Mies van der Rohe Award 2022 dla Town House projektu Grafton Architects

Budynek Town House na terenie kampusu Kingston University w Londynie z EU Mies van der Rohe Award 2022. Ten ogólnodostępny obiekt, zaprojektowany przez Grafton Architects, został doceniony za niezwykłą jakość przestrzeni, która sprzyja nie tylko nauce, ale też różnym interakcjom i po prostu przebywaniu razem.

Jury tegorocznej edycji EU Mies van der Rohe Award 2022 nagrodziło ogólnodostępny budynek Town House na terenie kampusu Kingston University w Londonie (proj. Grafton Architects). Po raz pierwszy w historii konkursu tę prestiżową nagrodę zdobył budynek uniwersytecki. Trudno się jednak dziwić. Prowadzące biuro Grafton Architects Yvonne Farrell i Shelley McNamara, laureatki narody Pritzkera z 2020 roku, które na koncie mają wiele cieszących się popularnością wśród użytkowników obiektów dla edukacji, po raz kolejny zaproponowały demokratyczną przestrzeń spotkań, otwartą na miasto i rożne aktywności, a jednocześnie oferującą możliwość łatwych przekształceń i adaptacji w przyszłości. W nowym obiekcie znalazła się biblioteka, sale widowiskowe, przestrzenie taneczne i galeria. Jak czytamy w informacji prasowej, budynek tworzy domową atmosferę na różnych poziomach, a zarazem pokazuje potencjał publicznych projektów edukacyjnych, które wzbogacają nasze życie i dają wszystkim równe szanse na edukację.

Specjalną nagrodę dla najlepiej zapowiadających się młodych architektów, Emerging Architecture, otrzymała hiszpańska pracownia Lacol za budynek kooperatywy mieszkaniowej La Borda w Barcelonie. Obiekt powstał według szczegółowych wytycznych przyszłych mieszkańców, którym zależało na budynku o minimalnym wpływie na środowisko, zarówno w czasie realizacji, jak i eksploatacji. By ograniczyć zapotrzebowania na energię, w trakcie projektowania członkowie kooperatywy sami zdecydowali się na zmniejszenie powierzchni mieszkań i rezygnację z parkingów podziemnych. Ostatecznie w budynku znalazło się 28 lokali o powierzchni 40, 60 i 75 m². La Borda, której sześć z siedmiu kondygnacji wykonano w konstrukcji z drewna klejonego krzyżowo CLT, jest obecnie najwyższym drewnianym budynkiem w Hiszpanii.

Czytaj też: Dwie realizacje z Polski na tzw. krótkiej liście EU Mies Award 2022 |

Laureatów EU Mies van der Rohe Award 2022 wybrało jury, w którego skład weszli: meksykańska architektka Tatiana Bilbao (przewodnicząca), Francesca Ferguson, dziennikarka i kuratorka, Mia Hägg, architektka i założycielka Habiter Autrement, Triin Ojari, historyczka i krytyk sztuki, dyrektorka Estońskiego Muzeum Architektury, Georg Pendl, prowadzący w Austrii własną pracownię Pendl Architects, Spiros Pengas, ekspert ds. turystyki, w latach 2011-2019 zastępca burmistrza Salonik ds. kultury oraz Marcel Smets, belgijski architekt i urbanista.

Ceremonia rozdania nagród EU Mies Award 2022 odbędzie się 12 maja w pawilonie Miesa van der Rohe w Barcelonie.

Budynek Town House w Londynie

Budynek kooperatywy mieszkaniowej La Borda w Barcelonie

Historia nagrody Miesa van der Rohe

Mies van der Rohe Award powołano oficjalnie 28 kwietnia 1987 roku wspólną umową pomiędzy Parlamentem Europejskim, Komisją Europejską i fundacją. Postanowiono, że będzie ona przyznawana co dwa lata tym obiektom, które wyrażają nowy sposób myślenia o architekturze, są innowacyjne pod względem idei, formy lub też konstrukcji czy technologii. W 2001 roku wprowadzono dodatkowe wyróżnienie – dla najlepiej zapowiadających się młodych architektów. Od tego momentu Mies van der Rohe Award stała się też oficjalną nagrodą Unii Europejskiej w dziedzinie architektury.

Nominacje w każdej z dwóch kategorii zgłaszają powołani przez fundację niezależni eksperci z wszystkich państw Starego Kontynentu, organizacje zawodowe skupione w Radzie Architektów Europy (ACE) i kilka stowarzyszeń spoza UE oraz komitet doradczy złożony z przedstawicieli rożnego typu instytucji naukowych i muzealnych, w tym m.in. Instytutu Berlagego, Centrum Architektury w Wiedniu czy Muzeum Architektury we Wrocławiu. Wyboru laureatów dokonuje jury, w skład którego wchodzą zapraszani przez radę fundacji europejscy specjaliści. Pierwszym sędzią reprezentującym Polskę w tej grupie była w 2013 roku Ewa P. Porębska, redaktor naczelna miesięcznika „A-m”.

Proces wyłaniania zwycięzców przebiega dwuetapowo. Podczas pierwszego posiedzenia spośród kilkuset nadesłanych propozycji do konkursu zostaje zakwalifikowanych zwykle kilkadziesiąt (to tzw. lista skrócona), a dopiero spośród nich wybiera się kilku finalistów. Następnie jurorzy odbywają architektoniczną wycieczkę, oglądając obiekty na żywo. W trakcie drugiego spotkania podejmują ostateczną decyzję o przyznaniu Grand Prix. Oprócz statuetek inspirowanych pawilonem Miesa van der Rohe laureaci otrzymują też nagrody finansowe (w 2019 roku autorom modernizacji bloków w Bordeaux przyznano czek na 60 tys. euro, a młodym projektantom za realizację przyszkolnej stołówki w miejscowości Montbrun-Bocage  – 20 tys. euro). Wszystkie realizacje, które znajdują się na skróconej liście publikowane są następnie w specjalnym katalogu. Można je także zobaczyć na organizowanej przez fundację wystawie, która przez następne dwa lata podróżuje po całej Europie.