Kiedyś pewna Włoszka zapytała mojego przyjaciela: Czy Warszawa to piękne miasto? Odpowiedział: Tak, ale to trudne piękno…. Czytając książkę Wada Grahama kolejne wizje urbanistyczne, które opisuje zadziwiająco pasują do naszej skomplikowanej i pełnej sprzeczności stolicy. Miasta Wyśnione to fascynujący, subiektywny wybór idei kształtujących XX-wieczne metropolie opisanych w siedmiu esejach. Są więc: Zamki – romantyczne suburbia, Monumenty – neoklasycystyczne kompozycje, Bloki – miasta racjonalne, Domostwa – zdecentralizowane antymiasta, Koralowce – samoorganizujące się społeczności, Centra handlowe – miasta handlu, oraz Habitaty – ekotechnologiczne utopie.
Jeden z ciekawszych rozdziałów prowadzi nas przez rzeczywistość centrów handlowych. W motcie do niego napisano: nie tylko kupowanie rozprzestrzenia się na wszystkie obszary życia, ale wszystko przeradza się w kupowanie. Czy to prawda o nas? Trudno nam sobie dziś wyobrazić nowoczesną aglomerację w dowolnym rejonie świata bez centrów handlowych. Lokalizowane na obrzeżach miast, w XX wieku umożliwiły olbrzymi rozwój suburbiów, przyczyniając się jednocześnie do kryzysu tradycyjnych śródmieść. W XXI wieku handel, główny nerw życia miejskiego, potężny bodziec kształtujący relacje społeczne przenosi się do internetu. Staje się bezosobowy. Jak coraz bardziej anonimowy świat handlu wpłynie na wygląd otaczających nas miast?
