Wielu autorów teorię Witruwiusza traktuje jako punkt wyjścia dla krytyki współczesnej architektury. Barbara Ewa Gronostajska stwierdza, że w ostatnich latach wraz z błyskawicznym rozwojem cywilizacji wydaje się, że architektura odchodzi od tych (witruwiańskich – przyp. aut.) wspaniałych wartości. Wojciech Bonenberg zauważa, że dawna definicja Witruwiusza: Architektura=Piękno+Celowość+Trwałość zostaje zastępowana nową Architektura= Przestrzeń+Polityka+Pieniądze, a Raimund Fein diagnozuje obecną sytuację jako niestabilną, charakteryzującą się zaburzeniem równowagi witruwiańskiej triady firmitas, utilitas, venustas. Podobnych stwierdzeń znajdziemy w książce więcej, niestety najczęściej autorzy nie uzupełniają ich konstruktywnymi wnioskami i poprzestają na ogólnikach, takich jak postulat Feina: Architektura potrzebuje zasad. Architektura bez zasad oznacza chaos. W tym kontekście warta zauważenia wydaje się myśl Ewy Kuryłowicz. Pisze ona, że triada Witruwiusza, współcześnie uzupełniona o znaczenie może w naszych czasach być traktowana jedynie metaforycznie, stanowiąc jednocześnie ogólnie zrozumiały odnośnik i płaszczyznę dyskusji. W bardzo wielu tekstach jednak myśl rzymskiego teoretyka nie tylko nie jest – jak słusznie postuluje Kuryłowicz – traktowana metaforycznie, ale używana jako narzędzie służące ocenie współczesnych realizacji. Przykładem może być choćby tekst Joanny Olenderek, omawiającej ukończony w 1989 roku Port-Fréjus na Lazurowym Wybrzeżu. Zasadniczym pytaniem, formułowanym przez autorkę we wstępie, jest to, czy usytuowane między Cannes a Saint-Tropez, współczesne założenie zostało wykreowane w myśl reguł zawartych w De Architectura? (...)Przekonujące są teksty, których autorzy podnoszą aktualność Witruwiusza nie tyle stosując stworzone przez niego pojęcia do dzisiejszej architektury, ile pokazują, w jaki sposób współcześni twórcy podejmują wątki zapoczątkowane przez rzymskiego teoretyka. Przykładem może być artykuł Bohdana Paczowskiego, który zauważa, że jedną z zasług Witruwiusza, do dziś przynoszącą owoce, jest jego pionierstwo matematyczne i geometryczne, i przywołuje postać Bernarda Cache’a interpretującego matematyczne wzorce witruwiańskie w oparciu o projektowanie logarytmiczne i fałdowanie (folding). (...)W imponującej rozmiarem publikacji znalazły się teksty interesujące i godne uwagi, jednak całość rozczarowuje, głównie ze względu na powierzchowność potraktowania głównego tematu. Być może powodem jest zbyt duża liczba artykułów, które często mają formę krótkich komunikatów.Wydaje się, że aktualność Witruwiusza leży nie w tym, że wiele powstałych dziś budynków możemy uznać za spełniające zasady utilitas (użyteczności), firmitas (trwałości) lub venustas (piękna), ale w tym, że przeszło 2000 lat po opublikowaniu jego traktatu, tezy w nim zawarte są wciąż przedmiotem zainteresowania architektów (takich jak Bernard Cache) oraz na tyle żywe, aby czynić je obiektem dyskusji.- Lidia KleinDefiniowanie przestrzeni architektonicznej – Teoria Witruwiusza we współczesnym kontekście, „Czasopismo techniczne”, 1-A/2009, zeszyt 7, rok 106, Politechnika Krakowska, Kraków 2009
Firma budowlana - gdzie szukać?
Poniżej przedstawiamy ranking serwisu Oferteo.pl dotyczący 236 050 Firm Budowlanych, najlepszych w 2025 roku:
i
