Architektura MuratorBibliotekaTypology: Hong Kong, Rome, New York, Buenos Aires

Typology: Hong Kong, Rome, New York, Buenos Aires

W opinii autorów, Emanuela Christa i Christopha Gantenbeina, światy architektury i urbanistyki są ze sobą tożsame. Nie można projektować budynków w mieście bez uwzględnienia jego charakteru, nastroju i panujących tam zwyczajów. Dobór przykładów jest subiektywny, lecz pogrupowane są one w typy charakterystyczne dla nastroju zabudowy tych miejsc – recenzja Grzegorza Stiasnego.

b

Emanuel Christ i Christoph Gantenbein z Bazylei to autorzy projektów rozbudowy muzeów w Zurychu, Bazylei i Kolonii. Jako wykładowcy politechniki w Zurychu prowadzą ciekawe badania nad miejskimi typologiami. Ich owocem są kolejne albumowe tomy, stanowiące analizę zabudowy światowych miast poprzez charakterystyczny dla nich sposób kształtowania budynków.

W opinii autorów światy architektury i urbanistyki są ze sobą tożsame. Nie można projektować budynków w mieście bez uwzględnienia jego charakteru, nastroju i panujących tam zwyczajów. Nie ma też dyskusji o mieście, gdy pomija się jego architekturę i powstające w nim obiekty. W 2012 roku ukazał się tom przedstawiający przykłady 150 budynków powstałych na przestrzeni XX wieku wypełniających Hongkong, Rzym, Nowy Jork i Buenos Aires. Dobór przykładów jest subiektywny, lecz pogrupowane są one w typy charakterystyczne dla nastroju zabudowy tych miejsc. Każdy obiekt jest skatalogowany i przedstawiony w formie planów, aksonometrii i zdjęć. Album uzupełniają wielkoformatowe zdjęcia anonimowych przestrzeni miejskich, pokazujące jak analizowane obiekty budują charakterystyczny obraz miasta. W 2015 roku ukazał się kolejny tom Typologii. Tym razem autorzy przedstawili 180 obiektów architektonicznych z Paryża, Delhi, São Paulo i Aten. To fascynujące źródła inspiracji dla kształtowania modeli budynków, które mogą być adaptowane do lokalnego kontekstu zabudowy miast.

Tagi:
Polskie Las Vegas i szwagier z Corelem Lidia Klein, która jest dziś chyba najbardziej dociekliwą badaczką polskiego projektowania końca XX wieku, proponuje tu zbiór esejów o użytkowej kulturze plastycznej okresu transformacji ustrojowej. Zebrane teksty dotyczą przemian w modzie, dizajnie, projektowaniu graficznym i architekturze. Tej ostatniej poświęcono najwięcej miejsca. Każdy z autorów oświetla niezbyt odległą przeszłość stosownie do własnych poglądów, wydobywając z niej czasem te fragmenty, które wolelibyśmy pozostawić w cieniu – recenzja Grzegorza Stiasnego.
Paper in Architecture Papier to w architekturze materiał niszowy, ale zarazem fascynujący. Ma wysoką wytrzymałość na ściskanie i zginanie, a także łatwo poddaje się recyklingowi. Jerzy Łatka od razu rozwiewa podejrzenia, że chciałby papierem zastąpić cegłę lub beton, ale zwraca uwagę, że jego potencjał znacznie wykracza ponad dotychczasowe architektoniczne implementacje. Z jednej strony jest budulcem, który na różne sposoby może być używany w architekturze. Z drugiej: niedrogi i powszechnie dostępny, posiada wiele zalet sprawiających, że stanowi atrakcyjne tworzywo w budownictwie pomocowym – recenzja Piotra Kuczii.
Wiek niewinności Powieść Edith Wharton stanowi świetne uzupełnienie Koolhaasowskiego Delirycznego Nowego Jorku, który koncentrował się na inwestorach, wizjonerach i architektach, a nie na nabywcach i użytkownikach architektury. W Wieku niewinności obserwujemy, jak powstają podwaliny dla współczesnego rozwoju miast. To wówczas wykształcił się mechanizm bezrefleksyjnych wyborów mieszkaniowych – pozornie niewinny, niczym tytułowy wiek – recenzja Moniki Arczyńskiej.
Mart Stam’s Trousers. Stories From Behind the Scenes of Dutch Moral Modernism Grupa historyków architektury pod nazwą Crimson (Michael Speaks i Gerard Hadder) udowadnia, że o przeszłości można mówić anegdotycznie, z humorem i ironią. Badanie przedwojennego, holenderskiego, tzw. moralnego modernizmu jest w ich wykonaniu rozwiązywaniem detektywistycznej zagadki – recenzja Moniki Arczyńskiej.
Grundrissfibel Museumsbauten: 39 Architekturwettbewerbe in der Schweiz, Österreich und Deutschland W książce przedstawiono 212 projektów z 39 konkursów architektonicznych przeprowadzonych w latach 2002-2016 w Austrii, Niemczech i Szwajcarii. Wydawałoby się, że „muzealna gorączka”, która ogarnęła świat na przełomie wieków już opadła. Na tej fali także w Polsce udało się wznieść kilka znaczących muzealnych gmachów. Zebrany w tomie materiał świadczy, że budowlane tsunami przeszło w Europie w fazę stabilnego kulturalnego wzrostu – recenzja Grzegorza Stiasnego.
Residential Towers Wieżowce mieszkalne były już poddawane miażdżącej krytyce, dziś chyba znów są w modzie. W ich architekturze kryje się uwodząca siła: fasada tylko na tle nieba, panoramiczne widoki i prestiż dla mieszkańców, intensyfikacja zabudowy miast. W książce Annette Gigon, Mike’a Guyera każdy przykład przedstawiony jest na planach, przekrojach i serii fotografii z uwzględnieniem zdjęć wnętrz– recenzja Grzegorza Stiasnego.