Konkurs TEORIA i Stypendium PRAKTYKA, których organizatorem jest Fundacja im. Stefana Kuryłowicza, to programy promocji młodych architektów. W tym pierwszym wybierany jest najciekawszy tekst teoretyczny, wydawany następnie w formie dwujęzycznej publikacji, w drugim – najlepszy pomysł na rozwiązanie problemów konkretnej przestrzeni publicznej. Zwycięzca konkursu TEORIA otrzymuje nagrodę w wysokości 3500 złotych, zdobywca stypendium PRAKTYKA – 16 000 złotych oraz wsparcie Fundacji i zespołu jurorów przy rozwijaniu swojej koncepcji. W tym roku finał obu konkursów odbył się w ZODIAKU Warszawskim Pawilonie Architektury.
W jury konkursu TEORIA 2018 znaleźli się: Ewa P. Porębska, Grzegorz Piątek, Jacek Purchla, Bogna Świątkowska, Marta Urbańska i Agnieszka Jacobson-Cielecka, a w jury konkursu PRAKTYKA 2018: Przemo Łukasik, Dorota Szlachcic, Jakub Wacławek, Aleksandra Wasilkowska, Maciej Frąckowiak oraz Agnieszka Olędzka – ekspert wspomagający.
Podczas otwartego dla publiczności spotkania w Zodiaku sędziowie mieli okazję wysłuchać prezentacji autorów, których projekty zakwalifikowały się do II etapu konkursu PRAKTYKA 2018: Wiktora Kudzina (praca „Mur Gdański”), Artura Zakrzewskiego i Konrada Weki (praca „Reinterpretacja funkcji śmietników osiedlowych” oraz Agnieszki Dąbek (praca „Oddział Warszawa”). Na tej podstawie jury wybrało następnie laureata.
Zwyciężył projekt Agnieszki Dąbek. „Oddział Warszawa” to wizja zmedykalizowanego miasta przyszłości rodem z serialu „Black Mirror”. Ale wizja ta jest tylko pozornie odległa w czasie. Agnieszka Dąbek proponuje odważną socjologicznie zmianę myślenia projektowego. Zamiast enklaw dla seniorów czy domów spokojnej starości autorka zadaje pytanie: „w jaki sposób aglomeracja miejska jako całość da się dostosować do nowych potrzeb?” – uzasadniała Aleksandra Wasilkowska.
Jury konkursu TEORIA 2018 nagrodziło natomiast Zofię Zuchowicz i Małgorzatę Neumann za pracę pt. „Terrain vague jako przestrzenie kulturotwórcze”. Poruszana w eseju problematyka pustki w przestrzeni urbanistycznej i architektonicznej jest dziś jedną z kluczowych, zwłaszcza w kontekście dziedzictwa. Praca zobrazowana jest przykładem Gdańska, co dodatkowo czyni analizę niezwykle aktualną. Na uwagę zasługuje też klarowność wywodu i czytelna forma graficzna – tłumaczyła Ewa P. Porębska, przewodnicząca jury konkursu TEORIA 2018.
Zwycięski esej zostanie opublikowany w dwujęzycznej serii Architetkura-Kultury Kultura-Architektury w październiku 2019 roku. Sędziowie wyróżnili też prace Elżbiety Szymańskiej-Golatowskiej i Patryka Gwiazdy: „#architektura” oraz Krzysztofa Janasa, Adriana Krężlika i Łukasza Pałczyńskiego: „(Niedo)performatywność architektury. Gdy budynki przestają być możliwe”.
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
