Pritzker 2023: typuje Bal Architektek

Sezon na narty i łyżwy, ferie i zimowiska to w świecie architektury czas ogłaszania wyników Pritzkera. Już wkrótce dowiemy się, kto w 2023 roku otrzymał „architektonicznego Nobla”. Czy jury nas zaskoczy? Bal Architektek przedstawia swoje typy.

Denise Scott Brown
Scott Brown powinna tę nagrodę dostać już w 1991 roku. To wtedy otrzymał ją Robert Venturi za prace, które powstały w ich wspólnym biurze. W 2013 roku studentki z Harvard Graduate School of Design złożyły oficjalną petycję o uznanie zasług Scott Brown na równi z jej mężem i partnerem. Niestety, kapituła konkursu odrzuciła wniosek. Każda kolejna edycja to szansa, żeby się zrehabilitować i przyznać Denise jej własny medal.

Lina Bo Bardi, Minnette de Silva i Halina Skibniewska
Regułą jest, że nagrodę Pritzkera otrzymują osoby żyjące. Wydaje się nam jednak, że w tym przypadku jury powinno zrobić wyjątek i skorygować przeoczenia z zeszłych lat. Apelujemy, żeby pośmiertnie nagrodzić Bo Bardi, de Silvę i Skibniewską – architektki z ogromnym dorobkiem, które nie zostały zauważone ze względu na patriarchalne relacje ówczesnego świata.

Marina Tabassum
To mocna kandydatka do tegorocznego Pritzkera! Spełnia wiele wymagań: ma odpowiednie doświadczenie, zaprojektowała wiele budynków o różnorodnej funkcji i skali, ale co najważniejsze, działa społecznie oraz lokalnie. Skupia się na rodzinnym Bangladeszu, gdzie m.in. projektowała tymczasowe schronienia dla wysiedlonej społeczności Rohingya oraz modelowe domy dla osób mieszkających na terenach zagrożonych powodzią. Prototyp tego ostatniego sama sfinansowała.

Tatiana Bilbao
Jesteśmy pewne, że prędzej czy później Tatiana Bilbao otrzyma Pritzkera. Pochodząca z Meksyku architekta od prawie 20 lat konsekwentnie rozwija własne biuro, projektując wielkokubaturowe obiekty użyteczności publicznej czy przestrzenie publiczne, a równolegle wspiera rząd Meksyku w walce z kryzysem mieszkaniowym swoimi projektami tanich domów socjalnych.

Czy w tym roku medal dostanie kobieta? Czy to 2023 będzie rokiem, gdy zauważony zostanie wreszcie ktoś z Europy Wschodniej? Kiedy laury dla Dekleva Gregorič Architects ze Słowenii albo wspólnej pracy architektów i architektek z Ukrainy? Czy kapituła nadal szuka starchitektów swoich czasów, czy zwróci się ku antygwiazdorskiej kolektywności? A może wróci do klasyki, nagradzając Stevena Holla albo Santiago Calatravę?