Architektura MuratorKrytykaStymulująca przestrzeń – o zagospodarowaniu nabrzeży jeziora Ukiel Krzysztof Mycielski
Stymulująca przestrzeń – o zagospodarowaniu nabrzeży jeziora Ukiel Krzysztof Mycielski
Każdą z marin narysowała inna lokalna pracownia, ale wszystkie już na etapie konkursu ściśle ze sobą współpracowały. Przyniosło to spektakularny efekt. Stosując podobny język, zarówno architektury, rozwiązań krajobrazowych, jak i informacji wizualnej, osiągnięto stylistyczną spójność. Jednocześnie w każdym ze zrealizowanych obszarów czytelny jest silny element autorski, który czyni je miejscami o atrakcyjnej, indywidualnej atmosferze – pisze Krzysztof Mycielski.
Centrum Żeglarstwa Wodnego i Lodowego tworzą dwa mocno przeszklone budynki o horyzontalnej kompozycji, otwarte na jezioro. Fot. Daniel Rumiancew
Olsztyńska realizacja jest przykładem, jak nie dewastując krajobrazu, można zamienić nie tylko nabrzeża, ale i samo jezioro w przestrzeń publiczną. Wystarczy na trzech przeciwległych brzegach zbudować trzy mariny wraz z mądrze dobranymi funkcjami towarzyszącymi, a następnie miejsca te skomunikować ze sobą poprzez wodę i za pomocą ścieżek rowerowych. W ten sposób za sprawą jednej kompleksowej inwestycji udało się zintegrować Olsztyn nie tylko z jeziorem Ukiel, ale w konsekwencji i z całym ciągiem połączonych z nim zbiorników wodnych, które są unikalnym atutem tego miasta.
Zaplecze sanitarne plaży miejskiej. Fot. Daniel Rumiancew
Każdą z marin narysowała inna lokalna pracownia, ale wszystkie już na etapie konkursu ściśle ze sobą współpracowały. Przyniosło to spektakularny efekt. Stosując podobny język, zarówno architektury, rozwiązań krajobrazowych, jak i informacji wizualnej, osiągnięto stylistyczną spójność, która wciąż jest w polskiej przestrzeni rzadkością. Jednocześnie w każdym ze zrealizowanych obszarów czytelny jest silny element autorski, który czyni je miejscami o atrakcyjnej, indywidualnej atmosferze. Każdy, oprócz portu i wypożyczalni sprzętu, zawiera własną ofertę, skierowaną do różnych odbiorców. Część zaprojektowana przez pracownię Dżus GK Architekci, położona w odległości zaledwie dwóch kilometrów od centrum, obejmuje przede wszystkim piaszczystą plażę z kąpieliskiem i towarzyszącą jej infrastrukturą.
W ciepłe weekendy ściągają tu tysiącami mieszkańcy miasta i jego okolic. Miejsce potrzebne na plażę i biegnącą za nią promenadę uzyskano, odsuwając zaprojektowane obiekty maksymalnie od brzegu. Najważniejszy pomysł polegał na tym, by ustawione prostopadle do wody parterowe budynki przebieralni i toalet nie zasłaniały widoku na jezioro. Pomiędzy nimi powstały ułatwiające orientację piesze uliczki, które sprawiają jednocześnie, że plaża swobodnie przenika się z położonym za nią lasem. Kształt wszystkich budynków dopasowano do rzeźby terenu i układu rosnących tu drzew. Pofałdowany krajobraz płynnie przechodzi w zaprojektowane na niektórych dachach drewniane tarasy, z których rozciąga się atrakcyjna panorama na jezioro. Przedłużeniem całego zespołu w kierunku wody jest rozbudowane molo i stojący przy nim w charakterze dominanty dwukondygnacyjny budynek służb ratunkowych. W części ażurowy obiekt wysunięto daleko nad taflę jeziora, oferując na poziomie pierwszego piętra dodatkowy taras pozwalający objąć wzrokiem całość założenia.
W przestrzeni między budynkami znajdują się porośnięte trawą tarasowe schody, z których rozpościera się panorama Olsztyna. Fot. Daniel Rumiancew
Po drugiej stronie jeziora widać analogicznie lekki i zawieszony nad wodą budynek restauracji, podobnie sąsiadujący z portem i otoczony drewnianymi tarasami. Pawilon ten stanowi fragment Bazy Sportów Kajakarskich zaprojektowanej przez pracownię Piotra Mikulskiego-Bąka. W głębi lądu zlokalizowano rozczłonkowany, bo wkomponowany między rosnące drzewa, budynek hal sportowych. Jest on bodaj najciekawszym z obiektów zrealizowanych nad jeziorem. Utrzymany w skandynawskim stylu, przy użyciu naturalnych materiałów i transparentnych szklanych ścian, urzeka wyciszeniem form. Dobrze widoczne we wnętrzu pnie drzew stały się integralną częścią architektury. Całość dopełniono tu drewnianymi pomostami ciągnącymi się od budynku restauracji daleko wzdłuż trzcin wschodniego brzegu. Przy pomostach zaaranżowano liczne siedziska i schodzące ku wodzie kameralne tarasy.
Do kawiarni prowadzą drewniane pomosty, które łączą budynek z lądem. Fot. Daniel Rumiancew
Trzecie z miejsc, tzw. Słoneczna Polana autorstwa pracowni Restudio, stanowi wobec miasta rodzaj kontrapunktu. Zaprojektowane tu obiekty postrzegamy z przeciwległego brzegu jeziora zaledwie jako dwie jasne, poziome kreski na tle ciemnego lasu. W rzeczywistości są to dwa budynku o horyzontalnej kompozycji. Miejsce to, mniej uczęszczane od pozostałych, bo też o nieco elitarnym charakterze i najbardziej oddalone od miejskiej zabudowy, nawiązuje z miastem spektakularną relację. Między budynkami zlokalizowano zielone tarasowe schody, na których osi, po drugiej stronie jeziora, widać historyczną i współczesną panoramę Olsztyna.
Na spójny język wszystkich trzech marin składają się liczne żeglarskie odniesienia, takie jak drewniane deki tarasów i utrzymane w podobnej stylistyce elementy małej architektury, horyzontalne rytmy i przypominające laminowane kadłuby łodzi białe okładziny, transparentne fragmenty budynków i stosowane w nich ażurowe przesłony. Poszczególne obiekty za sprawą użytych materiałów i zielonych dachów uzupełniają się z przyrodą.
Najważniejszym tematem tej realizacji pozostaje jezioro z jego naturą – stymulująca dla miasta przestrzeń publiczna między obiektami.
Zagospodarowanie jeziora Ukiel. Oznaczenia: A – Całoroczne Centrum Sportowo–Rekreacyjne – plaża miejska; B – obszar niezrealizowany; C – Ośrodek Żeglarstwa Wodnego i Lodowego; D – Całoroczna Baza Sportów Kajakarskich. Il. dzięki uprzejmości Restudio
Dzięki zagospodarowaniu nabrzeży jeziora Ukiel powstała nowa przestrzeń publiczna, dostępna dla użytkowników przez cały rok. Fot. P.Pająk / dzięki uprzejmości Dżus GK Architekci
Plaża miejska, widok od strony wschodniej na budynek kapitanatu z wypożyczalnią sprzętu sportowego. Fot. Daniel Rumiancew
Dwukondygnacyjny, częściowo ażurowy budynek kapitanatu wysunięty daleko nad taflę jeziora pełni funkcję dominanty założenia. Fot. Daniel Rumiancew
Dwukondygnacyjny, częściowo ażurowy budynek kapitanatu wysunięty daleko nad taflę jeziora pełni funkcję dominanty założenia. Fot. Daniel Rumiancew
Ażurowe przyziemie budynku mieści drewniany taras ze stanowiskami cumowniczymi. Fot. Daniel Rumiancew
Drewniany taras widokowy na dachu budynku kawiarni przy promenadzie. Fot. Daniel Rumiancew
Widok od strony jeziora w kierunku jednego z obiektów mieszczącego kawiarnię oraz zaplecze sanitarne z szatniami; wzdłuż promenady i plaży w rejonie kąpieliska wprowadzono tarasy wypoczynkowe i wielofunkcyjne siedziska. Fot. Daniel Rumiancew
Zaplecze sanitarne plaży miejskiej; szatnie wydzielone zostały drewnianymi, ażurowymi ścianami oraz nieprzeziernymi, szklanymi blokami; takie rozwiązanie sprawdza się zarówno w lecie, jak i w zimie, kiedy budynki pełnią funkcję szatni lodowiska. Fot. Daniel Rumiancew
Ścieżka prowadząca do promenady nad jeziorem, biegnąca pomiędzy budynkami mieszczącymi kawiarnie z zapleczem sanitarnym oraz szatniami. Fot. Daniel Rumiancew
Piesze łączniki pomiędzy tarasami widokowymi. Fot. Daniel Rumiancew
Piesze łączniki pomiędzy tarasami widokowymi. Fot. Daniel Rumiancew
Zaplecze sanitarne plaży miejskiej. Fot. Daniel Rumiancew
Centrum Żeglarstwa Wodnego i Lodowego tworzą dwa mocno przeszklone budynki o horyzontalnej kompozycji, otwarte na jezioro. Fot. Daniel Rumiancew
Centrum Żeglarstwa Wodnego i Lodowego, widok od strony jeziora na skrzydło mieszczące część administracyjną z restauracją i przestrzenią odnowy biologicznej. Fot. Daniel Rumiancew
Budynek mieszczący hotel i restaurację. Fot. Daniel Rumiancew
Budynek mieszczący hotel i restaurację. Fot. Daniel Rumiancew
Głazy narzutowe, charakterystyczne w tym rejonie Polski, zostały wykorzystane jako naturalna bariera chroniąca przed wejściem w niebezpieczne strefy obiektu. Fot. Daniel Rumiancew
W przestrzeni między budynkami znajdują się porośnięte trawą tarasowe schody, z których rozpościera się panorama Olsztyna. Fot. Daniel Rumiancew
Po prawej hangar na łodzie, który został zaprojektowany jako budynek w pełni przeszklony, aby spacerowicze mogli oglądać przechowywane jednostki pływające. Fot. Daniel Rumiancew
W przestrzeni między budynkami znajdują się porośnięte trawą tarasowe schody, z których rozpościera się panorama Olsztyna. Fot. Daniel Rumiancew
Widok z tarasu pierwszego piętra na marinę. Fot. Daniel Rumiancew
Budynek centrum żeglarskiego znajdujący się w obniżeniu terenu wpisuje się w otaczający krajobraz. Fot. Daniel Rumiancew
Zielony dach z kompozycją roślin, głazów i drewnianych platform widokowych stanowi naturalne przedłużenie wzgórza, w które został wkomponowany budynek. Fot. Daniel Rumiancew
Dach budynku jest w dużej części użytkowy i pokryty zielenią. Fot. Daniel Rumiancew
Korytarz w parterze budynku, po prawej stronie przeszklone sale konferencyjne. Fot. Daniel Rumiancew
Wnętrze jednego z pokoi hotelowych. Fot. Daniel Rumiancew
Rzut parteru. Oznaczenia: 1 – boksy do przechowywania; 2 – sala konferencyjna; 3 – strefa odnowy biologicznej
Baza Sportów Kajakarskich; widok od strony południowej na budynek mieszczący restaurację z tarasami widokowymi. Fot. Daniel Rumiancew
Baza Sportów Kajakarskich widoczna z przeciwległego brzegu jeziora. Fot. Daniel Rumiancew
Przeszklony z trzech stron budynek kawiarni. Fot. Daniel Rumiancew
Do kawiarni prowadzą drewniane pomosty, które łączą budynek z lądem. Fot. Daniel Rumiancew
Budynek sportów kajakarskich; po prawej wejście do magazynu kajaków. Fot. Daniel Rumiancew
Nieregularny rzut budynku hal sportowych został wkomponowany między rosnące drzewa. Fot. Daniel Rumiancew
Do kawiarni prowadzą drewniane pomosty, które łączą budynek z lądem. Fot. Daniel Rumiancew
Elewacja budynków wykonana jest z drewna cedrowego i murowanego, nieregularnego łupka. Fot. Daniel Rumiancew
Zastosowanie dużych tafli szkła na elewacji, otwiera wnętrze budynku na las; po lewej wewnętrzne atrium z drzewem, które udało się uchronić przed wycinką. Fot. Daniel Rumiancew
Korytarz budynku sal sportowych częściowo doświetlony świetlikiem dachowym. Fot. Daniel Rumiancew
Pomieszczenie odnowy biologicznej. Fot. Daniel Rumiancew
Rzut przyziemia. Oznaczenia: 1 – taras widokowy; 2 – siłownia; 3 – sala ogólnosportowa; 4 – sala konferencyjna; 5 – hala do siatkówki plażowej; 6 – kort do squascha
Zakończyła się realizacja pawilonu wystawienniczego przy Państwowym Liceum Plastycznym im. Erica Mendelsohna w Olsztynie. Obiekt, według projektu Biura Architektonicznego Gadomscy, stanowić ma wizytówkę tej renomowanej olsztyńskiej szkoły i zachęcać przechodniów do integracji ze sztuką.
Rozstrzygnięto 21. edycję konkursu KOŁO na projekt toalety publicznej. Grand Prix otrzymała koncepcja studentów Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej.
Zachowane zabudowania starych koszar strzelców w Olsztynie zostaną zaadaptowane na potrzeby hospicjum CARITAS według projektu lokalnej pracowni Biuro Architektoniczne Gadomscy.
Browar Zamkowy Młyn stanął w miejscu historycznego obiektu o podobnej funkcji. W jego wnętrzach wyeksponowano piwne tanki, widoczne przez szklane witryny także z zewnątrz – o realizacji, której proces projektowy ze względu na prestiżową lokalizację w centrum Olsztyna i stale zmieniające się wytyczne zajął autorom ponad 7 lat pisze architekt Grzegorz Dżus.