Kulisa miejska – o projekcie biurowca Nowy Świat Andrzej M. Chołdzyński

Budynek biurowo- usługowy Nowy Świat 2.0, położony między dawnym Domem Partii a gmachem Centrum Giełdowego, przylega do oficyny XIX-wiecznej kamienicy. Jest w swym zamyśle zwornikiem architektonicznym tych obiektów, a jednocześnie swoistą kulisą miejską, otwierającą Trakt Królewski na XVIII-wieczny Park na Książęcem, zaprojektowany przez Szymona Bogumiła Zuga. Jako że dawny Dom Partii jest wpisany do rejestru zabytków, nowy budynek powstrzymuje się przed naruszaniem integralności jego bryły i elewacji. Połączenie obu gmachów odbywa się poprzez kondygnację podziemną. Nowy Świat 2.0 w sposób eteryczny i abstrakcyjny stara się łączyć bogatą tektonikę elewacji sąsiednich obiektów. Wobec monumentalnych i prostopadłościennych kompozycji obu budynków, utrzymanych w rytmie: baza, korpus, zwieńczenie, wprowadza w obszar ich wzajemnych relacji płynną, budowaną po szerokim łuku elewację wschód-zachód, zakończoną owalnymi narożnikami.

Poszukiwana jest lekkość i szlachetność tego gestu jako współczesnej, XXI-wiecznej interpretacji monumentalności przestrzeni urbanistycznej. Projekt ma ambicję wzbogacenia Traktu Królewskiego o prostopadłą doń, rzeźbiarską i ekspresyjną strefę otwierającą Trakt Królewski na Park na Książęcem. Stworzenie funkcjonalnego kompozycyjnego połączenia Traktu ze skarpą warszawską jest wynikiem tych założeń. Budynek przekształca miejsce dotychczas uznawane za zapleczowe i peryferyjne w przestrzeń rozpoznawalną i posiadającą własną tożsamość. Zmieniła się intensywność emocjonalnego odbioru i jakości kulturowej tego fragmentu Traktu Królewskiego. Nowy Świat 2.0 stosownie i taktownie wypełnia swe miejsce w głównych sylwetach urbanistycznych kwartału.

Czyni to w sposób kompozycyjnie podporządkowany tektonice brył, elewacji i detali sąsiednich budynków i pierzei ul. Nowy Świat oraz Centrum Giełdowego, odczytując i wzbogacając zastaną szczegółowość detalu. Intencje architektoniczne projektu materializują się w minimalistycznej, abstrakcyjnej materii z użyciem takich materiałów jak surowy żelbet, szkło, korten, kamień naturalny.Budynek wraz z dawnym Domem Partii tworzy owalny plac miejski. Powstaje dzięki temu triada przestrzeni publicznych – od północy wyniesione przedpole: balkon nad Alejami Jerozolimskimi, dalej na południe plac prostokątny: dziedziniec Domu Partii i wreszcie nowo powstały plac pomiędzy ulicą Nowy Świat i Parkiem na Książęcem. Ta sekwencja trzech placów, na osi północ–południe powiązanych podcieniami dawnego Domu Partii, przywraca Warszawie ten kwartał miejski zarówno w warstwie symbolicznej, jak i funkcjonalnej oraz społecznej.

Poszukiwana jest lekkość i szlachetność tego gestu jako współczesnej, XXI-wiecznej interpretacji monumentalności przestrzeni urbanistycznej. Projekt ma ambicję wzbogacenia Traktu Królewskiego o prostopadłą doń, rzeźbiarską i ekspresyjną strefę otwierającą Trakt Królewski na Park na Książęcem. Stworzenie funkcjonalnego kompozycyjnego połączenia Traktu ze skarpą warszawską jest wynikiem tych założeń. Budynek przekształca miejsce dotychczas uznawane za zapleczowe i peryferyjne w przestrzeń rozpoznawalną i posiadającą własną tożsamość.

Zmieniła się intensywność emocjonalnego odbioru i jakości kulturowej tego fragmentu Traktu Królewskiego. Nowy Świat 2.0 stosownie i taktownie wypełnia swe miejsce w głównych sylwetach urbanistycznych kwartału. Czyni to w sposób kompozycyjnie podporządkowany tektonice brył, elewacji i detali sąsiednich budynków i pierzei ul. Nowy Świat oraz Centrum Giełdowego, odczytując i wzbogacając zastaną szczegółowość detalu. Intencje architektoniczne projektu materializują się w minimalistycznej, abstrakcyjnej materii z użyciem takich materiałów jak surowy żelbet, szkło, korten, kamień naturalny.

Budynek wraz z dawnym Domem Partii tworzy owalny plac miejski. Powstaje dzięki temu triada przestrzeni publicznych – od północy wyniesione przedpole: balkon nad Alejami Jerozolimskimi, dalej na południe plac prostokątny: dziedziniec Domu Partii i wreszcie nowo powstały plac pomiędzy ulicą Nowy Świat i Parkiem na Książęcem. Ta sekwencja trzech placów, na osi północ–południe powiązanych podcieniami dawnego Domu Partii, przywraca Warszawie ten kwartał miejski zarówno w warstwie symbolicznej, jak i funkcjonalnej oraz społecznej.