Projekt konkursowy budynku Biblioteki Politechniki Białostockiej wraz z zagospodarowaniem terenu u zbiegu ulic Zwierzynieckiej i Świerkowej.
Nazwa obiektu | architektura użyteczności publicznej, biblioteka Politechniki Białostockiej, Białystok Autorzy | ‘tamizo architects group’ wspólnie z ‘NOW biuro architektoniczne sp.z o.o.’ w składzie: Andrzej Owczarek (now), Mateusz Stolarski (tamizo), Aleksandra Zdziechowska (tamizo), Wojciech Jaksa (tamizo), Piotr Walerysiak (tamizo), Dariusz Ejbich (now), Bartosz Malinowski (now), Remigiusz Strzelecki (now) Projekt | 2008 Nagroda | II miejsce
Poznanliśmy wyniki konkursu na projekt Centrum Wiedzy Cognitarium w Koszalinie. Budynek, mieszczący między innymi główną bibliotekę Politechniki Koszalińskiej, powstanie według zwycięskiej koncepcji śląskiego biura OVO Grąbczewscy Architekci.
Największym wyzwaniem było stworzenie budynku wytrzymałego na wstrząsy sejsmiczne zarówno w kontekście bezpieczeństwa, jak i ekonomicznych następstw katastrof naturalnych. O nowej realizacji Schmidt Hammer Lassen pisze Radosław Stach.
Magazyn „Volume Zero” ogłosił konkurs na innowacyjny projekt małej biblioteki dla 50 osób, która będzie nie tylko inkubatorem edukacji, ale również miejscem sprzyjającym interakcji, dzieleniu się pomysłami i wspólnemu spędzaniu czasu.
W mieście liczącym nieco ponad 20 tysięcy mieszkańców biblioteka odgrywa istotną rolę — zdaje się budowlą wyrazistą, a przy tym opartą na uniwersalnym języku architektury oraz dobrze wpisującą się w lokalny kontekst – o nowej realizacji biura H2 architekci pisze Jerzy S. Majewski.
Wkrótce rozpocznie się realizacja nowego gmachu biblioteki im. Penczo Sławejkowa w Warnie według projektu polsko-holenderskiej pracowni Architects for Urbanity.
Proces projektowy, jakiego podjęli się architekci ze studia Sameep Padora & Associates, cechował się niezwykłą interdyscyplinarnością. Połączyli oni najnowsze technologie cyfrowe, opracowane na uczelni ETH w Zurychu, wraz z XVI-wieczną wiedzą na temat formowania sklepień w Katalonii za pomocą lokalnego materiału, jakim są cegły wypalane w Indiach oraz ich przestrzennego formowania metodą zapożyczoną od urugwajskiego architekta Eladia Diestego. Maya Somaiya stanowi więc łącznik między przeszłością i teraźniejszością w wykonaniu wielonarodowego zespołu projektowego – pisze Radosław Stach.
