Architektura MuratorKrytykaBal architektek na biennale w Wenecji

Bal architektek na biennale w Wenecji

Jak będziemy żyć razem? Założycielki Balu architektek sprawdziły, co tegoroczna edycja biennale architektury w Wenecji mówi o kobietach i czy libański kurator Hashim Sarkis jest feministą.

Bal architektek na biennale w Wenecji
Grafika promująca wystawę „Resilient Communities” w pawilonie włoskim , kurator: Alessandro Melis

Wątki kobiece znajdziemy w Arsenale, w Giardini i w pawilonach poukrywanych na terenie całego miasta. W Espace Louis Vuitton Venezia jest wystawa „Charlotte Perriand and I” (dzięki CENTRALA za podpowiedź!), a w Palazzo Palumbo Fossati monograficzna ekspozycją o Svetlanie Radević. Na początku drogi przez Arsenał znajdujemy dioramę ze scenami z różnych zakątków świata. Więzienie w Canterbury, Gloucester High School w amerykańskiej Virginii czy Guangzhou w Chinach łączy historia walki o równy dostęp do sanitariatów. Toalety okazują się przedmiotem nierówności nie tylko płci, ale też rasy, statusu i religii. „Your restroom is a battleground” brzmi zawieszony pod sufitem neonowy tytuł. Granatowy font z literami przypominającymi pioruny kojarzy nam się z logo Rebel Architette, inicjatywą włoskich architektek działających przede wszystkim na rzecz widoczności kobiet w zawodzie.

Czytaj też: Biennale architektury w Wenecji 2021: miniprzewodnik Marcina Bratańca i Urszuli Forczek-Brataniec |

Bal architektek na biennale w Wenecji
Svetlana Kana Radević; fot. archiwum architektki

Architektkom z Rebel udostępniono fragment przestrzeni pawilonu włoskiego, gdzie znajdujemy kilka statystyk, w tym te ilustrujące niski odsetek kobiet zapraszanych do publicznych wystąpień i dyskusji architektonicznych we Włoszech (brzmi znajomo, prawda?). Są tu zmapowane inicjatywy kobiet architektek z całego świata i miejsce, gdzie można sobie zrobić zdjęcie na tle nośnych haseł w chmurkach. Któż nie chce być dziś ekofeministką?

Problem polega na tym, że o ile całe Biennale zdaje się być pieśnią o inkluzywności, ekologii, równości i sprawiedliwości społecznej, a słowo indigenous (rdzenny) występuje w opisach chyba częściej, niż architecture, to wciąż wszystkie grupy defaworyzowane i aktorzy nieludzcy (ileż tam było pszczół i grzybów!) są zapraszani na wspólną ucztę, ale na naszych (ludzkich, męskich, białych i kapitalistycznych) warunkach. Jest tu delikatne poszerzanie pola, ale żaden stół nie wywraca się do góry nogami.

Bal architektek na biennale w Wenecji
Fragment wystawy „Who is We?” w pawilonie Holandii; fot. Francesco Galli, dzięki uprzejmości La Biennale di Venezia

Miłym wyjątkiem od reguły był holenderski pawilon w Giardini. Architektka Afaina de Jong i artystka Debra Solomon pytają, kim są „my” z tytułu Biennale, a ich odpowiedź obejmuje dwa manifesty i osiemnaście artystycznych projektów, które – według nas najbardziej wiarygodnie – nadają zaimkowi „my” znaczenie pluralistyczne, a urbanistykę czynią faktycznie kobiecą, rdzenną, kolorową, queerową i wielogatunkową.

Bal architektek: budować czy nie? Wiosną tego roku narodziła się nowa feministyczno-archirektoniczna inicjatywa. Twórczyniami Balu architektek – projektu na rzecz równouprawnienia kobiet w architekturze – są Barbara Nawrocka, Dominika Wilczyńska i Dominika Janicka. Celem przedsięwzięcia ma być wymiana doświadczeń i stworzenie bazy wiedzy o wybitnych przedstawicielkach zawodu. Animowana przez Bal architektek dyskusja toczy się w mediach społecznościowych – na fb i ig, a my zapraszamy na naszą stronę, gdzie będziemy publikować kolejne felietony założycielek inicjatywy. Poniżej pierwszy z nich.
Złoty Lew dla Liny Bo Bardi Lina Bo Bardi, włoska architektka, scenografka i krytyk została laureatką specjalnego Złotego Lwa 17. edycji Międzynarodowego Biennale Architektury w Wenecji. Wystawa zostanie otwarta dla publiczności 22 maja 2021 roku.
Tagi:
Dlaczego nie używamy już słowa „slumsy”. Depesza Balu architektek z Kenii „Słowo, którego już nie używamy niesie za sobą skojarzenia nie tylko skrajnej biedy, lecz także braku podmiotowości i całkowitego uzależnienia od działań charytatywnych zachodniego świata”. Założycielki Balu architektek tym razem relacjonują działalność kenijskiego kolektywu Wajukuu Arts.
Święto kobiet branży nieruchomości: relacja z konferencji Top Woman Experience – Kobieta Przyszłości Za nami konferencja Top Woman Experience – Kobieta Przyszłości. W czasie wydarzenia premierę miała książka „Jak zostać Top Woman”, w której znajdziemy wywiady m.in. z architektkami Agnieszką Kalinowską-Sołtys, Dorotą Jarodzką-Śródką i Ewą P. Porębską.
Pritzker 2023: typuje Bal Architektek Sezon na narty i łyżwy, ferie i zimowiska to w świecie architektury czas ogłaszania wyników Pritzkera. Już wkrótce dowiemy się, kto w 2023 roku otrzymał „architektonicznego Nobla”. Czy jury nas zaskoczy? Bal Architektek przedstawia swoje typy.
Lina Ghotmeh zaprasza do stołu Nowy pawilon Serpentine zaprojektuje Lina Ghotmeh, francuska architektka libańskiego pochodzenia. Założycielki Balu architektek tym razem o inicjatywie londyńskiej galerii, która w ogrodach Kensington od ponad 20 lat realizuje co roku inną tymczasową instalację.
Belinda Tato w Katowicach! Do Katowic przyjeżdża ceniona architektka Belinda Tato, propagatorka miejskiego projektowania społecznego z madryckiego biura Ecosistema Urbano. Tato spotka się między innymi ze studentami i mieszkańcami regionu.
Apel ukraińskich architektek o wsparcie dla ich mężów, braci i ojców, którzy walczą o niepodległą Ukrainę Na portalu zrzutka.pl trwa zbiórka pieniędzy na samochody, środki medyczne i wyposażenie dla ukraińskich żołnierzy. Akcja została zainicjowana na prośbę tamtejszych architektek, a także córek i żon architektów, którzy walczą w obwodzie donieckim, jednym z najgorętszych miejsc na Ukrainie.