników programu. Dwustronna amerykańsko-polska wymiana studentów należy do najdłużej działających przedsięwzięć tego typu w Stanach, jak i w Polsce. Dotychczas w programie uczestniczyło ponad 600 studentów. (RED)