Kolejny ilustrowany atlas warszawskiej architektury wydany nakładem Centrum Architektury obejmuje obszar Śródmieścia Południowego rozciągający się na południe od Alej Jerozolimskich, między Skarpą Warszawską a ulicami Tytusa Chałubińskiego i al. Niepodległości. Południową granicę wyznaczają ulice Batorego i Boya.
Na tym terenie w kolejnych epokach powstawały ważne założenia urbanistyczne: od królewskiej Osi Stanisławowskiej, Alej Ujazdowskich, przez planowaną w latach 30. XX wieku monumentalną dzielnicę im. Marszałka Piłsudskiego, do socrealistycznej Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej i nowoczesnej wizji zachodniego centrum z lat 70 XX wieku. Żadna z tych koncepcji nie została w pełni zrealizowana, ale ich ślady można odczytać w lokalizacji i architekturze licznych reprezentacyjnych budynków. W tej części śródmieścia Warszawy od XIX wieku powstało bowiem najwięcej gmachów publicznych, siedzib uczelni, ministerstw, urzędów i instytutów państwowych. Ich projekty często powstawały w wyniku konkursów i są dziełami wybitnych architektów.
Atlas przedstawia 70 obiektów – są wśród nich budynki i założenia urbanistyczne, pomniki i detale architektoniczne. Każdemu obiektowi towarzyszy syntetyczna ilustracja i krótki opis w języku polskim i angielskim. Prezentacje architektury poprzedzone są dwujęzycznym wstępem z zarysem historii dzielnicy. Atlas zawiera także indeks osób i pracowni architektonicznych oraz bibliografię.
Autorzy atlasu prowadzą czytelnika przez skomplikowaną architektoniczną historię dzielnicy, opisując zarówno te najbardziej znane, jak i mniej popularne budynki. Wiele z nich będzie można zobaczyć w nowym świetle.
i
O autorach:
Michał Kempiński – architekt, członek SARP. Praktykę projektową zdobywał w Holandii, Szwajcarii i Japonii. Od 2015 roku prowadzi pod śródmiejskim adresem autorską pracownię architektoniczną. Uczestnik i laureat konkursów architektonicznych (m.in. Skwer Wolnego Słowa w 2013 roku – I miejsce, Górny dziedziniec UW w 2019 roku – II miejsce). Współpracownik kwartalnika architektonicznego „Rzut". Warszawiak z urodzenia, varsavianista-samouk. Zawodowo zaangażowany w przestrzeń publiczną swojego miasta –ostatnio opracował projekt Placu Pięciu Rogów w Warszawie.
Krzysztof Mordyński – historyk i historyk sztuki, kustosz w Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się dziejami architektury i urbanistyki Warszawy, w szczególności okresu po II wojnie światowej. Autor książki „Sny o Warszawie. Wizje przebudowy miasta 1945-1952" (nagroda KLIO 2021), kilkudziesięciu artykułów naukowych i popularnonaukowych oraz scenariuszy wystaw muzealnych o profilu historycznym.
Magdalena Piwowar – absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, graficzka i ilustratorka. Autorka m.in. koncepcji pomnika warszawskich neonów (I miejsce w konkursie studenckim „Miasto i historia”, 2004, z G. Piątkiem), projektu identyfikacji wizualnej, materiałów graficznych i aranżacji wystaw, głównie architektonicznych; dyrektorka artystyczna dwumiesięcznika „Gaga”, autorka ilustracji do magazynów i projektów wielu nagradzanych książek m.in. dla instytucji takich Muzeum Powstania Warszawskiego czy Muzeum Warszawy.Autorka serii ilustrowanych atlasów architektury wydawanych przez Centrum Architektury od 2012 roku.
Czytaj też: Kultowe ośrodki wypoczynkowe w Polsce: 21 wyjątkowych domów wczasowych, schronisk i sanatoriów |
