Książka Hanny Adamczewskiej powstała na bazie jej dziesięcioletnich doświadczeń związanych z budową Nowych Tychów, które trafnie nazwała poligonem doświadczalnym polskiej urbanistyki. Do dziś jest jedynym rozbudowanym głosem w dyskusji o tym, w jaki sposób przygotowywać plany urbanistyczne, monitorować ich realizację i jak na podstawie zebranych danych oceniać ich skuteczność w kształtowaniu przestrzeni miejskiej.
Część fragmentów tego opracowania ma znaczenie wyłącznie historyczne, jednak mimo to ułatwiają zrozumienie genezy obecnego zagospodarowania naszego otoczenia. Z drugiej strony, wiele zagadnień, które porusza autorka, można poddać ponownej refleksji – chociażby rolę normatywu urbanistycznego. Najciekawsze są jednak postawione przez Adamczewską pytania o to, w jaki sposób na podejmowane w mieście decyzje planistyczne wpływają zmiany przepisów krajowych lub zasad kredytowania inwestycji oraz samo usytuowanie w regionie. Wciąż aktualne są dylematy dotyczące pogodzenia elastyczności zapisów planów z potrzebą ich usztywnienia dla ochrony interesu publicznego czy z powodu zagrożeń wynikających z nacisków właścicieli gruntów albo chaotycznego rozwoju przedmieść. Autorka – wybitna urbanistka – zachęca nas również do przyjrzenia się sprawom najmniejszym: konsekwencjom zaniechania budowy przystanku autobusowego lub dojazdów do źle zlokalizowanego miejsca pracy. Aż trudno uwierzyć, że ta publikacja ma ponad 50 lat!
