| Nazwa obiektu | Pilgrim |
| Adres obiektu | Kamil Wróbel i Michał Wachura |
EVolo Skyscraper competition na koncepcję innowacyjnego drapacza chmur organizowany jest od 2005 roku. Uczestnicy nie mają w zasadzie żadnych ograniczeń (również wiekowych). Obiekt powinien jedynie być technicznie możliwy do zrealizowania i przyjazny środowisku. W jury tegorocznej edycji znaleźli się Erkko Aarti (Aarti Ollila Ristola), Koray Duman (Büro Koray Duman), Reza Najafian (ReNa Design), Arto Ollila (Aarti Ollila Ristola), Eric Parry (Eric Parry Architects) i Mikki Ristola (Aarti Ollila Ristola). Spośród 492 projektów sędziowie nagrodzili trzy. Pierwsze miejsce zajął zespół z Ukrainy (Andrii Lesiuk, Mykhaylo Kohut, Sofiia Shkoliar, Kateryna Ivashchuk, Nazarii Duda, Mariia Shkolnyk, Oksana-Daryna Kytsiuk i Andrii Honcharenko), drugie Amit Deutch, Roni Dominitz i Tamar Kerber z Izraela, a trzecie Xiangshu Kong, Xiaoyong Zhang i Mingsong Sun z Chin. Tradycyjnie jury przyznało też 20 honorowych wyróżnień. Jedno z nich przypadło Kamilowi Wróblowi i Michałowi Wachurze za projekt pod nazwą Pielgrzym, opracowany pod opieką naukową Janusza Poznańskiego z Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej. Projekt składa się z trzech etapów: pierwszy to produkcja specjalistycznych jednostek badawczo-edukacyjnych w wieżach montażowych. Drugi to transport jednostek za pomocą latających modułów z systemem nośnym opartym na technologii sterowca do wybranych miejsc na kuli ziemskiej. Jednostki miałyby dotrzeć tam, gdzie systemy nauczania nie istnieją lub są na niskim poziomie. Trzeci etap to tworzenie centrów edukacyjnych, które dadzą dostęp do wiedzy, narzędzi i technologii współczesnego świata, zapewniając możliwość wyrównywania szans – tłumaczą autorzy. Zaproponowana przez nich koncepcja zakłada również zbudowanie banku wiedzy, który znalazłby się z dala od cywilizacji. Bank przechowuje wiedzę w postaci cyfrowej w podziemnych serwerowniach oraz produkuje latające moduły przeznaczone do określonych zadań w wieży montażowej. Zaprojektowany magazyn pionowy umożliwia składowanie części i budowę jednostek w postaci pionowej linii produkcyjnej. Każdy poziom warsztatu jest przygotowany do zainstalowania kategoryzowanych części modułu. Budowa zaczyna się na poziomie +2, a kończy na dachu. Na dachu wieży znajduje się lądowisko, gdzie moduły są zestawiane w większy pakiet. Następnie są odbierane przez drony, które są odpowiedzialne za dostarczenie chmury danych do miejsca docelowego – czytamy w założeniach autorskich.
Specjalny NEWSLETTER STUDENCKI „Architektury-murator”co miesiąc nowa porcja architektonicznych newsów z Polski i ze świata!
